گفتگو با دوستان 53 | تشخیص الهام از نجوا

مفاهیمی که در این گفتگو مورد بررسی و توضیح قرار گرفته است:

  • “نشانه” تشخیص الهامات خداوند از نجواهای ذهن؛
  • “قدرتِ” تسلیم شدن در برابر خدا؛
  • شما چه زمانی دست از ادامه ی مقاومت بر می داری؛
  • قدرت احساس خوب؛
  • کدامیک را برای پیروی انتخاب کرده ای؟ “ذهن” یا “قلب”؟!
  • راهکار مسائل، همواره گفته می شود اما فقط وقتی آماده شوی، جواب را می شنوی؛
  • قدم اول برای آماده شدن: بپذیر ایراد از خودت بوده و بهبود آن ایراد را شروع کنی؛
  • قدم دوم، تسلیم بودن در برابر هدایت های خداوند و بی چون و چرا عمل به آنها؛

منابع بیشتر:

دوره قانون آفرینش | بخش هفتم


برای دیدن سایر قسمت های این مجموعه‌، کلیک کنید

  • نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
  • دانلود با کیفیت HD
    769MB
    49 دقیقه
  • فایل صوتی گفتگو با دوستان 53 | تشخیص الهام از نجوا
    45MB
    49 دقیقه
توجه

این فایل تا مدت محدودی به صورت رایگان قابل استفاده است. در صورت نیاز آن را دانلود کرده و روی سیستم خود ذخیره نمایید.

310 نظر
توجه

اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.

بازکردن همه‌ی پاسخ‌هانمایش:    به ترتیب تاریخ   |   به ترتیب امتیاز
    تعداد کل دیدگاه‌های «ایلیا میم رام الله» در این صفحه: 2
  1. -
    ایلیا میم رام الله گفته:
    مدت عضویت: 1469 روز

    🔹 نگرانی 🔹

    افراد زیادی بدون این‌که دلیلی مشخص

    برای #نگرانی‌ داشته باشند، این #ایگو را

    در درون دارند.

    گاهی افراد

    نگرانِ از دست دادن شغل‌شان هستند،

    گاهی

    نگران از دست دادن #معشوق شان،

    گاهی

    نگران از دست دادن ثروت‌شان،

    گاهی

    نگران از دست دادن فرزند‌شان،

    گاهی

    نگران از دست دادن پدر و مادرشان‌،

    و همیشه چیزی برای نگرانی وجود دارد.

    در بیشتر مواقع فقط خودِ حالت نگرانی،

    در #درونِ ما وجود دارد و هرگز در #جهانِ بیرونی‌،اتفاق نمی‌افتد.

    فقط #انرژی_حیاتی ما را می‌گیرد و مصرف می‌کند.

    نگرانی می‌تواند ما را به انجام کارهایی که

    در تحتِ کنترلِ ما نیستند‌، وادار کند.

    اغلب کارهایی که ما

    تحت تاثیر نگرانی انجام می‌دهیم،

    کارهایی عجولانه

    و از رویِ ایگویِ نگرانی است

    و برنامه مشخص و چرایی انجام کار‌،

    برای خودمان مشخص نیست.

    ما فقط کاری نامشخص انجام می‌دهیم‌،

    تا حالت نگرانی را برطرف کنیم.

    نگرانی وادارمان می‌کند بر طبقِ آن‌چه او می‌خواهد‌، عمل کنیم.

    ایگوی نگرانی

    از زیرشاخه‌های ایگویِ بزرگتری

    به نام وابستگی می‌باشد.

    و ما به‌خاطر چیزهایی که داریم

    و گاهی چیزهایی که حتی نداریم‌،

    نگران می‌شویم.

