فقط روی خدا حساب باز کن

استاد عزیز برادر گرامی دوست مهربانم …………سلام

من با این فایل با استاد آشنا شدم اگر کسی خدا را واقعا درک کند خدا او را به بهترین مسیر هدایت می کند.

یاران وهمراهان عزیز چه زیباست با خدا بودن

شوق پرواز باید داشت تا پرید از این قفس

آشتی کرد با خدای خود

سبک بال و عاشق در کنارش نشست و تماشا کرد

عشق را

آرامش را

سلامتی را ، بودن را ، درک کردن را ، و همه نعمت هایش را

:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

بخوان ما را ، منم پروردگارت

خالقت از ذره ای ناچیز

صدایم کن مرا آموزگار قادر خود را

قلم را ،علم را ، من هدیه ات کردم

بخوان ما را ، منم معشوق زیبایت

منم نزدیک تر از تو به تو

اینک صدایم کن ، رها کن غیر مارا ، سوی ما باز آ

منم پروردگار پاک بی همتا

منم زیبا که زیبا بنده ام را دوست می دارم

تو بگشا گوش دل

پرور دگارت با تو می گوید

تو را در بی کران دنیای تنها یان

رهایت من نخواهم کرد

بساط روزی خود را به من بسپار

رها کن غصه یک لقمه نان و آب فردا را

تو راه بندگی طی کن

عزیزا ، من خدایی خوب می دانم

تو دعوت کن مرا بر خود به اشکی ، یا خدایی ، میهمانم کن

که من چشمان اشک آلوده ات را دوست می دارم

طلب کن خالق خود را

بجو ما را

تو خواهی یافت

که عاشق می شوی بر ما

که وصل عاشق و معشوق هم

آهسته می گویم ، خدایی عالمی دارد

قسم بر عاشقان پاک با ایمان

قسم بر اسبهای خسته در میدان

تو را در بهترین اوقات آوردم

قسم بر عصر روشن

تکیه کن بر من

قسم بر روز هنگامی که عالم را بگیرد نور

قسم بر اختران روشن اما دور

رهایت من نخواهم کرد

بخوان ما را

که می گوید که تو خواندن نمی دانی؟

تو بگشا لب

تو غیر از ما خدای دیگری داری؟

رها کن غیر ما را

آشتی کن با خدای خود

تو غیر از ما چه می جویی؟

تو با هر کس به جز با ما چه می گویی؟

و تو بی من چه داری؟هیچ

بگو با ما چه کم داری عزیزم،هیچ

هزاران کهکشان و کوه و دریا را

و خورشید وگیاه و نور و هستی را

برای جلوه خود آفریدم من

ولی وقتی تو را من آفریدم

بر خو دم احسنت می گفتم

تویی زیباتر از خورشید زیبایم

تویی والاترین مهمان دنیایم

که دنیا بی تو چیزی چون تو را کم داشت

تو ای محبوب تر مهمان دنیایم

نمی خوانی چرا ما را

مگر آیا کسی هم با خدایش قهر می گردد؟

هزاران توبه ات را گر چه بشکستی

ببینم من تو را از درگهم راندم؟

اگر در روزگار سختیت خواندی مرا

اما به روز شا دیت یک لحظه هم یادم نمی کردی

به رویت بنده من ، هیچ آوردم؟

که می ترساندت از من؟رها کن آن خدای دور

آن نا مهربان معبود

آن مخلوق خود را

این منم پرور دگار مهربانت ، خالقت

اینک صدایم کن مرا ، با قطره اشکی

به پیش آور دو دست خالی خود را

با زبان بسته ات کاری ندارم

لیک غوغای دل شکسته ات را من شنیدم

غریب این زمین خاکیم …..(این جمله اشکامو در آورد)

آیا عزیزم حاجتی داری؟

توای از ما

کنون برگشته ای ، اما

کلام آشتی را تو نمیدانی؟

ببینم چشم های خیست آیا،گفته ای دارند؟

بخوان ما را

بگردان قبله ات را سوی ما

اینک وضویی کن ، خجالت می کشی از من

بگو، جز من ، کس دیگر نمی فهمد

به نجوایی صدایم کن

بدان آغوش من باز است

برای درک آغوشم

شروع کن ، یک قدم با تو

تمام گام های مانده اش ،با من