گفتگو با دوستان 66 | عوامل تحقق خواسته ها - صفحه 2 (به ترتیب امتیاز)

به نام خدای بزرگ و منزه و مهربان

سلام و عرض ادب خدمت استاد عزیزم

و همه دوستان ارزشمند و نازنین

استاد عباسمنش عزیز و گرانقدر و نازنین ، با تمام قلبم روز معلم رو خدمت شما بهترین معلم زندگیم ، تبریک و تهنیت عرض می کنم. نوری که در وجود خودتون روشن کردید و هدایت شدید به مسیر زیبایی ها ، باعث روشن شدن مسیر میلیون ها نفر شد. و این نور و این انرژی و این زیبایی تا ابد در این جهان وجود خواهد داشت.

انرژی از بین نمی رود ، فقط از شکلی به شکل دیگر تغییر می کند.

پس این نور و این آگاهی ها در این خلقت برای همیشه وجود خواهد داشت.

برای شما استاد عزیزم از خدای مهربان طلب موفقیت و سعادت و خوشبختی بیکران رو دارم.

و برای وجود نازنین شما معلم نازنین و دوست داشتنی ، همیشه خدای خودم رو شکرگزارم.

استاد عزیزم ، بابت تک تک کلمات ، جملات ، درک صحیح تک تک آیات قرآن ، بهبود تمام عیار شخصیتم ، خلق نتایج عالی در تمام ابعاد ، خالق ارزش شدن ، خودباوری و احساس لیاقت و توحید و ایمان و ترک شرک و شکرگزار شدن و شجاعت و جسارت و آرامش و هزاران اتفاق خوب دیگه در زندگیم ، تمام قدر و با تک تک سلول هام از شما سپاسگزارم و متشکرم.

برداشت های فوق العاده ای رو می تونم از این فایل بی نظیر صید کنم و به یاری خداوند سعی کنم که به این آموخته ها عمل کنم.

* ادامه دادن مسیر علاقه ام و رفتن به دنبال درک هر چه بهتر اصولی که برای بهبود کارم نیاز دارم.

* غربال کردن اطلاعات و کمک از خداوند برای هدایت شدن به اطلاعات صحیح در زمینه کاریم

بدونم که ترس همیشه بوده و هست و خواهد بود و درک این موضوع باعث امیدواری من میشه و باید بدونم همه انسان های موفق با وجود همین ترس ها و تردید ها به موفقیت رسیدند. من هم انسان هستم و طبیعی که نجواهای ذهن بخواد من رو از مسیر منحرف کنه ، ولی با تکرار این موضوع که همه انسان های موفق با وجود همین نجواها به موفقیت رسیدند ، کمک می کنه که فقط به ادامه دادن و تسلیم نشدن تمرکز کنم و خیلی به نتایج کوتاه مدت تمرکز نکنم.

*به جای کپی کردن ایده ها ، الگو برداری و باور سازی کنم و از خدا کمک و هدایت بخوام که به سبک شخصی خودم دست پیدا کنم.

* همیشه در طول مسیر و در حین کار ، تکرار کنم که من هستم که اتفاقات رو رقم می زنم و بقیه ای وجود نداره ، به خدا به خودم به مردم به توانایی هام برچسب نزنم و باور کنم که من هر آنچه که بخواهم رو خلق می کنم

* تکامل طی شدن مسیر هست و لزوما قرار نیست زیاد طول بکشه ، باید مراحل طی بشه.

* در تمام خواسته ها باید رو محقق شدن و تجسم کردن لحظه بهره مندی از آن خواسته تمرکز کنیم و به هیچ وجه سراغ دو دو تا چهار تا نریم ، چون کار ذهن ایجاد ترمز و ناامید کردن بر اساس تجربیات خودمان و گذشتگان هست.

*فکر کردن روی مشکلاتی که شاید در مسیر وجود داشته باشید در حالیکه در زمان حال هیچ راه حلی برای آنها ندارم ، عملا ترمزهای من رو بیشتر خواهد کرد.

*عموم مردم تمرکز می کنند بر روی آنچه دوست ندارند اتفاق بیافتد ، اما من آگاهانه بر اساس قانون باید همیشه و هر لحظه تمرکز کنم بر روی آنچه می خواهم اتفاق بیافتد.

*هر نوع فکر و نگرشی که در طول مسیر کاری من به من احساس بدی می دهم دقیقا همان چیزی هست که من را از مسیر تحقق خواسته هام خارج می کند . در این شرایط باید زاویه نگاه خودم به آن موضوع رو عوض کنم در قدم اول از احساس بد خارج بشم و در قدم بعدی به احساس آرامش و امید بر گردم.

