گفتگو با دوستان 54 | کینه و نفرت = تولید بیماری

بنام الله یکتا رب هدایتگرم

سلااام ب استاد عزیزم و مریم جان مهربان و دوستان جانم

خدایا صدهزار بارشکرت بابت این همزمانی هایی ک داره برام اتفاق میفته

این نشون میده ک چقددد قانون فرکانس دقیق و درسته الله اکبر

موضوع صحبت های این فایل بخشش بود

من این فایلو خیلی وقت پیش گوش داده بود ولی تقریبا دو روزه دیدمش ک اومده رو بنر سایت ولی نگاش نکردم چون در مدارش نبودم

دیشب از طریق کامنت سعیده ی عزیزم هدایت شدم بهش گوشش دادم

و باخودم گفتم خدایا شکرت

چقدرر قشنگ داره درمورد اتفاقی ک امروز افتاد برام حرف میزنه و امروز صبح حسم گفت بیا بنویس و منم تسلیم شدم

میخواستم تو دوره احساس لیاقت بنویسم این نتیجه رو ولی حسم گفت اینجا بنویس

دیروز من بعد از 6شایدم 7سال بالاخره رفتم خونه بابابزرگم ،البته ذهنم باز داشت مقاومت میکرد و میگفت میخوایی بری چیکار کنی

یادت رفته باهات چیکار کردن مامان بزرگت وخاله ات اونا نامزدی تو رو بهم زدن

ولی اینار ندای درونم بلندتر بود گفت برو ببینشون و ب خودت ثابت کن ک بخشیدیشون

اگه ایمان داری ب قانون هستی، ب این که خودت خالق زندگیت هستی

اگه باور داری ب اینکه خودت داری زندگیت و خلق میکنی با افکار و فرکانست

با باورهات باید بری و پاروی این حس بد بزاری

،

روی احساس قربانی بودن

روی اینکه کسی میتونه بهت ضربه بزنه

و تو زندگیت تاثیر بزاره

اگه ب آموزه هایی ک از استاد یاد گرفتی باور داری و میگی برای حال خوبت اونارو بخشیدی باید بری و ببینی ک چقد تغییر کردی

آیا واقعا بخشیدی شون

چقد باورهات عوض شده

حست بهشون چطوره

تو مسیر باز ذهنم پارازیت انداخت ک چرا داری میری!!!

ولی من بهش محل ندادم و باخودم گفتم من خالق زندگی خودم هستم

من بخاطر تضادی ک بهش خوردم الان تواین مرحله از زندگیم هستم

چقدد حالم بهتره

چقد آرامشم بیشتره

هدایت شدم ب شناخت بیشتر خودم وخدا موهبتی ک باعث سعادت دنیا وآخرتم میشه

و ی توقف داشتیم تو مسیر ک ی پارک خییلی زیبا بود و چقد حالم وبهتر کرد خداروشکر

وقتی ک رسیدیم و رفتیم داخل خاله کوچیکترم ک خیلی دوسشدارم داشت آماده میشد بره خونه شون با شوهرش

مارو ک دید گل از گلش شکفت و اومد استقبالمون و منو تو آغوشش گرفت گفت چقد دلم برات تنگ شده بود

خییلی وقته ندیدمت و موند کنارمون

دایی هام اومدن

زندایی هام

مامان بزرگم چقدد خوشحال شد

و خاله بزرگم اومد با خانواده ش

و اون خاله م ک ازش ناراحت بودم و خودم توآغوشم گرفتم

و فهمیدم چقددد دلم براشون تنگ شده

و دوسشون دارم

قرار بود نیم ساعت بمونیم ک اینقد شلوغ شد و خوش گذشت و همه اومدن دیگه 3ساعت موندیم

