گفتگو با دوستان 60 | ایمانی که عمل می آورد

بنام خدای مهربان

سلام به استاد عزیزم، خانم شایسته و همه بچه های عزیز سایت

“خدا همیشه منو سورپرایز میکنه”

خدای من عجب جمله زیبا و تاثیر گذاری

این که باور داشته باشی که خدا همیشه سورپرایزت می کنه

این که همیشه انتظار سورپرایز از سمت خداوند رو داشته باشی

این که باور داشته باشی خدا همیشه خوشحالت میکنه

این که منتظر اتفاقات خوب از سمت خداوند باشی

فوق العاده است

یعنی انتظار مثبت

یعنی توجه به نکات مثبت

یعنی انتظار مثبت

چقدر این مفهموم ” انتظار مثبت” اونم از سمت خودِ خدا، آرامش بخش و توحیدیه

چقدر مفهوم ایمان در عمل رو میشه توی این جمله درک کرد

“خدا همیشه منو سورپرایز می کنه”

چقدر احساس دوستی، آشنایی، فامیلی، راحتی و … با خدا رو میشه توی این جمله پیدا کرد

اما نکته دیگه ای که توجهم رو جلب کرد، واکنش و رفتار استاد توی این مصاحبه بود

استاد یعنی کسی که از هر رفتارش بشه چیز یاد گرفت، اونقدر که از حرف زدنش میشه چیز یاد گرفت و آگاهی کسب کرد، صدها برابر باید از نگاه کردن بهش، از حرف نزدنش آگاهی کسب و چیز یاد گرفت

موقعی که آزاده خانم داشت صحبت می کرد، استاد حتی یک کمه هم نگفت، حتی جاهایی که آزاده خانم انتظار داشت استاد حرفشو قطع کنه هم استاد با کمال آرامش فرصت می داد تا مهمان برنامه اش نفسی تازه کنه و هرگز صحبتش رو قطع نکرد

با خودم می گفتم استاد که خدا حرف زنه، خدای دانش و آگاهیه چطور میتونه فقط گوش کنه و هیچ حرفی نزنه

چند وقت پیش یه لایو اینتساگرامی می دیدم که یه بنده خدایی یه نفر دیگه رو دعوت کرده بود و ازش سوال می پرسید و طرف مقابل هم خیلی خوب و آگاهی دهنده صحبت می کرد ولی تا می خواست کلامش منعقد بشه و به یه جایی برسه حرفشو قطع می کرد و خودش شروع می کرد توضیح دادن

این رفتار استاد از اون کارهایی هست که همه باید یاد بگیریم

باید یادبگیرم صبر داشته باشیم

باید یاد بگیریم چطور به دیگران احترام بذاریم

باید یاد بگیریم حتی اگر حرفی برای گفتن داریم لزومی نداره همه جا اونو بگیم

باید یاد بگیریم شنونده باشیم

باید شنونده بودن رو یاد بگیریم

باید شنونده خوبی باشیم، اگر می خوایم موفق باشیم، اگر می خوایم رستگار باشیم

عالی باشید عزیزان