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 6 رای:
  2. -
    ایلیا میم رام الله گفته:
    مدت عضویت: 1469 روز

    بندهٔ چه کسی هستیم؟ از کجا بدانیم؟…

    ببینیم در طول زندگی، در اوقات شبانه‌روز، از چه کسی فرمانبرداری می‌کنیم؟ به چه چیزی مشغولیم؟ به چه چیزی بیشتر توجه می‌کنیم و به سوی چه چیزی و چه کسی در حرکتیم؟ برای چه تلاش می‌کنیم؟

    از اینجا می‌توانیم بفهمیم در عمل و در واقع بندهٔ چه کسی هستیم؟ خداوند و فرمانروای ما در عمل کیست؟ به چه کسی نزدیک می‌شویم؟…

    انسان، بندهٔ همان است که تسلیم و مطیع آن است، بندهٔ همان است که به آن توجه و به سویش حرکت می‌کند. کسی که چیزی را دوست دارد و می‌خواهد، برای رسیدن به آن تلاش می‌کند و به آن مشغول می‌شود. زندگی اغلب مردم چگونه است؟ آن که بر ما فرمان می‌راند نفس تاریک و شیطانی است. مگر نفس شیطانی چیست؟ تمایلات شخصی، احساسات و هیجانات لحظه‌ای و گذرا، خواسته‌های خودخواهانه (و…) نفس شیطانی همین است!

    اغلب ما دایماً بر همین مبنا، بر مبنای آنچه نفس پلید شیطانی می‌گوید زندگی می‌کنیم. بر مبنای همین امیال خودخواهانه و احساسات شخصی می‌اندیشیم، حرف می‌زنیم، عمل می‌کنیم و تصمیم می‌گیریم

    وقتی از اوامر نفس شیطانی، از خودخواهی و خودبینی اطاعت می‌کنیم، بندهٔ چه کسی هستیم؟ آیا در عمل جز بندهٔ شیطانیم؟

    در طول شبانه‌روز به چه مشغولیم، جز خواسته‌های شخصی و تمایلات زودگذر؟ پس چه کسی را خدا و مالک خود قرار داده‌ایم؟ آیا جز شیطان را؟

    برای چه کسی تلاش می‌کنیم؟ آیا تلاش ما اغلب جز برای راضی کردن نفس شیطانی و ارضای تمایلات شخصی است؟ آیا رضایت شیطان، رضایت خداست؟ آیا با شاد کردن شیطان، خدا را شاد کرده‌ایم؟ آیا نزدیک شدن به شیطان را می‌توان نزدیکی به خداوند نامید؟ هرگز. امّا نمی‌خواهیم به این سادگی باور کنیم، چشمانمان را بر روی شیطان‌پرستی خود، به روی بت‌پرستی و جهل خود می‌بندیم. تردید می‌کنیم و سپس برای توجیه خود، خودخواهی و خودپرستی پلید را که عین شیطان‌خواهی است انکار می‌کنیم. وای بر ما…

    به خود بیاییم. بیایید اعمال خود را ببینید، نگذارید شیطان مانع شود. شیطان می‌ترسد از آنکه واقعیت را ببینید و فکرش را دریابید زیرا می‌داند کارش تمام است. نفس شیطانی از وجود خود دفاع می‌کند، تردید می‌کند، تأخیر و مقاومت می‌کند، خسته می‌کند، به چیزی دیگر مشغولت می‌کند، می‌ترساند، به بدبینی وامی‌دارد (و…) بترسید از این شیطان که نزد خداوند قسم خورده که مانع رسیدن انسان به خدا می‌شود…

    شاید در شعار و گفتار بگوییم خداوند ما، خالق یکتاست. او را دوست داریم و وصل به او را می‌خواهیم. امّا به عملتان، به رفتارهایتان، به گفتارها و تصمیم‌هایتان توجه کنید، ببینید اساس و پایهٔ آنها چیست؟ فرامین الهی، هدایت الهی و قوانین خداست؟ یا احساسات شخصی، تمایلات خودخواهانه و خواسته‌های شیطانی؟…

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 6 رای: