فقط روی خدا حساب باز کن - صفحه 115

سلام من مدت زیادی هست که عضو سایتم البته نمی‌دونم چرا مجبور شدم ثبت نام مجدد انجام بدم از سال 95 عضوسایتم ولی زیاد اهل کامنت خوندن نبودم

تا اینکه حدود دو روز قبل به این شرک برخوردکردم که در وجودم بودوازش بی خبربودم

من حدود ده سال با مردی تو رابطه بودم بااینکه ایشون خیلی مرد خوبی بودن ولی به خاطر یه سری مسائل اون رابطه درست نبود خوب ایشون چون مسائل مالی منو رفع و رجوع میکردند برای من اکی بود ولی همچنان ته دلم ناراحت بودم از داشتن این ارتباط احساس خیلی بدی داشتم

البته اگه بخوام باهاتون صادق باشم ایشون متاهل بودن

خلاصه بعداز کارکردن روی خودم عزت نفسمو بالابردم تحصیلاتموتموم کردم تونستم از نظر مالی مستقل شم البته من از 23 سالگی حدودا ده سال تنها زندگی میکردم

تا اینکه حدود یکسال قبل خیلی سخت بود ولی توکل کردم به خودش نمی‌دونستم بعدش ممکنه چه چیزی برام پیش بیاد چون وابستگی مالی شدید داشتم ولی اونروز یادمه اشک میریختم وبهش میگفتم بابایی(من البته بهش میگم بابایی نمی‌دونم چرا این حسو بهش دارم)خلاصه که گفتم بابایی من نمی‌دونم بعدش چی میخواد بشه ولی من نمی‌خوام دیگه شرک داشته باشم نمی‌خوام این رابطه رو می‌خوام سالم زندگی کنم.

یادمه تازه همون موقع قراربود خونه روعوض کنم و هزینه بیشتری رو برای اجاره باید پرداخت میکردم

خلاصه دل رو به خودش سپردم وانجامش دادم

خودم اشکم سرازیر شد.

زمانی که شما بهش توکل میکنیدوازترستون بیرون می‌آید درهایی رو براتون باز می‌کنه کنه باورتون نمیشه ومیگید چی شدددد؟!!!

خلاصه به فاصله یک ماه مردی وارد زندگیم شد که واقعا انسان زیبایی بودوبرای خونه جدیدخیلی کمکم کرد هم برای هزینه رهن مجددهم جابه جایی هم کلی داستان بعدازاون به مدت یکسال ومن به کلامم امتیاز اونو به خداوند میدادم و میگفتم ببین این تویی که این ادموفرستادی

این تویی که داری کارا رو انجام میدی

تا دو روز قبل که یه سری داستانی که تکرار شده بود دوس داشتم رابطه رو تموم کنم البته این موضوع از اولم وجود داشت ولی من چون فک میکردم این شخص داره حمایتم می‌کنه و دستی از طرف خداست اکیه فعلا باشدش چون مجردم بود برای من موجه بود

اینم بگم که شرک این مدلیه

این اواخرازخودم پرسیده بودم اگه از نظر مالی عالی بودی بازم بااین مرد میموندی و جوابم نه بود!!

خلاصه دو روز قبل سریه حرف کوچیک ماازهم جداشدیم البته من خیلی دوسش نداشتم در کنارش آرامش داشتم ولی رفتنش آزارم نمیدادوتقریبامیتونم بگم اصلا ازنظرعاطفی حتی یک ذره هم وابستگی نداشتم،البته بگم به واسطه کارکردن رو خودم وابستگی عاطفی شدیدی برام اتفاق نمیفته

ولی اون شب چنان ترسی افتاد به جونم که حالا چی میشه چند وقت دیگه رهن اپارتمان،هزینه ماشینم….

دلشوره و حال بدی داشتم به مدت چند ساعت.

اومدم شروع کردم کامنت های سایت رو در مورد رابطه خوندن ویکم آروم شدم و به خودم گفتم مهلا پس چی میگفتی که من دیگه شرک ندارم و فقط اونه که داره روزی می‌رسونه.

چرا از کنار گذاشتن این آدم ترسیدی چرااز رفتنش انقدرنگران شدی پس فقط لب و دهن بودی تو عمل کم اوردی

خلاصه خوابیدم شب یکی دو بار بیدارشدم برم توالت که البته من صبح متوجه شدم که دیشب این جمله رو موقعی که میخواستم برم توالت وبرگردم توتختم تکرار کردم

((هراتفاق به ظاهربدی برای من خیر))

ومن صبح ارومترشده بودم و همچنان مشغول خوندن کامنت بودم یاد خوابی افتادم که چندشب قبل دیدم

خواب دیدم ایشون دارن میرم یه سفر یا یه جایی که من دیگه نمیبینمشون وجالبه که توی خواب باهاش خدافظی کردم و گفتم برم ببینم دنیا دیگه چی برام میخوادواز رفتنش اصلا ناراحت نبودم

خوابم یادم اومد و گفتم مهلا پس وقت رفتنش بود و اون می‌دونه و تو نمیدونی پس هرچی پیش بیاد به نفع تو

خلاصه این دو روزه رو دارم کامنت میخونم و اشک میریزم که یه باگ بزرگ رو درون خودم پیداش کردم و اون شرک خفی بود البته چندساعته خودمو جمع کردم و قلبم پر از نور وعشق اون شد و خداروشکر که ده سال زمان نبرد

مطمئنم اینم مسیر من بوده و تکاملم باید طی میشد و معلوم نیست چه تجربیاتی رو باید از سربگذرونم تا بازم بزرگتر بشم

کامنت شماهاخیلی بهم کمک کردم و خودم دلم نیومد ننویسم شاید نوشته های من به درد یکی مثل خودم بخوره .