گفتگو با دوستان 53 | تشخیص الهام از نجوا

سلام به غزل عزیزم.

چقدر لذت بردم از این کلامت:

همون حرفا رو بیاین به این دوست جدیدتون بگین.

تعبیرت از خدا به عنوانِ دوست جدید، عالی بود، خیلی بهم چسبید.

چقدر نیاز دارم با یکی صحبت کنم با قلبم مُفَصَلِ مفصلِ مفصل …

یکی، منظورم خداست، چون فقط خداست که گفتگو باهاش آرامش بخشه واسه روح از بی نهایت ابعاد.

از این روزهام بگم، از شیرینی ها و سختی هام‌…

با خدا صحبت میکنم، ازش هدایت میخوام، صبر میخوام، میگم بهش من بلد نیستم تو یادم بده، ازش حفاظت و امنیت و سلامتی و روزی و … میخوام.

ازش تشکر میکنم.

امروز تو خلوتِ 10 دقیقه ای پیاده روی تو پارکینگ مامانم ازش خواستم کمک و هدایتم کنه تغییرات و چالش هام و سختی های جدید باعث نشن زیبایی ها و داشته ها و نعمت هامو نبینم.

اخه یه لحظه چشمم خورد به گیاهِ سبز و زیبای توی گلدون گوشه حیاطِ مامانم…

یادم اومد چقدر از سبز بودن و طبیعت لذت برده و میبرم، چقدر سپاس گزارم بابتشون…

از خدا خواستم یادم بده، یادم بندازه در لحظه تشکر کنم با قلبم…

مرسی برای کامنت قشنگت.

از خداوند ممنونم که درخواستمو اجابت میکنه.

ازش خواستم فراوانی بده به زمان، انرژی، خواب، آرامش و … خودم و قند عسلم.

خدایا بهم یاد بده و کمکم کن بپذیرم شرایط جدیدم رو و تطبیق بدم خودمو با تغییرات زندگیم.

خدایا آسانم کن بر آسانی ها.

خدایا هدایتم کن به بهترین ها، هر چی پیش میاد خیره.

خدایا شکرت، تو خیلی کمکم میکنی، میدونم گاهی عجله دارم برای موفقیت یا رویِ روال رفتنِ هر خواسته ای، اما خودت کمکم میکنی بهبودگرا شم و جلو برم، خودت یادم میندازی تقلا نکنم و تسلیم شم، اینکه به خیری از جانب تو سخت فقیر و محتاجم. مرسی که هستی خدا جان.

سلام به روی ماهت

طیبه جان

تو نمیدونی با این ردپاهایی که میذاری داری چه میکنی.

خوشحالم من یکی از مخاطبینِ تو هستم که تو مدار مشترک هستیم و میتونیم گپ بزنیم.

طیبه جان

قشنگیش اینه فارغ از اینکه هر کدوم از ما چی می‌نویسیم برای تو، کامنت های تو مستقلا پر از درس و نکته است برای من.

یه نفر میاد با کامنتش کمک میکنه درکت بهتر شه.

یکی میاد کامنتت رو میخونه و تو میشی الگویِ عمل گرایی براش.

یکی میاد کامنتتو میخونه و تو بهبودگراییِ شخصیتی، تو میشی الهام بخش براش.

صبح یه طوری با خدا صحبت میکردم که حرف تو هم پیش اومد.

انقدر خوشم اومد از اینکه از احساس گناه برای گربه، برای درکت در مورد خدا یا الهام و نجواهات، کمک به مادر، انفاق و … بیرون اومدی و حست رو خوب کردی دوباره.

استاد میگن مهم نیست دلیلش چیه، به هیچ عنوان مجاز نیست تو حس بد موند، حس بد مثل دست زدن به آتشه…

خوب تحلیل کردی و خدا هم کمکت میکنه بیرون بیای از حس بد و سخت نگیری به خودت.

میدونی چیه احساس میکنم آدمهایی که دنبال بهبود شخصیتی و رشد هستن گاهی دچار کمال گرایی و سخت گیری نسبت به خود میشن و با احساس گناه گلاویز میشن.

منم همینم.

گاهی انقدر درگیر ظاهر بهبود میشم که از باطن بهبود جا میمونم.

اول کامنت هاتو مثل قصه میخونم و رد میشم.

بعد میبینم رفته اون قسمت از ذهن و درکم که باید بشینه نشسته.

و بعد خودم متحیر میشم چقدر روم تاثیر مثبت و تفکرانگیز میذاری.

ممنونم و برات بهترین ها رو از هر چیز میخوام.

هر وقت نجوا بهت گفت برای چی مینویسی؟

برای کی مینویسی؟

بگو سمانه مخاطب منه، مشتاق خوندن کامنتهامه.

چون درس های خودشو از کامنتهام بر میداره.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت