گفتگو با دوستان 65 | قدرت "انعطاف پذیری"

به نام تنها فرمانروای یکتای جهانیان

سلام به استاد عباسمنش عزیزم و مریم بانوی عزیزم

این مدتی که فایل های گفتگوی استاد عباسمنش با آزاده عزیز رو دیدم خیلی درکم نسبت به عمگرایی و باور من به انرژی ای که کل جهانیان یک شکلی از اون هستند رو بیشتر و بهتر کرد

چون که استاد عباسمنش در دوره ی عزت نفس یه حرفی میزنه که تازه الان میشه گفت درکم نسبت اون حرفی که زدن بیشتر شد اون حرفی که استاد عزیز زدند این بود که وقتیکه ما توجه میکنیم به کلام الله وقتیکه توجه میکنیم به نشانه ها وقتییکه توجه میکنیم به اون ندایی که میگه نترس من پیشمت من باهاتم و احساس خوب رو در خودمون ایجاد میکنیم احساس خوب یعنی احساس آرامش احساس شادی احساس امیده

امید به روزهای بهتر

امید به رسیدن خواسته ها

امید داشته باشیم چقدر این احساس , احساس پاکیه چقدر این احساس , احساس الهی ای هستش

وقتی که به این صدا گوش میدیم به مرور زمان نجواهای شیطان کم میشن و به یه جایی میرسیم که بیشتر صدای الهاماتی که خداوند به ما میکنه رو میشنویم

همه ی اینا رو گفتم تا بگم که آزاده یا حتی خود استاد عباسمنش که از همون اول شروع به حرکت کردند این آدما ایمان داشتن یا یه اتفاق به ظاهر بدی که براشون میوفتاد افسرده نمیشدند نمیرفتن گوشه خونه بشینند و هیچ کاری نکنند نه , این آدما امید داشتن امید به روزهای بهتر تسلیم خداوند بودند با افکارشون و با رفتارشون اجازه میدادند خداوند مسیر درست رو بهشون بگه با انرژی ای رفیق بودند که همه چیزه با انرژی ای رفیق هستند که همه چیز میشه , این آدما ایمان داشتن به همین خدایی که اصل و اساس جهانه

آدم هایی مثل استاد عباسمنش و مریم بانو و آزاده و تمام کسانیکه که در این دنیا خوب زندگی کردند کسانی هستند که ایمان داشتند بخاطر همین حرکت کردند

این آدم ها حرکت کردند حتی اگر شاید بعضی جاها در مسیر میترسیدند ولی بخاطر ایمانی که داشتند حرکت کردند و دقیقا همین حرکت کردنه باعث میشه قدم ها یکی یکی به کسی که حرکت میکنه گفته بشه

یادمه توی قرآن خونده بودم خدا گفتش من به موسی گفتم که بره با فرعون حرف بزنه , موسی برگشت به خدایی که داشت الهاماتش رو به طور واضح دریافت میکرد گفت: من میترسم برم پیش فرعون و من رو بکشند من سینه ام تنگ شده نمیتونم درست حرف بزنم خدا بهش گفت نترس من باهاتم و موسی با وجود اینکه ترسیده بود حرکت کرد چرا؟ چون ایمان داشت ایمانی که منجر به عمل شده بود همانطوری که برای استاد عباسمنش و آزاده و مریم بانو شد و وقتی که حرکت میکنیم به و نتیجه میبینم این ایمان بیشتر میشه و همین بالا رفتن ایمان ما باعث قدم محکم برداشتن و حرکت بیشتر کردن هستش و این چرخه میتونه تا ابد ادامه داشته باشه

مرسی استاد عزیزم