*تنها راه و یکتاترین مسیر رسیدن به خوشبختی و ثروت و نعمت ، داشتن هدف و تلاش همیشگی با ایمان و توکل و باورهای فراوانی است. یاد مثال استاد عزیزم افتادم که وقتی یک شاگرد سرکلاس درس همیشه در حال تشکر و سپاسگزاری کردن از معلم باشه وهیچ تلاشی برای درس خوندن نکنه ، عکس العمل معلم چی میتونه باشه ؟

اگر تشکر و قدردانی و سپاسگزاری کردن از خداوند همراه با تلاش و تمرکز و بهبود و کسب مهارت و خلق ارزش و پیشرفت در کسب و کارم نباشه ، اتفاق خاصی برای من رخ نمی ده.

اینکه من به این اصل برسم که شور و اشتیاق و عشق در مسیر علاقه ام ، مهمترین کدی هست که باید توسط من ایجاد بشه ، می تونه خیلی زیاد به من کمک کنه تا به خواسته هام برسم.

شکرگزاری به تنهایی ، بدون هدف و برنامه و حرکت ، مثال تشکر خشک و خالی و بدون درس خوندن شاگرد سر کلاس درس هست.

موضوع اینجاست که شروع مسیر رشد و بهبود و موفقیت ، با درک همین موضوعات شکل بهتری می گیره. خود من کلی زمان نیاز داشتم که اولا شکرگزاری واقعی رو درک کنم و انجام بدم.

بعد که شکرگزاری رو تونستم مقداری بهتر انجام بدم ، تو مرحله بعد فهمیدم که آقا ، شکرگزاری خالی که تاثیری نداره . من کجای داستان جهان هستی هستم ؟

نقش من و هدف از خلقت من چی بوده ؟

من چه چیزی باید به جهان اضافه کنم ؟

آیا حضور من در جهان فقط صرفا برای شکرگزاری هست ؟

یا اینکه عمل صالح و توکل و ایمان هم باید در کنار شکرگزاری باشه ؟

درک و فهم این مسائل برای خودم من خیلی زمان برد ، نه به این دلیل که باید خیلی زمان صرف می شد ، نه ، به این دلیل که شجاعت و جسارت و ایمان من خیلی در سطح پایینی بود ، خودباوری های من در خصوص خلق ارزش و خلق ثروت خیلی در شرایط بدی داشت.

تمام این اتفاقات و رشدها ، دقیقا مسیر تکامل من بوده . یعنی من اوایل فقط مشغول شکرگزاری خشک و خالی بدون هیچ اقدام و حرکت و عملی بودم. ولی وقتی تکامل من طی شد و باورهام کم کم تغییر کرد ، به این درک رسیدم که باید مسیر خودم رو پیدا کنم.

باید بدونم که ثروت و خوشبختی و نعمت ها و خلق خواسته ها ، نیازمند خلق ارزش و حرکت و گسترش جهان هست. باید یک خدمتی توسط من انجام بشه که ثروتی وارد زندگیم بشه.

باید یک چیزی به جهان اضافه کنم که جهان چیزی به زندگی من اضافه کنه

*زمانی من سراغ حاشیه ها و چرندیات روزگار می رم که هیچ هدف و برنامه ای تو زندگیم نداشته باشم . دقیقا مثل گذشته خودم. همیشه دنبال تغییرات در حکومت و مجلس و دولت و نظام بودم و فکر می کردم که با تغییر اینها ، زندگی من تغییر می کنه. به همین دلیل وقتی عموم مردم دنبال اخبار و حواشی جامعه و حوادث و خیانت ها و داستان های چرت و پرت و سریال های بیهوده هستند ، چون هدف و برنامه ای در زندگی ندارند. چون در مسیر هدایت خداوند برای رسیدن به نعمت ها و زیبایی ها نیستند به همین دلیل وقت اضافی دارند که به حواشی بپردازند.

منی که می خوام خالق ارزش باشم ، میخوام دنیا رو اول برای خودم و بعد برای بقیه جای بهتری برای زندگی کنم ، منی که میخوام اثر مثبتی در مسیر گسترش جهان داشته باشم که دقیقا موازی با هدف خالق جهان هستی هست ، معلومه که دیگه وقتی برای اینستاگرام و تلگرام و اخبار و دنبال کردن سبک زندگی سلبریتی ها و … نداشته باشم. دقیقا وقتی زندگی من به لطف الله مهربان از 4 اردیبهشت 1402 در مسیر مطالعه و خلق ارزش در مورد

*به به . رسیدیم به موضوع بسیار مهمی که استاد اشاره کردند ، صحبت کردن عاشقانه و خستگی ناپذیر در مورد مبحثی که علاقه دارم.

