گفتگو با دوستان 55 | احساس لیاقت بی قید و شرط

به نام خداوند زیبایی ها

قدم 185

خداروشکر برای قرار گرفتن در مدار این اگاهی های بی نهایت ارزشمند.

صحبت های استاد چراغ هایی تو ذهنم روشن کرد و درکم رو بهتر کرد و باعث شد بعضی الگوها رو توی ذهنم بیام مرور کنم و دنبال موارد بگردم یه جورایی انگار حرف استاد برام تازه بود .

من قبل از اشنایی با استاد به واسطه باورهای مذهبی که توی ذهنم بود و درکی از قانون و خداوند نداشتم و همیشه تصورم این بود که اقا طرف اگر رفتار بدی داره یا دلی شکسته, دیگه حتما یه بلایی سرش میاد و چندین الگو هم دیدم که دوست دارم در مورد نتیجه اش بگم

افرادی که به هر دلیلی توی ذهنشون بخاطر اشتباهشون خودشون رو مقصر میدونن یا احساس گناه میکنن و فکر میکنن که اشتباهی که کردن یه بلایی سرشون میاد دقیقا یه بلایی سرشون میاد حالا هر اشتباهی که باشه

ولی افرادی که نه به این چیزها فکر نمیکنن و بدترین کار از نظر ما رو انجام میدن و باهاش راحتن و احساس گناهی ندارن هیچی اتفاقی براشون رقم نمیخوره .

پوینت اصلی اینجا که ما با باورهامون و تفکراتمون اتفاقات رو رقم میزنیم. دنیا مثل خمیر بازی یا رنگ هست که ما طرحش رو میکشیم

من دوستی داشتم که توی زمینه ای خیلی رفتار بدی داشت و من فکر میکردم خب این ادم یه جایی بد میخوره اما با خودش که صحبت میکردم اصلا هیچ احساس اشتباهی نداشت و همچین اتفاقی خداروشکر پیش نیومد و اینو بارها مشاهده کردم که طرف با خودش راحته .

ولی حتا توی خانواده و دوستان دیدم که طرف مثلا برای یه نمره خیلی ناراحت بوده و خودش رو سرزنش میکرد و دقیقا این عمل دوباره تکرار شده و بیشتر ناراحت شده.

نکته جمع بندی اینه که هرکاری اشتباه کردم اصلا به هیچ عنوان احساس بد نداشته باشم و قانون رو بیاد بیارم که من به اتفاقات شکل میدم و اصل اینه: احساس بد= اتفاقات بد و احساس خوب= اتفاقات خوب