گفتگو با دوستان 52 | اتصال به الهامات الهی

بنام خدای مهربان

سلام به استاد گرامی و مریم بانوی شایسته و همه دوستان عزیزم

خدا رو شکر که در اینجا حضور دارم و این آگاهی های ناب رو دریافت می کنم

از استاد عزیز بینهایت سپاسگزارم برای گفتن این آموزه ها که از در و گوهر هم ارزشمندتر هستند و مسیر ما رو روشن می کنند

از مریم جان هم فراوان سپاسگزارم که فایل ها رو انتخاب می کنه و کلیدها و سرفصلها رو عنوان می کنه و با این ترتیب زیبا روی سایت قرار میده

خدایا شکرت برای این سایت بهشتیمون

شهود رو ما باید فعال کنیم

اینکه شهود و الهام بتونه کار کنه دست ماست

همه چیز بما بر میگرده، اصل ماییم که انتخاب کنیم روی اون موج باشیم

چقدر وقتی که به این فایل و توضیحات استاد گوش می کردم قضیه فوت پسر بیست ساله ام (که از دریا به آغوش خدا رفت) و عملکرد من در ذهنم تداعی شد

من به خدا اعتقاد و ایمان داشتم و انتخاب کرده بودم که در مسیر درست باشم (متناسب با ظرفیتم و درک و فهمم) و خدا رو شکر که اعتقادات و باورهای خوبی رو از پدرم که روحانی خوشفکر و روشن بینی بود یاد گرفته بودم، اتفاقاً دیروز هم سالگرد وفاتش بود و من به دوتا خواهرم گفتم خدا رو شکر که هرچی از پدر بیاد میارم همش خاطرات زیباست

من با این باور که مالکیتی روی بچه ام ندارم، مال خداست خودش اونو به این دنیا آورده و هر وقت هم بخواد از دنیا میبره،بقول استاد شهود خودمو فعال کرده بودم بجای گریه و زاری و داد و فغان با یاد خدا خودمو کنترل کردم و آرام بودم یادمه دخترم سمیه که با پسرم دوقلو بودن و خیلی به هم انس داشتن از شدت ناراحتی گفت من خودمو می کُشم  من گفتم همه مون باید مراقب باشیم که تو این موقعیت سخت کاری که مورد رضای خدا نیست انجام ندیم، و خدا رو شکر این آرامش و حرف من باعث شد که آرامش به فرزندانم هم منتقل بشه، و اینا همش هدایت پروردگارم بود بخاطر اینکه من روی موج آرامش خودمو قرار دادم

استاد که اون آقا رو مثال زد که ده سال برای بچه اش مشکی می پوشیده و نتونسته بوده غم از دست دادنشو فراموش کنه من بیاد آوردم که اصلاً مشکی نپوشیدم

در باره آقای عشقیار هم که استاد گفت با دست خودش بچه شو خاک کرده و حتی یه قطره اشک هم نریخته، بیاد آوردم که در هنگام تدفین پسرم اون تلقین میت رو با صدای رسا بدون اینکه قطره ای اشک بریزم از روی مفاتیح خوندم در حالیکه همه گریه می کردن

الانم هر وقت بیادش می افتم حالت غم و اندوه و افسوس ندارم خوبی ها و خاطرات قشنگی که ازش دارم رو در ذهنم مرور می کنم

باز هم وقتی که استاد راجع به ویژگی های خوب پسرش که پیش خدا رفته صحبت می کرد من هم بیاد آوردم که پسرم ابروهای بلند و سیاهی داشت و انصافاً پسر پاک و خوبی بود چقدر به من و پدرش احترام میگذاشت چقدر کمک و همیاری و همکاری میکرد

الحمد لله علی کل حال

اون به هر کسی نمیگه آروم باش

من باید بخوام که ایمانم بیشتر بشه

ما اصلیم

اون فقط وقتی با تو صحبت می کنه که تو آماده باشی

اگر تو آماده نباشی اون با تو صحبت نمی کنه

هر وقت از لحاظ فرکانسی آماده بودی دریافت می کنی

در مورد این قسمت از صحبت های استاد که گفت من همیشه مشکل دارم اینکه بگن خدا پیامبرا رو انتخاب کرد و همیشه میگم  پیامبرا خدا رو انتخاب کردن

برای ذهن من هم کاملاً منطقیه که پیامبران با کار کردن روی خودشون خودشونو آماده کردن و خدا رو انتخاب کردن، ولی تو این قسمت ابهام دارم که وقتی به مادر موسی وحی می کنه که پسرشو به آب بندازه میگه نترس و غمگین نباش که ما او را بسوی تو بر میگردانیم و او را جزو پیامبران قرار می دهیم

اینجا که هنوز اصلاً موسی نوزادی بیش نبوده کاری نکرده بوده آمادگی ای ایجاد نکرده

یا در سوره صف آیه 6 که حضرت عیسی به بنی اسرائیل بشارت آمدن پیامبری بعد خودش رو میده  که نامش احمد است

اینجا که هنوز حضرت محمد هنوز بدنیا نیومده چه برسه به اینکه روی خودش کار کرده باشه و خدا رو انتخاب کرده باشه، امیدوارم که استاد موضوع رو برام روشن کنه

خیلی این فایل و این کامنتم حس خوبی بمن داد

خدا رو هزاران بار شکر برای همه نعمتهایی که در زندگی بما بخشیده

در پناه رب العالمین شاد و سربلند باشید

سلام بر شما آقای رضایی عزیز

ممنونم که کامنتمو مطالعه کردید و زمانی از وقتتون رو برای پاسخ دادن به اون در نظر گرفتید

خوبی این سایت و حضور ما در اینجا اینه که در جریان نظرات همدیگه قرار می گیریم و یه جورایی دید ما وسیعتر میشه

خدا رو شکر که در این فضا و عضوی از اعضای این خانواده زیبا هستم

مجدداً از شما سپاسگزارم و بهترینها رو براتون آرزو می کنم