گفتگو با دوستان 63 | مسیر می تواند همواره روان باشد

سلام به دوست عباسمنشی ام آقای یزدان

دیدگاهتون خیلی بی نظیره و منو به فکر فرو برد

تو این روزها خیلی حس و حالی شبیه به سال ۲۰۰۸ آزاده جان دارم.با خودم فکر میکردم که چطور میشه کلی اتفاق بد در یک زمان رخ بده من باید کدوم باور رو درستش کنم.تو هر کدوم از ابعاد زندگیم چه روابط چه ثروت چه شغلم کلی باور اشتباه دارم ولی تو شرایطی هستم که نیاز دارم همه اش باهم درست بشه ولی میدونم که یه شبه نمیشه و باید روند تکاملیم رو طی کنم.ولی ناخودآگاه همیشه دنبال دلیلی بودم دنبال باوری بودم تو ناخودآگاههم که همه ی ابعاد زندگیم رو در بگیره.با اینکه میدونستم که کلی باور مخرب تو حوزه روابط و ثروت و کارم دارم دنبال یه باور کلی میگشتم یه باور ریشه ای و چقدر این دیدگاه شما به دلم نشست انگار اون ریشه ای که دنبالش بودم اون باور عمیقی که دنبالش بودم خدا بود.همیشه فکر میکردم که راه زیادی رو باید برم تا به توحید برسم ولی این پیام شما انگار یه تلنگری به من زد که تا خدا راهی نیست.فقط کافیه بخوای.فقط کافیه از خود خودش بخوای.کافیه که از خدا طلب جراءت کنی.وقتی جراءت داری بی پروا بدون اینکه ذره ای ترس تووجودت باشه پیش میری.سپاسگذارم که با این پیامتون حضور خدا رو برام پررنگ تر کردین

در پناه الله یکتا شاد و ثروتمند باشید