گفتگو با دوستان 55 | احساس لیاقت بی قید و شرط

به نام خدا

سلام به استاد عزیزم و سلام به مریم جان عزیزم

تو این یکی‌ دوماه اخیر شاید بیشتر از سه چهار بار که من هدایت شدم تا این قسمت رو گوش کنم

نحوه بیان نگار انقدر شیواست انقدر دقیق و منظم توضیح میده که آدم راغب میشه تا با گوش جان بشنوه این فایل رو

در مورد دوست نداشتن خود من کلمه‌به کلمه این گفتگو رو میفهمم من هم اصلا و اصلا خودم رو دوست نداشتم با خودم تو صلح نبودم الان مدت کوتاهیه‌ که دارم به خودم علاقمند میشم و خودم رو سرزنش نمیکنم

برای مثال شاید قبلا توی یه روز میومدم کلی کار خوب انجام می‌دادم تو خونه و آشپزی و تمیزکاری و … ولی اگه یکیش درست انجام نمیشد یا غذا اون توقعی که من از طعمش داشتم رو نداشت من کلا اون روز و ندید میگرفتم و فوکوس میکردم رو اون موضوع(داخل پرانتز بگم که تازه به نظر من خوب نبود و گرنه که قابل قبول بود) و همش اونو بولد میکردم

حالا این تو کل زندگیم صدق می‌کرد همش سعی داشتم برای اینکه دوست داشتنی باشم از خواسته‌های خودم بگذرم چه تو مسائل کوچیک و چه تو مسائل بزرگ و در حقیقت اینجوری یاد گرفته بودم که آدمی که از خودگذشتگی داره دیگه بهترین آدم نمونه بارز یه آدم فوق‌العادست در صورتی که قشنگ میدیدم‌ که اینطور نیست و در آخر همه اون آدمی رو تحسین میکنن که اصلا از خودگذشتگی نکرده و به فکر خودش بوده همونطوری که استاد میگه شاید یکی یه خصوصیتی داشته باشه که خیلی از دید اجتماعی پذیرفته نباشه ولی همه باهاش اکی باشن من بی‌نهایت آدم تو اطرافم میشناسم که اینجورین وحتی برعکسش

مثلا حتی کسانی رو میشناسم که حق کسی رو میخورن اما خوب انقدر خودشون رو قبول دارن و درستکار میدونن که اون آدما خودشون‌ راضی شدن که این افراد حقشونو بخورن و به نظرشون این افراد بهترینن من همیشه میموندم تو این موضوع که چجوریه اینا کاراشون انسانی نیست ولی قابل قبول همست تا اینکه این فایل رو شنیدم و دیدم بله اونا چون خودشون رو قبول دارن باعث میشه اکثریت هم قبولشون داشته باشن(البته که ساز و کار جهان هم جوری هست که اون آدما چون بارشون کجه یه جاهایی چک و لگد اساسی هم خوردن ها ولی من به اون بخشش زیاد کار ندارم چون سیستم خودش حواسش هست)

مثلا تو حوزه کاری خودمون آدمی رو میشناسم که همه املاکیا شاکین از دستش که حق کمیسیون املاکیا رو حتی با وجود اینکه براش موردای خوب پیدا میکنن کم میده ولی دقیقا همون املاکیا باز هم براش موردای خوب پیدا میکنن من این آدم رو تقریبا از نزدیک میشناسم و یه چیز و خوب فهمیدم این آدم خودش اصلا کارش و بد نمیدونه و خودشو خیلی قبول داره

اما در رابطه با خودم من مدتیه که از مسائل کوچیک شروع کردم ارزش قائل شدن به خودم و همین قدمای کوچیک برام نتایج شگفت‌انگیز داشته و باعث شده قدم‌هام بزرگتر بشه

قبلا اگه کسی به من می‌گفت بریم جایی حتی اگه خسته بودم به خاطر اینکه اون طرف رو ناراحت نکنم و یا اینکه میگفتم فرصتش از دست میره و الان با همیم و این حرفا میگفتم باشه ولی الان اگه دوست داشته باشم میرم و دوست نداشته باشم نمیرم البته که جا داره رو خودم خیلی کار کنم

یه مسئله دیگه راجع به دوست داشتن خود اینکه نگار گفت نشسته و خودش رو کالبد شکافی کرده من وعشقم چند وقت پیش با هم که صحبت میکردیم انگار یه چراغی برامون روشن شد و خوبی‌های خودمون رو فارغ از مسائل مالی دیدیم‌ و کشف کردیم که ما خصوصیاتی داریم که تو کمتر آدمی شاید باشه که اون

