اکثر افراد به جای خلق شرایط دلخواه، تابع شرایطی شده‌اند که در آن گیر افتاده‌اند.
تنها زمانی از شغلی که دوستش ندارند دست می‌کشند، که مطمئن شوند شغل دلخواهشان آماده و مهیا است. وگرنه خود را با همان شرایط وفق می‌دهند.
تنها زمانی تصمیم به هجرت خواهند گرفت که، مطمئن شوند در شهر یا کشور جدید، شرایط مساعد و تضمین شده‌ای برای‌شان مهیاست. وگرنه در همان شهر می مانند.
شاید این طرز فکر منطقی تر به نظر برسد، اما هماهنگ با قوانین کیهانی نیست. و در یک کلام، راه زندگی در شرایط دلخواه، از مسیر این طرز نگرش نمی‌گذرد.
ما آفریده شده‌ایم تا خالق زندگی و شرایط‌مان باشیم، ما آمده ایم تا شرایط دلخواهمان را خلق و تجربه کنیم؛ نه شرایط موجود را.
ما هیچگاه تابع شرایط نبودیم چون می دانستیم که ما خالق شرایطیم… اگر تصمیم گرفته بودیم که خود را با شرایط وفق دهیم،
آیا هرگز چیزی به عنوان، کشاورزی بوجود می‌آمد؟
آیا هرگز صنایع شکل می‌گرفتند؟
آیا می توانستیم از این سر دنیا به آن سر دنیا فقط در کمتر از یک روز سفر کنیم؟
آیا اصلاً نسل مان ادامه می یافت یا بیماری ها ما را از پا در آورده بود!
تمامی تغییراتی که در جهان ایجاد شده، از تکنولوژی های پیشرفته تا انجام کارهایی که حتی همین چند سال پیش غیر ممکن می نمود، حاصل این دیدگاه است که ” ما خودمان خالق شرایط هستیم”
این باوری است که من برای تغییرِ شرایط زندگی ام، ساخته‌ام.
نتایج این تفکر نشان دهنده‌ی درستی این تفکر است. اولین قدمی که باید برای تغییر برداری، ایجاد چنین باوری است.
ایجاد این ایمان که خداوند توانایی تغییر شرایط را در من آفریده و برای بهبود شرایطم، حتی از من هم مشتاق‌تر است وهمواره در این مسیر، هدایتگر من است.
وقتی فضل خداوند و فراوانی جهان را باور می کنیم و ایمان می آوریم که ما قدرت ایجاد و تجربه شرایط دلخواهمان را داریم، آنگاه دیگر هیچ محدودیتی را نمی پذیریم. دیگر نمی گوییم ببینیم چه می‌شود!
دیگر تردیدی باقی نمی‌ماند. بلکه خواسته مان که مشخص می شود، تنها با ایمان، توکل و اشتیاق، قدم‌های مان را استوار برمی داریم.
ساختن چنین ایمانی، بهایی است که باید برای ساختن شرایط دلخواهت بپردازی. این ایمان تو را در مداری قرار می‌دهد که ایده‌ها، آدم‌ها و همه‌ی آنچه برای تجربه‌ی شرایط دلخواه‌ات نیاز داری، آنجا منتظر و آماده خدمت به تو است.
این وعده خداوند است و به قول قرآن:
«چه کسی وفادارتر از خداوند به وعده ی خویش است؟!»
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD333MB28 دقیقه
- فایل صوتی ما خالق شرایط خودمان هستیم25MB28 دقیقه
سلام امروز ۷خرداد ۱۴۰۱هست یک ماهی میشه تصمیم گرفتم کاری رو شروع کنم که آزادی زمانی و مکانی و مالی داشته باشم , یه دفتر برداشتم و تعهدنامه نوشتم که بااااید موفق بشم و این مسیر رو به انتها برسونم و نترسم یه دوره ثبت نام کردم دارم اموزش میبینم صبح ها ساعت ۴ بیدار میشم و شبها تا ۱۲ بیدارم تصمیم داشتم تا آخر تابستون تو شغلی که دارم بمونم و بعد که کمی مهارت توی شغل جدیدم بدست آوردم از شغل فعلی بیرون بیام اما بطرز عجیبی این مدت سرکار تنش و اعصاب خوردی و بحث پیش میاد … من هرروز کلافه تر از قبل میرم سرکارم و دیگه کارم رو دوست ندارم و از سر نیاز میرم . ۲خرداد تصمیم گرفته بودم خونسردتر از قبل باشم و هیچکس و هیچ چیزی نتونه ارامشم رو بهم بریزه با خودم فکر کردم باااااید روی این مورد کار کنم و مصمم به حفظ ارامشم بودم اما بطرز عجیبی ۵ خرداد بحثی پیش اومد و من استعفا دادم اما رییسم قبول نکرد و دیروز مرخصی رد کرد برام و امروز دوباره رفتم سرکار .تمام مدت با خودم فکر میکردم من به این شغل فعلا نیاز دارم باید اروم باشم و کارم رو بکنم و از تنشها خودم رو دور نگه دارم فقط نیم ساعت مونده به آخر تایم کاری با همسر رییس بحثم شد که چرا کارای اونو انجام دادم و خیلی با توهین باهام صحبت کرد جالب این بود چون ایشون نامنظم میاد و ۱۰ روز گذشته نیومده بود من مجبور میشدم همه کارها رو انجام بدم پس فکر کردم کار برای اخر وقت نمونه و کارهای اونو هم انجام دادم …خیلی قلبم شکستی که اینقدر تند و شدید باهام دعوا کرد مطمعن بودم این اتفاقها از آلارم و زنگ هشدار بیشتره ……. به قسمت مرا به سوی نشانه ام هدایت کن سایت سر زدم که فایلی بشنوم و آروم بشم که این فایل برام باز شد همینقدر واضح و روشن که دیگه صبر نکنم همین فردا صحبت میکنم که نیروی جایگزین بگیرن و از شرکت خارج میشم نباید بترسم از اجاره خونه و هزینه های زندگیم . باید شرایط زندگیم رو خلق کنم نمیخام کارگری باشم که رویاهای بقیه رو خلق کنم .بعنوان یه ردپا این پیام رو میذارم و امیدوارم هربار با کلی عشق از موفقیت‌های بنویسم …..به امید روزهای عالی و عشق