استاد دقیقا وقتی کسی از من با عشق و علاقه و نیاز واقعی در مورد اصول تندرستی ،دلیل مشکلات جسمی ، تغذیه و درمان بیماری ها سوال می پرسه ، یه جوری شور و شعف در من ایجاد میشه که انگار لذت بخش ترین کار زندگیم رو دارم انجام میدم. انگار خداوند من رو خلق کرده که با عشق در این مورد و درمورد نتایج خودم برای کسی که در مدارش هست صحبت کنم . و بابت این موهبت و عنایت و فضل خداوند سعی می کنم همیشه شکرگزار باشم.

*کنترل ورودی های ذهن ، مهم ترین عامل موفقیت یا عدم موفقیت در هر کاریست. پس اگر من واقعا تشنه موفقیت و تجربه زندگی هدفمند هستم ، هیچ راهی ، ابدا هیچ راهی به جز کنترل ورودی های ذهنم ندارم.

این قانون دقیقا در مورد جسم هم وجود داره . برای تجربه سلامتی و تندرستی در سطح سلولی و بازیافت سلولی و زندگی سالم تا روز آخر عمرم ، تنها و تنها راه کنترل ورودی های جسم هست. یعنی من مواد غذایی رو وارد جسمم کنم که منطبق با تکامل دو نیم میلیون ساله انسان بوده ، نه اینکه بر طبق شنیده ها و رسم و رسوم و جامعه ، تغذیه خودم رو انتخاب کنم . روش تغذیه من اگر بر اساس قوانین و اصول تندرستی جسم باشه ، خروجی هم عالی خواهد شد . در غیراینصورت نتیجه همون چیزی خواهد بود که اکثریت مردم تجربه می کنند .

تکامل زمان نیست ، بلکه تعداد تجربیاتی است که رقم می زنیم. یعنی من باید روی موضوعاتی که می دونم جای کار دارم ، باید تجربه کسب کنم و تکرار کنم. با تکرار کردن و استمرار داشتن با چاشنی عشق و امید و علاقه و ایمان ، تو کار خودم بهتر و بهتر و بهتر خواهم شد.

بهترین و بزرگترین کمک و کار مثبتی که می توانم برای اطرافیانم انجام بدهم ، موفق شدن در زندگی و تبدیل شدن به یک الگوی تمام عیار برای بقیه است . به به … به این جمله طلایی استاد در این فایل.

یاد این قسمت از کتاب فوق الهاده پینگ قورباغه افتادم:

آنچه که زندگی را متفاوت می کند ، آموخته هایت نیست ، بلکه به کارگیری درستِ آموخته هاست که تو را به سر منزل مقصود می رساند. تو با یاری رساندن به همنوعان خود می توانی به آن سرنوشتی که در ذهن خود ساخته ای برسی. یک شمع وقتی که خودش روشن می شود هزار شمع دیگر را هم روشن می کند. تا می توانی بخشنده نور باش. من استعدادها و توانایی های زیادی دارم که باید از آنها برای الهام بخشیدن و تقویت روحیه دیگران استفاده کنم. افراد هدفمند داستان زندگی خود را تعریف نمی کنند بلکه خودِ زندگی شان الگو و سرمشق دیگران می شود و آوازه شان همه جا را فرا می گیرد ، پس برای الگو شدن دست به کار شو.

*برای ساختن باورها ، یکی از مهم ترین کارها تکرار کردن و تکرار کردن است.

درک این موضوع که ورودی های ذهنم همه چیز رو رقم می زنه ، اصلی ترین نیاز برای پیدا کردن مسیر موفقیت است . مهم ترین موضوعی که بسیار از انسانها از اهمیت این توانایی الهی ناآگاه زندگی می کنند و از دنیا می روند و نمی توانند شرایط را به دلخواه خود تغییر بدهند و به همین دلیل اکثریت پذیرفته اند که سرنوشت از قبل نوشته شده است. یا مثلا به ما گفته بودند رو پشونی طرف خوشبختی یا بدبختی نوشته شده ، این جوری اومدیم همین جوری هم می ریم ، تغییرات دست ما نیست و همه چیز بر اساس شانس رقم می خوره و کلی باور غلط دیگه.

اما باید تکرار کنم که جهان سیال هست و اتفاقات هر لحظه در حال تغییر هستند . این تغییر به دلیل تغییر افکار و باورهاست . با تولید افکار و باورهای جدید اتفاقات جدید رقم می خوره و همه ما به یک شکل دسترسی به خداوند و قوانین او داریم . فقط باید این منبع تولید فرکانس رو درک کنیم و بعد از اون به اهمیت احساساتی که در راستای تولید این فرکانس ها تجربه می کنیم پی ببریم.