همه خییلی اصرار میکردن ک شب بمونیم

مامان بزرگم هم ب خودم گفت هم ب آجیم ک تو بمون تا زکیه هم بمونه پیشمون

خیلی وقته نیومده

میگفت بیا بهمون سربزن

داییم هم بهش همینو گفته بود و هی میگفت زکیه سوپراییزمون کردی چقد خوب کردی اومدی

و منم واقعا خوشحال بودم و لذت بردم

وواقعا دلم براشون تنگ شده بود

ولی من همون دیدار برام کافی بود

چون فقط میخواستم ببینم ک چقد تغییر کردم

چقد تونستم خودمو بهبود بدم

و احساس ارزشمندی من چقد تغییر کرده

و خداروشکر چقد راحتتر تونستم ارتباط برقرار کنم باهاشون

همیشه بخاطر احساس عدم لیاقت نمیتونستم راحت باهاشون ارتباط برقرار کنم

چون تو ذهنم حتی قد متوسط و معمولی خودمو با اونا ک اکثرا قدشون بلنده مقایسه میکردم و حس کمبود انگار داشتم خخخخ

چقد راحتتر تونستم تحسین کنم

نظرمو بگم تو جمع

و احساس لیاقتم چقددد بهتر شده بود خداروشکر

با وجود اصرار زیادی ک کردن شب بمونم نموندم

چون دوسداشتم برگردم خونه خودمون و تنها باشم و فایل گوش بدم و بیام تو سایت الهی خودم

ک خداوند بهم هدبه داده

و من چقد ب خودم افتخار کردم

از تغییراتم

از بهبودهایی ک ب مرور اتفاق افتاده

و منو رشد داده

واقعا چقد زیباست قانون تکامل یواش یواش تغییرات رخ میده و اصلا متوحه نمبشی یکباره ب خودت میایی

و متوجه میشی خدای من

چقد حس خوبی دارم

چقد حالم بهتره

چقد همه چی تغییر کرده

خدایا شکررت بخاطر تضادزیبای زندگیم واقعا موهبت الهی بود برام

الهی صدهزارر بارشکرت

خدایا هرآنچه دارم از آن توست

از تو ب من رسیده

من هیچی ازخودم ندارم

حتی نمیتونم بدون کمک شما پلک بزنم

راه برم، نفس بکشم

فکر کنم

خودت هدایتم کن من ب هرخیری از سمت شما محتاجم و فقیر

من تسلیم شماهستم

تنها تورا میپرستم و تنها از تو یاری میجویم

مارو ب راه راست هدایت کن

راه کسانی ک ب اونها نعمت دادی

سپاسگزارم از استاد عزیزم بخاطر تک تک ثانیه هایی ک برامون وقت میزاره

و ب رشد ما کمک مبکنه

عاشقتمم خدای قشنگم

عاشقتمم استاد عزیزم

بنام خدای مهربان

سلام ب شما دوست عزیزم آقا محمد

خداروشکر میکنم بابت هدایتم ب کامنت شما

دقیقا پاسخ خودم و اینجا گرفتم

اینجا ک گفتین:

این باور که خداوند فرمانروای این جهان و این مرحله ای از زندگی منه و باید باهاش به صلح برسم باعث شد حتی توی اون شرایط ذهنمو کنترل کنم و بجاش تمرکزمو بزارم روی درسی که بهم داد و موهبت این تضاد ازش درآوردم ،اگر من توی تنفر میموندم قطعا هیچ چیزی جز از جنس همون اتفاقا نصیبم نمیشد ولی من با تغییر زاویه دیدم همه چیز عوض کردم

بقول استاد وقتی من بپذیرم خودم کم ایراد ندارم بهتر میتونم دیگران رو ببخشم و قضاوت نکنم و به صلح برسم با خودم

واینکه:

بقول دوستمون نظر دیگران برای خودشون مهمه و محترمه …من کاری ندارم دیگران در موردم چی فکر میکنن

واقعا نظر دیگران ن مهمه و ن تاثیری داره تو فرکانس من اگه بهش توجه نکنم

و بتونم ذهنم و کنترل کنم

من دارم با افکار و باورهام زندگیم و خلق میکنم

و این بین اگه هم تضادی پیش بیاد برای رشد منه

میخواد من بزرگتر شم

و درسمو بگیرم

نباید بهم بریزم

چون ما رباط نیستیم انسانیم

پیش میاد ک ناراحت بشیم نا امید بشیم ولی نباید تو این حال بمونیم

باید احساسمون و خوب کنیم و سریع ذهنمونو کنترل کنیم

سپاسگزارم ازشما دوست ارزشمندم

ب خدای بزرگ میسپارمتون