گفتگو با دوستان 53 | تشخیص الهام از نجوا

سلام خدمتِ استادِ عزیز و همه همفرکانسی های محترم؛

خداروشکر میکنم که باز هم فرصت شد که کامنت بگذارم،

استاد، توی این فایلِ ارزشمند در موردِ کنترلِ ذهن که توی قرآن به نام تقوی ازش یاد شده صحبت کردین. یادِ یک فایلِ دیگه از شما افتادم که اشاره کرده بودین به آیه های اول سوره بقره: (((الم، ذلِک الکِتاب لا رَیبَ فیهِ هدیً للمتقین، الذین یومِنون بالغَیب و یقیمون الصَلاه و مِما رَزقناهم ینفِقون.)))

توی این آیه متقی ها یا همون اهل تقوی یا همون کسانی که اهلِ کنترل ذهن هستند رو تعریف کرده: اونها کسانی هستند که اکثرِ مواقع به غیب ایمان دارند، اکثرِ مواقع به رَب توجه دارند و به سوی اون روی برمیگردونند و اکثرِ مواقع از آنچه روزیِ آنها کرده است انفاق میکنند.

نکته جالبش ایمان داشتنِ به غیبه؛ که در راهِ کنترل ذهن ما باید به غیب ایمان داشته باشیم. اما غیب چیه؟

غیب، خداست، رَب، تنها قدرتِ حاکم بر جهانیان که قابلِ رویت نمی باشد.

(غیب منو یادِ یه چیزی شبیهِ به فکر میندازه، خودِ فکر که قابلِ رویت نیست. میخواستم بگم اکسیژن، ولی الان متوجه شدم که اکسیژن با چشم مسلح قابل رویته بالاخره.)

بنابراین ما باید به غیب و نیروی غیب باور داشته باشیم (همون نگاهِ “هر چه پیش آید خوش آید”) و راهِ سعادت در دنیا و آخرتمون همینجاست.

باید قبول بکنیم که رَب قابل رویت نیست ولی اگر میخوایم سعادتمند باشیم راهش اینه که به رَب ایمان داشته باشیم و تسلیمش باشیم و خودمونو بسپاریم بهش، بسپاریم به همونی که ما رو توی شکم مادرمون خلق کرد، به ما جان داد و همه چیز مالِ اونه. به نظرِ من تسلیمِ رب نشدن (و تسلیم رب نبودن) جهل هست و اگه عاقل باشم باید به رَب ایمان داشته باشم و تسلیمش باشم. از چی میخوایم بترسیم؟؟!… هر کجا باشیم خدا با ماست؛ و کی بهتر از خدا؟؟!… بمیریم اون هست، قیامت بشه اون هست، بریم قعرِ چاه اون هست، عروج کنیم به آسمانِ هفتم اون هست و … پس، هر فکری، هر باوری، هر نگرشی، هر طرز فکری که به من احساسِ نگرانی، احساسِ ترس، احساسِ حسادت، احساسِ اضطراب و در کل احساسِ بدی میده از جایگاهِ شیطانه که دشمنِ آشکارِ ماست و باید طرزِ فکرمون رو تغییر بدیم

و برعکسش، هر فکری، هر باوری، هر نگرشی، هر طرز فکری که به من احساسِ آرامش، احساسِ اطمینان قلبی، احساسِ قدرت و در کل احساسِ خوبی میده از جایگاهِ الله هست.

اصلاً اصلاً رَب اصرار نداره که وحیش رو عملی کنیم. ماییم که باید بخوایم و عمل کنیم. همونطوری که استاد توی فایل قبلی گفتند، اصل خودِ ما هستیم که انتخاب میکنیم که میخوایم به کدوم مسیر بریم و بقیه اش رو بسپاریم بهش و اونه که به ما کمک میکنه. یادمون باشه که رَب قادرِ مطلقه و چیزهای هر چه بزرگتر و ارزنده تر ازش بخوایم تا لذت ببریم، چه در دنیا و چه در آخرت:

*ربنا آتنا فی الدنیا حسنه، و فی الآخره حسنه و قنا عذاب النار.

سپاسگزارم از استادِ عزیز بابتِ این فایلِ ارزشمند.

هر کجا هستید در پناهِ اللهِ یکتا، شاد، سالم، ثروتمند و سعادتمند در دنیا و آخرت باشید.