گفتگو با دوستان 63 | مسیر می تواند همواره روان باشد

سلام به استاد عباسمنش عزیز ومهربون من وقتی به داستان زندگی آزاده خانم گوش میدادم این نکته رو برداشت کردم که انگار من هم اینجور فکر میکنم که چرا اینجور فکر میکنم که فقط موقع مسائل پیچیده وشرایط سخت یادم میفته که خدایی دارم یا چرابزارم اوضاع سخت بشه که بخوام جون بکنم ودوباره بیام بالا شاید بخاطر اینکه هنوز تو ذهنم خدا یه شخصه بزرگتر پدرم مادرم تو بچگی که هروقت گرسنه شدم یا مسئله ای پیش میمود برم سراغشون یا شایدم ایجور فکر میکنم که خب من کارای روزانمو انجام میدم بعد اگه مسعله ای پیش اومد خدا هست وبعد گفتم من میگم که خدا همیشه با منه و همه چی دست خداست و خدا تنها قدرته ولی فراموش میکنم و از اینجا که بسته آموزشی دوره احساس لیاقت رو تهیه کردم پس اومدم بخودم گفتم اگه همیشه دردسترسه پس چرا همیشه به حرفش گوش ندم مگه مرض دارم بزارم شرایط سخت بشه یعنی بیاد آوردم وقتی اوضاع زندگیم سخت بود با چه احساسی تواضع و تسلیم ازش درخواست میکردم پس چرا نیام همیشه وهرلحظه این کار بکنم وشکر گذار که باشم احساس خوب بوجود میاد مگه این احساس خوب خودش کم چیزیه وباعث یاداوریم بشه که این نعمت و از خداوند دریافت کردم.خدا نگهدار