راستگویی‌ مونه

سالم زندگی کردنمونه‌

درگیر حاشیه نبودنمون

راجع‌به مسائل مملکت و اینا که اصلا صحبت نمیکنیم

درک بالایی نسبت به آدما داریم

به هیچ‌وجه کسی رو مسخره نمیکنیم

منفی صحبت نمیکنیم

ایراد نمیگیریم از کسی

تو ذوق کسی نمی‌زنیم

و درصد حسادتمون پایینه

کینه‌ای نیستیم

رزق و روزی حلال وارد زندگیمون میکنیم

اهل قرض و وام نیستیم

تقریبا از کسی توقع کمک نداریم

رو هیچ کسی حساب باز نمیکنیم

فقط از خدا میخوایم

اهل تفریحات پوچ نیستیم

حاضر نیستیم به هر قیمتی با هر کسی رفت و آمد کنیم

اهل چک و چونه نیستیم،

ارزش آدم ها رو میدونیم

قدر دانی کردن بلدیم

به اصلاح بازاری تو سر مال کسی نمی‌زنیم

اهل ناله کردن از زمین و زمان و دولت و … نیستیم

چشم و دلمون سیره

و اعراض کردن بلدیم

اهل بخشش هستیم

دست و دلبازیم

مهمون نوازیم و اکثرا کسی مهمونی ما میاد خیلی راحت

و جمع چهار نفره خودمون بهترین اکیپ دنیاست و خیلی بهمون خوش میگذره وقتی کنار همیم و حوصلمون سر نمیره خوشی هامون و وابسته به آدما نکردیم قدر آرامش خونمون رو میدونیم

و با خودمون گفتیم واقعا این‌ها خصوصیاتی هستن که خیلی خیلی ارزشمنده و با هیچ پولی خریدنی نیست

در رابطه با پذیرش آدم‌ها هم با همه خصوصیاتشون مدتیه که دارم اینو تمرین میکنم سخته ولی من دارم سعی میکنم و تو بعضی موارد هم موفق بودم و این باعث شده از رفتار آدما کمتر دلگیر بشم و خودمو اسیر نجوا کنم نه به خاطر اون آدما بلکه اول به خاطر آرامش خودم

الان که دارم اینو مینویسم همسرم رفته سر کار و بچه هام آروم خوابیدن شبا وقتی رخت‌خوابارو‌ پهن میکنم که بخوابیم انقدر شیطونی میکنن و می‌خندن و مارو میخندونن‌ که چند بار لامپا خاموش و روشن میشه تا بخوابیم و آخرش هم با تهدید میخوابن و من اکثر مواقع عاشق دیدن این‌ صحنه ها و شلوغ کاریای‌ قبل خواب هستم و میتونم امنیت و آرامش بچه‌ هامو درک کنم

در رابطه با مسائل مادری من همیشه خودمو یه مادر ناکافی دونستم و مدتیه که دارم تمرین میکنم خصوصیات خوبم رو ببینم مثلا من آدمی نیستم که به بچه‌ها برای غذا خوردن اصرار کنم و دنبالشون بیفتم و یا اگه غذایی رو دوست نداشتن پاشم و براشون چیز دیگه‌ای بیارم یا درست کنم و این باعث شده بچه‌هام خیلی خوب و کافی غذا بخورن و بهونه‌ گیر و افاده‌ای نباشن حالا همه هم میگن نه بچه‌هات خوش‌خوراکن‌ و از اول خوب بودن یه سری بچه ها کلا از اول خوب غذا میخورن یه سری هم نه ولی من که میدونم اونا دارن خودشون و تبرئه میکنن این موضوع به خاطر اینه‌که خدا به من این توانائی‌ رو داده که دلسوزی بیجا در حق بچه‌هام نکنم و اصرار نکنم‌ به خوردنشون دنبالشون نیفتم و اگه یه وقتی خوب غذانخوردن نگران نشم و اونا تو 99 درصد مواقع خوش‌خوراک باشن

در رابطه با ثروت اینکه به هر کسی به اندازه لیاقتش داده میشه من واقعا بهش ایمان آوردم و این باعث شده دلسوزی نکنم در حق کسی و اگه کمکی‌ هم به کسی کردیم بدون توقع باشه

ممنونم ازتون استاد و مریم جان خدا پشت و پناهتون همیشه