گفتگو با دوستان 60 | ایمانی که عمل می آورد

سلام بعد از مدت ها دلم خواست کامنت بزارم.

یکی از دلایلی که باعث شده کمرنگ بشم توی کامنت این هست که ترجیح میدم برم سمت عمل.

خسته ام از اینکه فقط حرف بزنم.

با خودم روراست تر شدم،گفتم از دست خودم که نمیتونم فرار کنم.

اگه قرار باشه بیام فقط حرف بزنم درجا میزنم.

به هر سمتی رفتم دیدم تا حرکت نکنی هیچ چیزی عوض نمیشه.

هرچقدر حرکت کردم همونقدر نتیجه گرفتم.

چیزی که بهش رسیدم بعد از این همه پرسه زدن توی سایت و دیدن ادم های موفق و نتایج دیگران و خودم،این هست که به قول خدا از تو حرکت،از من برکت💜

داستان آزاده عزیز هم همین بود.

حرکت و رسیدن به نتیجه

در کل اگر قراره به جایی برسیم،باید حرکت کنیم،باید ایده ها رو عملی کنیم،باید ثابت نمونیم.هر جا ما استپ کنیم نتایج هم استپ میشه

من خودم دارم تلاش میکنم بیشتر حرکت کنم و با دیدن نتیجه باورهامو قویتر کنم.

درست ترین راه عمل کردن به ایده هاست،بدون توجه به حتی مسخره کردن دیگران

چون هر ایده مخصوص شخصی هست که بهش الهام شده و خدا با توجه به شرایط اون ادم بهترین مسیر و بهش پیشنهاد میده

وقتی با دیگران در میون بزاریم احتمال زیاد مخالفت و تمسخر و در نهایت ممکنه سرد بشیم از ادامه راه

چون این ایده با شرایط اونها سازگار نیست پس میگن اشتباهه.

این آگاهی خیلیییی به من کمک کرد و مطمئنم هرکس خوب درکش کنه براش درهای جدیدی باز میشه.

اصلا نیاز نیست مسیر حرکتی مون و با کسی در میون بزاریم،میتونیم پیش بریم و به جای مسیر نتیجه رو به اشتراک بزاریم.

من خودم الان بیشتر دارم حرکت میکنم و ان شاله تولد چهار سالگیم طبق قرار همیشگیم میام موفقیت های جدید و توی قسمت داستان هدایت من مینویسم.

خدارو شکر میکنم به خاطر این مسیر بهشتی و استاد بی نظیرم.💜