گفتگو با دوستان 53 | تشخیص الهام از نجوا

بنام خداوند مهربانم که هر روز منو به بهترین شکل خودش هدایت میکنه

عرض ادب خدمت استادخوبم

وسلام خدمت همه دوستانم

چند روزیه که مرتب دارم فایل های استاد رو گوش میکنم و میان صحبتای استاد یه سوالاتی برام پیش میاد که ندای درونم به خیلی هاش جواب میده همه ما در حال حاضر شاید فراموش میکنیم که خوشبختی واقعی لذت بردن از همین الانه ، همین الان که مادروپدرمو دارم، الان که هوا انقدر لطیفه و من روی یه بالش نرم لم دادم و دارم کامنت مینویسم ، گاهی وقتا که از مسیر خارج میشمو به خودم میگم پس کی این کارکردن و این روزای به ظاهر سخت تموم میشه ندای درونم میگه روز سختی وجود نداره تو باید الان خودتو به بهترین حال ممکن در نظر بگیری و عمیقا سپاسگزار باشی به نعمتات توجه کن و مسیر خودتو ادامه بده این نجوا هر روز تو ذهن منه و بقول استاد فقط کافیه همینو یاد بگیری خیلی از راه ها رو رفتی منم تصمیم گرفتم انقدر روی هر یک باورم کار کنم تا بشه ناخودآگاهم تا بشه از وجود من و پله پله همه چی رو همینجوری یاد بگیرم خداوند خوبم منو با کسی اشنا کرده که تا اخر میتونم از آموزه هاش استفاده کنم ، میتونم با صبررر پای به پای استاد خوبم قدم بردارم

استاد شما نمیدونید که چقدر برای ما نعمتید و من هر روز و هر روز بخاطر وجود نازنینتون از خداوند سپاسگزارم

امیدوارم شاگردهای خوبی باشیم و قدر نعمتی مثل شما رو بدونیم

من سعی میکنم هر روز از کوچیکترین مسائل زندگیم از خداوند سوال کنم تا بتونم صدای قلبم‌ رو کم کم بلندتر بشنوم و سعی میکنم حتی اگر شرایط به ظاهر اونجوری نباشه که به چشم میبینم اما بهش عمل کنم

و این کار رو بارها انجام دادم و هر بارررر به بهترین شکل ممکن انجام شده

یه مثال بزنم یکی از دوستام موقع امتحان دانشکاهش توی یه شهرستان گیرافتاد شبش زنگ زد فلانی خواهش میکنم بجای من امتحانو بده منم هیییچی از اون رشته نمیدونستمو هیچ اشناییتی نداشتم از اونجایی که اون دانشکاه رو میشناختم و تشابه چهره ای داشتیم رفتم درسته کار خوبی نبود و تقلب بود اما دلم میخاست مثل خاطرات استاد که از دانشکاه داشتن منم برم تجربه کنم چون من مهندسیمو گرفته بودم و دیگه دانشکاه برو نبودم این ذوق تجربه استاد منو کشوند پای امتحانی که هییییچی نمیدونستم گفتم خدایا هدایتم کن به جوابای درست به طرز عجیبی جوابای صحیح چشمگ میزدن و من از اون درس تخصصی که هییییچ اشناییتی نداشتم نمره 16 رو گرفتم ، بازم میگم اون اولین واخرین دفعه ای بود که اونکار رو انجام دادم امااا واقعا تجربه عجیبی بود برام اینو تاحالا به کسی نکفته بودم اینجا اولین جاییه که بهش اعتراف کردم ولی اونروز که از دانشکاه اومدم بیرون و اون حسو تجربه کردم خیلی برام عجیب بود خیلی

و بارها و بارها هرجا گیرکردم یاددامتحان افتادم چجوری راهنمایی شدم و الان توی اون موقعیتم نباید نگران باشم

براتون بهترینا رو از خداوند هدایتگرم آرزومندم