گفتگو با دوستان 52 | اتصال به الهامات الهی

سلام به استاد عزیزم و خانم شایسته و دوستان

به میزانی که «اعتماد» داری ، حس خوب داری… چقدر این جمله زیبا بود

واقعا اگه اعتماد باشه خیلی از کارها رو انجام نمیدیم و خیلیا رو انجام میدیم چون میدونیم خدا هوامونو داره و «دانای مطلق» هست درصورتیکه ما چیزی نمیدونیم برای همینم نگرانیم چون به عقل خودمون تکیه میکنیم و درونمون هم به خودمونو عقلمون اعتمادی نداره

امروز رفته بودم دوچرخه سواری و یادم از موتورسواری شما استاد افتاد که میگفتین حتی برای اینکه تا کجا مسیر رو برم و از کجا به بعد رو ادامه ندم و .. رو هم از خدای درونم هدایت میگرفتم..

منم امروز ازش استفاده کردم و باور کنین مسیرهایی رو رفتم که نه با ماشین دیده بودم و نه کلا رفته بودم، خیلی هم خوش گذشت ، خلوت هم بود و راحت بودم که کمتر نیاز بود مراقب باشم .. به همین راحتی میشه با خدای درونمون ارتباط بگیریم و متصل شیم بهش …

در واقع همین جمله زیبا که «اعتماد» به خدا «شهود» رو تقویت میکنه و کمک میکنه تکاملی «ایمان» ما قویه بشه

چقدر این نکته مهمه که بپذیریم که انسانیم و به خودمون اینقدر سخت نگیریم وقتی شرایط دلخواهمون نیس و ذهن داره بازیمون میده.. مهم اینه که تمام «تلاش ذهنی» رو بکنیم که در اسرع وقت خودمونو جمع و جور کنیم و افسار ذهن رو در دست بگیریم … و چقدر برد میکنه کسیکه در دوران ارامش «کنترل ذهن» رو‌ تمرین میکنه تا در مواقع چالش بتونه تسلط بیشتری داشته باشه

سپاسگزار استاد عزیزم و خانم شایسته