اگر بپرسم قادر مطلق و تنها منبع قدرت کیست، جواب افراد بسیار زیادی، این است که خداوند، منبع همه قدرتهاست. دست خداوند بالاتر از همه دست هاست.
جواب شان خداست اما رفتارشان چیز دیگری است. برای آنها وعده رئیس بانک، واقعی تر از وعده ی خداوندی است که می گوید:
من نزدیکم و اجابت می کنم دعای هر فردی که من را اجابت نماید.
آنها می‌گویند قدرت در دست خداوند است، اما از حکومت ها، دولت ها، کارفرماها و… می ترسند و دوام‌شان را منوط به وجود آنها می دانند و برای حل مشکل شان به انسان هایی با ویژگی های خودشان متوسل می شوند.
اگر خداوند برایت کافی نیست، باید آن را از نو بشناسی و توحید و شرک را دوباره معنا کنی.
مگر شرک چیزی نیست جز قدرت دادن به هر عاملی بیرون از تو و توحید چیزی نیست جز اینکه تنها منع قدرت را نیرویی بدانی که که کنترل زندگی‌ات را در دست باورهایت قرار داده است.
از زمانی این خدا را دوباره شناخته ام و توحید را در رفتارم جاری ساخته ام، خداوند برایم کافی بوده است. همین نتیجه مرا برآن داشته تا رسالتم را اشاعه توحید عملی در سراسر جهان بدانم و این پیام را گسترش دهم که:
تمام جهان بر اساس قوانین بدون تغییر خداوندی اداره می شود که، کنترل زندگی ات را دست باورهایت قرار داده است.
این نیرو را به هر شکلی در ذهنت بسازی، به همان شکل وارد زندگی‌ات می‌شود. به همان اندازه که روی این نیرو حساب می‌کنی، به همان اندازه نیز برایت شادی، آرامش، سلامتی، ثروت و عشق می‌شود.
این نیرور را به شکل عشق در ذهنت بساز، تا برایت رابطه ای عاشقانه شود
او را به شکل ثروت در ذهنت بساز، آنوقت به شکل استقلال مالی در زندگی ات فرود می آید.
او را به شکل سلامتی بساز، آنوقت به شکل زندگی ای در کمال آرامش با تنی سالم در زندگی ات متجلی می شود.
این انرژی و این قدرت را رئیست بدان. این نیرو را مهم،ترین فرد و رابطه‌ی زندگی‌ات بدان و به این خدا وابسته شو تا قلبت آرام گیرد و نه ترسی داشته باشی و نه غمی.
خداوند یک انرژی است و به شکل هر آنچه در زندگی ات ظاهر می شود که بتوانی در ذهنت بسازی.
در جلسه ۷، ۹ و۱۰ دوره راهنمای عملی، چگونگی ساختن باورهایی را درباره خداوند آموزش داده ام تا بتوانی این انرژی را به شکل خواسته هایت در ذهنت بسازی. آن وقت متحیر می مانی از اینکه خود به خود، آن خواسته ها وارد زندگی ات شد. زیرا این وعده خداست که می گوید:
وَ إِذا سَأَلَکَ عِبادی عَنِّی فَإِنِّی قَریبٌ أُجیبُ دَعْوَهَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْیَسْتَجیبُوا لی وَ لْیُؤْمِنُوا بی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ (۱۸۶)
آن گاه که بندگانم درباره من از تو بپرسند:- من نزدیکم و هر که مرا بخواند دعایش را اجابت مىکنم. آنها باید دعوت مرا بپذیرند و به من ایمان بیاورند تا راهشان را بیابند. (۱۸۶)
این آیات به قدری زیبا هستند که هر بار با خواندشان از خود بی خود می شوم. هدفم از این فایل، توضیح مفهوم توحید عملی است یعنی هماهنگی گفتارمان با رفتارمان.
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD314MB26 دقیقه
- فایل صوتی فقط روی خدا حساب باز کن24MB26 دقیقه
با درود فراوان خدمت تمامی دوستان ، عزیزان دل خدا
می خواهم یک برداشتی از خودم در مورد آیه های 36 و 38 سوره بقره با دوستانم به اشتراک بگذارم.
آنجا که پس از آفرینش حضرت آدم و حوا، آنها گول ابلیس را خورده و به آن درخت ممنوعه نزدیک می شوند. خداوند به آنها در هر دو آیه می فرماید:
از بهشت بیرون روید و به زمین هبوط کنید(فرود آیید) پس اگر هدایتى ازجانب من براى شما آمد، آنرا پیروى کنند، نه بیمى داشته باشد و نه اندوهگین شوید.
برداشتی که من دارم این است که
“همه دیده و یا تجربه داشته ایم که وقتی پدر و مادری فرزند خود را برای کسب علم و تجربه و به اصطلاح پخته شدن و آماده شدن برای رویارویی با مسائل زندگی به یک شهر دیگری بدرقه می کنند، مثلا پسرشان را برای مرد شدن به
خدمت مقدس سربازی اعزام می کنند، تمام سعی و تلاش خودشان را می کنند که نگرانی و ناراحتی خودشان را از دوری عزیز دلشان پنهان کنند ولی قطعا نمی توانند آنرا مخفی کنند و مخصوصا مادر که احساس و علاقه اش شدیدتر
است ، به فرزندش می گوید که ناراحت نباش، فکر و خیال نکن و … . وقتی در این ایه آنجا که خداوند مهربان که عشقش به بنده اش از عشق و علاقه مادرانه هم شدیدتر است می خواهد حضرت آدم را به زمین بفرستد ، نه برای تنبیه،
بلکه برای اینکه در روی زمین تحت آزمونهای مختلف آبدیده شده و محکم و استوار شده و براحتی تسلیم هوس ها و وسوسه های شیطانی نشود. هنگام جدایی به او می گوید ای بنده ام حواست باشه ها ، نگران نباشی ها، برایت
هدایت هایی خواهم فرستاد یا بزبان خودمانی تقلب هایی برایت خواهم رساند به اونها عمل کن و از هیچی نترس و ناراحت هم نباش.
الله اکبر . گنه من کرده ام و او به فکر من است و نگرانی ترس و اندوهم را دارد. دیدگاه من این است که خدا فقط عشق و محبت هست، همه اتفاقاتی که رخ می دهد حتی ناگوار به نوعی خیری توش هست و باید حواسمون باشه که
خدا همیشه حواسش به ما هست و همیشه پشتمون به خدا گرمه و خسته نشویم و تسلیم او باشیم و به راه تکامل خودمون ادامه دهیم تا درنهایت خودمون را تا حدی برسانیم که لایق اون مقامی که خدا برای ما در نظر گرفته، گردیم ”
یا علی