گفتگو با دوستان 54 | کینه و نفرت = تولید بیماری

به نام خداوند بخشنده مهربان .

باز هم درسی مهم که باید می آموختم و از خداوند درخواست کمک کرده بودم .پاسخ در کلام شما بود در کلام آریای عزیز داده شد .

منشا بیماریها کینه و خشم است .آبشخور رنج های جسمی و بیماریها کینه خشم و عصبانیت از دیگران است .

ببخش تا طبیعت در تو جاری گردد.

پیام امروز من بخشش و رهایی است

وقتی به بیماری که به تازگی درگیر شدم و به گفته پزشکان بیماری خود ایمنی است خود نگاه می کنم و علت را واکاوی می کنم می رسم به خشمی که به تازگی تجربه کردم .خشم و کینه .فکر می کردم روی خودم کار می کنم کینه ای نیستم ولی برخوردی که باعث رنجش من شده بود مدام در ذهنم تکرار می شد و از کاهی بی مقدار کوهی عظیم ساخته بودم .

آنقدر این گفتگوی ذهنی منفی تکرار شد و تکرار شد و من آن را در درونم حل نکردم تا تبدیل به وسیله شد .

چقدر کلامتان شفا بخش است استاد عزیز

.بارها جملات شمارا گوش دادم و آن کوه یخی بزرگ و سرد با کلام شما و نفوذ در قلبم آب شد .کینه و خشم فرو ریخت و آرامشی از جنس نو را تجربه کردم .

اتفاقا دیشب برای جلسه دوم احساس لیاقت در مورد آن همه گفتگوی منفی نوشتم که آبشخور آن خشم و کینه و عصبانیت بود و خداوند امروز صبح مرا به این فایل هدایت نمود و پاسخ داده شد .خداوند مهربان می داند که چقدر سبک شدم .بخشیدم آن فرد را و خودم را .

بخشیدم آن که مرا رنجانده بود و از همه مهمتر خود نازنینم را .

احساس پرنده ای را دارم که از قفس رها شده است .

دیگه از تپش قلب اثری نیست .

مطمئن هستم همه چیز حل میشه و ایمنی و سلامت برقرار است.

من با بخشش و رهایی جسم و روح و روانم را

ایمن نمودم از گزند وسوسه ها و نجواهایی شیطان

نکته بعدی این که ذهن با ناخواسته آن مشکل جسمی تمام دستاوردها و احساس ارزشمندی من را زیر سوال می برد با گفتگوهای منفی و غالب آن احساس خود سرزنشی ‌وبی ارزشی و…

استاد به زیبایی اشاره کردین و برا منم دقیقا این اتقاق افتاد که ذهنم تمام دستاوردها و احساس لیاقت و نتایج من را نادیده می گرفت و حتی به آن حمله می کرد که اینا چیزی نیستند تو کارت تمومه .کو نتیجه،اینا اگر نتیجه بود که با چند تا جمله یه نفر به هم نمی ریختی و هی نشخوار نمی کردی و این مسئله برات رخ نمی داد و….

.

قبول می کنم و میپذیرم که خود باعث شدم و با پذیرش نتایج هم قطعا تغییر می کنه چون نگاه من و باور کن تغییر می کند صد البته و به قول استاد لاجرم نتایج من هم تغییرات چشمگیر خواهد داشت .

نکته سوم این که سطح توقع از دیگران را تا آخرین درجه ممکن کم کنیم .وای وای وای که توقع پاشنه آشیل من هست به طوری که میشه گفت ارثی است .تغییر این باورها و کم کردن توقع از همه انسانها باید بشه اولویت اول من در بحث روابط .اگر توقع را کم و حداقل برسانم قطعا رنجش و خشم هم در کم از دیگران کم و صفر می شود و به طبع آن آرامش ،شادی ،سلامت خوشبختی و ثروت و نعمت وارد زندگی من میشه چون حجم بزرگی از گفتگوهای ذهنی و نجواهای ذهن ناپدید میشن و آن فضای خالی با عشق ،ارامش ،سکوت و رهایی و خداوند پر می شود .

با تشکر از استادعباسمنش عزیزو خانم شایسته نازنین .پیوسته سلامت ،ثروتمند و سعادتمند باشید .