من که خیلی خیلی زیاد جای کار دارم که این موضوع رو بهتر درک کنم .

افکار و احساس

همه چیز در این دو خلاصه می شه .

چه نوع فکری و چه نوع احساسی داریم.

ما با ارسال افکاری که دارای انرژی هستند ، احساساتی را تولید می کنیم که هم جهت و هماهنگ با اون افکار هستند . اگر احساس خوبی داریم (احساس امید ، شادی ، عشق ، انگیزه ، آرامش ، فراوانی ، نشاط ، تجمید ، شکرگزاری و رهایی) یعنی در مدار درستی قرارداریم و افکار درستی رو به جهان ارسال می کنیم.

ولی اگر احساس بد داریم (غم ، ناامیدی ، نگرانی ، ترس ، استرس ، اضطراب ، کمبود ، حرص ، کینه ، نفرت ، حسادت و …) یعنی در حال تولید انرژی هایی هستیم که اتفاقاتی هستیم که همین نوع احساسات رو بیشتر و بیشتر برای من به وجود می آورد.

ترس بیشتر

غم بیشتر

حرص بیشتر

ناامیدی بیشتر

نگرانی بیشتر

نفرت و حسادت بیشتر

و…

باید به دنبال تغییر نگاه در تک تک اتفاقات روزانه باشم که به احساس یک مقدار بهتر از قبل برسم.

مثال هایی زیادی دارم از اینکه برخورد یک نفر با من به ظاهر بد بوده ، ولی با حق دادن به طرف و تمرکز بر زیبایی های و شکرگزار بودن برای بد تر نشدن اوضاع ، اون موضوع برای من در نهایت رشد و بهبود و شجاعت و ایمان و تجربه های ارزشمند رو به همراه داشته.

*اهمیت اینکه من به چه چیزی گوش می کنم ؟

به چه چیزی فکر می کنم ؟

در مورد چه چیز تفکر می کنم؟

وقتی تو فکر می رم در چه زمینه ای تمرکز می کنم؟

گفتگوهای ذهنی من در مورد چه حرفهایی هست ؟

مغز من به چه شکل فکر می کند ؟ اگر من در مورد چرندیات و حوادث و خیانت ها و اختلاس و جنگ و تهدید و فقر ورودی به گوشم و مغزم می دهم ، در زمانهای مختلف مغز من در همین زمینه ها فکر می کند . مغز من دنبال تایید باورهایی هست که به جنگ و خیانت و تحریم و فقر و یاس و ناامیدی ختم می شود.

دقیقا شکل فکر کردن من ، در راستای و ادامه همان ورودی هایی هست که من انتخاب کرده ام .

پس وقتی که تنها هستم و به ظاهر اطراف من ساکت است ، گفتگوهای درونی من در ادامه همان جنس ورودی هاست .

برای تغییر نوغ فکر کردنم ، باید جنس ورودی ها را به کل تغییر بدهم.

تغییر ورودی ها یعنی تکرار صحبت های استاد در طول ساعات شبانه روز و ضبط کردن باورهای مناسب با صدای خودم . این مورد به من خیلی کمک کرد ، اوایل شهامت ضبط کردن صدای خودم رو نداشتم . یه جورایی با صدای خودم اوکی نبودم ، ولی کم کم که احساس لیاقت و ارزشمندی وخودباوری در وجودم شکل گرفت ، با صدای خودم و با خودم آشتی کردم و بین فایل های استاد ، گریزی به صدای زیبای خودم هم می زنم. این تکرار و برنامه ریزی ورودی های شنوایی و بینایی ، بسیار زیاد در کنترل ذهن مهم و اساسی است.

من باید آگاهانه از لحظه ای که چشم باز می کنم ، داشته هایم را ببینم و شکرگزار باشم.

شب راحت

خواب راحت

آسایش

امنیت

رفاه

تخت و بالش و سقف بالای سرم و …

و به محض چشم باز کردن اگر توانایی توجه به زیبایی ها رو دارم باید انجام بدهم ، اگر نه ، پلی کردن فایل های استاد در همان زمان اول صبح بسیار زیاد تاثیر گذار هست.

خدای مهربان رو برای هدایت شدنم به این فایل بسیار الهام بخش و بی نظیر سپاسگزارم

از عرشیا عزیز و استاد عزیزم و خانم شایسته مهربان مجددا سپاسگزارم.

خدای مهربان رو برای رحم و مغفرت و فضل و عنایتی که شامل حال ما کرد و ما رو به این مسیر بی نهایت زیبا ولذت بخش هدایت کرد ، شکرگزارم.

در پناه الله مهربان شاد موفق ثروتمند و تندرست باشید.

خدانگهدار