گفتگو با دوستان 53 | تشخیص الهام از نجوا

سلام غزل عزیزم

نوشته ات جوری بود که فقط دوستداشتم ادامه بدم برام خیلی تحسین برانگیز بود که انقدر بهشتی و با جزئیات توصیف میکردی فضایی رو که هرروز صبح تجربه میکنی

یه جاهایی دیدم توی کامنتت داری از فراوانی صحبت میکنی اونجا که گفتی انگار تمومی ندارن اون توت ها اتفاقا چندروز پیش داشتم به این فکر میکردم توجه به فراوانی جزئی از شخصیت استاد شده که همیشه بین حرفاشون به فراوانی توجه میکنن

همیشه به نامحدود بودن هرچیزی توجه میکنن

حتی فضای یه پارکینگ

یه فروشگاه

ماشین

طبیعت

هـرچیزی!

و چقدر قشنگ توام اینطور توجه کردی به فراوانی که شاید حتی دیگه ناخودآگاه هم شده باشه!

خیلی زیبا نوشتی حسش شبیه این بود که دارم انیمیشن های رویایی دوران کودکیم رو میبینم.

نگاه سپاسگزار و بسیار زیبابینی داری و بسیار هم عالی میتونی احساس و تجاربت رو بنویسی.

انگار برای چند دقیقه با تجربه ات زندگی کردم بسیار سپاسگزارم عزیزم.