اکثر افراد به جای خلق شرایط دلخواه، تابع شرایطی شده‌اند که در آن گیر افتاده‌اند.
تنها زمانی از شغلی که دوستش ندارند دست می‌کشند، که مطمئن شوند شغل دلخواهشان آماده و مهیا است. وگرنه خود را با همان شرایط وفق می‌دهند.
تنها زمانی تصمیم به هجرت خواهند گرفت که، مطمئن شوند در شهر یا کشور جدید، شرایط مساعد و تضمین شده‌ای برای‌شان مهیاست. وگرنه در همان شهر می مانند.
شاید این طرز فکر منطقی تر به نظر برسد، اما هماهنگ با قوانین کیهانی نیست. و در یک کلام، راه زندگی در شرایط دلخواه، از مسیر این طرز نگرش نمی‌گذرد.
ما آفریده شده‌ایم تا خالق زندگی و شرایط‌مان باشیم، ما آمده ایم تا شرایط دلخواهمان را خلق و تجربه کنیم؛ نه شرایط موجود را.
ما هیچگاه تابع شرایط نبودیم چون می دانستیم که ما خالق شرایطیم… اگر تصمیم گرفته بودیم که خود را با شرایط وفق دهیم،
آیا هرگز چیزی به عنوان، کشاورزی بوجود می‌آمد؟
آیا هرگز صنایع شکل می‌گرفتند؟
آیا می توانستیم از این سر دنیا به آن سر دنیا فقط در کمتر از یک روز سفر کنیم؟
آیا اصلاً نسل مان ادامه می یافت یا بیماری ها ما را از پا در آورده بود!
تمامی تغییراتی که در جهان ایجاد شده، از تکنولوژی های پیشرفته تا انجام کارهایی که حتی همین چند سال پیش غیر ممکن می نمود، حاصل این دیدگاه است که ” ما خودمان خالق شرایط هستیم”
این باوری است که من برای تغییرِ شرایط زندگی ام، ساخته‌ام.
نتایج این تفکر نشان دهنده‌ی درستی این تفکر است. اولین قدمی که باید برای تغییر برداری، ایجاد چنین باوری است.
ایجاد این ایمان که خداوند توانایی تغییر شرایط را در من آفریده و برای بهبود شرایطم، حتی از من هم مشتاق‌تر است وهمواره در این مسیر، هدایتگر من است.
وقتی فضل خداوند و فراوانی جهان را باور می کنیم و ایمان می آوریم که ما قدرت ایجاد و تجربه شرایط دلخواهمان را داریم، آنگاه دیگر هیچ محدودیتی را نمی پذیریم. دیگر نمی گوییم ببینیم چه می‌شود!
دیگر تردیدی باقی نمی‌ماند. بلکه خواسته مان که مشخص می شود، تنها با ایمان، توکل و اشتیاق، قدم‌های مان را استوار برمی داریم.
ساختن چنین ایمانی، بهایی است که باید برای ساختن شرایط دلخواهت بپردازی. این ایمان تو را در مداری قرار می‌دهد که ایده‌ها، آدم‌ها و همه‌ی آنچه برای تجربه‌ی شرایط دلخواه‌ات نیاز داری، آنجا منتظر و آماده خدمت به تو است.
این وعده خداوند است و به قول قرآن:
«چه کسی وفادارتر از خداوند به وعده ی خویش است؟!»
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD333MB28 دقیقه
- فایل صوتی ما خالق شرایط خودمان هستیم25MB28 دقیقه
به نام خداوندی که بیناست
سلام استاد عزیز خانم شایسته مهربان و همه ی همسفرهای عزیزم
روز چهاردهم سفرنامه
تمام مطالب این فایل ها ، این سفرنامه در کل هدایت خداوند برای من جواب سوالات توی ذهن منه
مدت هاست خدا با نشانه های خیلی زیاد نشانه های پی در پی هدایت کرده به یه خواسته ، به غلبه به ترسی بزرگتر اما ذهن منطقی من میپرسه چطور؟ تو که پولشو نداری! تو که سرپناهی نداری! و …
دلایلی که استاد میگه دلایل منم هست امیدوارم یه روزی ،خیلی نزدیک، بیام و بنویسم که به این ترسم غلبه کردم و هجرت کردم.
من هزاران بار باید این فایل گوش بدم باید اینقدر تمرینش کنم تا باور کنم من خالق شرایطم نه تابع شرایط
عزت نفس بالا و ایمان فوق العاده به خداوند در کلام استاد موج میزنه مخصوصا زمانی که میگه : من میدونم که میتونم شرایط رو برای خودم خلق کنم . یا زمانی که رفتن بندرعباس بدون اینکه چیزی از این شهر بدونن حتی وقتی باورهای خیلی خوبی نداشتن ولی این ایمان در وجودشون بود همه ی اینا ایمان خیلی زیادی میخواد.
پذیرفتن بی قید و شرط قانون ، ایمان بی قید و شرط به خداوند قدرت غلبه به ترس ها و حرکت در دل ناشناخته ها رو به آدم میده وبا هربار تکرار این مسیر نتایج بزرگتر میشه چون به ترس های بزرگتری غلبه شده و ایمان قوی تری ساخته شده
محدودیت ها فقط توی ذهن ماست . چقدر دوست دارم این جمله رو بارها تکرار کنم و هر بار بیشتر باورش کنم . باور کنم که وقتی از قانون استفاده میکنم تحت حمایت نیرویی قرار میگیرم که خیلی بزرگتر و نیرومند تر و گسترده تر و تواناتر از هرکس و هر چیزیه.
یاد فایل چند روز قبل سفرنامه افتادم به اسم تغییر شخصیت جسارت میخواهد و حرف های استاد در فایل های مختلف که همیشه میگن تا شخصیتت تغییر نکنه زندگیت تغییر نمیکنه. بی دلیل نیست که خداوند ایمان به غیب رو از ویژگی های متقین میدونه.
تصمیم که نه ولی نکته ایی که باید مدام برای خودم یادآور بشم اینکه : به عمل کار برآید به سخن دانی نیست!
خدایا شکرت