اکثر افراد به جای خلق شرایط دلخواه، تابع شرایطی شده‌اند که در آن گیر افتاده‌اند.
تنها زمانی از شغلی که دوستش ندارند دست می‌کشند، که مطمئن شوند شغل دلخواهشان آماده و مهیا است. وگرنه خود را با همان شرایط وفق می‌دهند.
تنها زمانی تصمیم به هجرت خواهند گرفت که، مطمئن شوند در شهر یا کشور جدید، شرایط مساعد و تضمین شده‌ای برای‌شان مهیاست. وگرنه در همان شهر می مانند.
شاید این طرز فکر منطقی تر به نظر برسد، اما هماهنگ با قوانین کیهانی نیست. و در یک کلام، راه زندگی در شرایط دلخواه، از مسیر این طرز نگرش نمی‌گذرد.
ما آفریده شده‌ایم تا خالق زندگی و شرایط‌مان باشیم، ما آمده ایم تا شرایط دلخواهمان را خلق و تجربه کنیم؛ نه شرایط موجود را.
ما هیچگاه تابع شرایط نبودیم چون می دانستیم که ما خالق شرایطیم… اگر تصمیم گرفته بودیم که خود را با شرایط وفق دهیم،
آیا هرگز چیزی به عنوان، کشاورزی بوجود می‌آمد؟
آیا هرگز صنایع شکل می‌گرفتند؟
آیا می توانستیم از این سر دنیا به آن سر دنیا فقط در کمتر از یک روز سفر کنیم؟
آیا اصلاً نسل مان ادامه می یافت یا بیماری ها ما را از پا در آورده بود!
تمامی تغییراتی که در جهان ایجاد شده، از تکنولوژی های پیشرفته تا انجام کارهایی که حتی همین چند سال پیش غیر ممکن می نمود، حاصل این دیدگاه است که ” ما خودمان خالق شرایط هستیم”
این باوری است که من برای تغییرِ شرایط زندگی ام، ساخته‌ام.
نتایج این تفکر نشان دهنده‌ی درستی این تفکر است. اولین قدمی که باید برای تغییر برداری، ایجاد چنین باوری است.
ایجاد این ایمان که خداوند توانایی تغییر شرایط را در من آفریده و برای بهبود شرایطم، حتی از من هم مشتاق‌تر است وهمواره در این مسیر، هدایتگر من است.
وقتی فضل خداوند و فراوانی جهان را باور می کنیم و ایمان می آوریم که ما قدرت ایجاد و تجربه شرایط دلخواهمان را داریم، آنگاه دیگر هیچ محدودیتی را نمی پذیریم. دیگر نمی گوییم ببینیم چه می‌شود!
دیگر تردیدی باقی نمی‌ماند. بلکه خواسته مان که مشخص می شود، تنها با ایمان، توکل و اشتیاق، قدم‌های مان را استوار برمی داریم.
ساختن چنین ایمانی، بهایی است که باید برای ساختن شرایط دلخواهت بپردازی. این ایمان تو را در مداری قرار می‌دهد که ایده‌ها، آدم‌ها و همه‌ی آنچه برای تجربه‌ی شرایط دلخواه‌ات نیاز داری، آنجا منتظر و آماده خدمت به تو است.
این وعده خداوند است و به قول قرآن:
«چه کسی وفادارتر از خداوند به وعده ی خویش است؟!»
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD333MB28 دقیقه
- فایل صوتی ما خالق شرایط خودمان هستیم25MB28 دقیقه
سلام دوستان
میدونم حالتون خوبه
چون امکان نداره کسی بین این خانواده صمیمی باشه و حالش بد باشه
خدایا شکرت
چهاردهمین برگ از سفرنامم
امروز که از خواب بلند شدم رفتم رو تراس ساعت 8 صبح بود دفترمو برداشتم و شروع کردم به نوشتن سپاسگزار چیزهایی که داشتم شدم
اهدافمو مرور کردم
امروزم باید بهترین روز عمرم میشد !
و هر روز بهتر از دیروز !
وقتی میبینی میکاییل اینهمه نعمت داری اینهمه خدا بهت داده اینهمه تورو غرق در ثروتش کرده نگران چی هستی …
بزرگترین اشتباه عمرم وام ازدواج بود که گرفتم هرچند خیر بود ولی هنوز تموم نشده …
یه صبحانه توم خوردم همزمانی که فایل استاد رو میشنیدم چقدر دگرگون شدم این فایل هارو رو قبلا پس و پیش میشنیدم ولی چه حالی میده وقتی مرتب با دیسیپلین خاصی جلو میری روتینه کارات تبدیل به یه عادت شده همه کارامو کردم کنارش کلی خوش گذشت درآمد کردم خدایا شکرت یه ناهار عالی خوردیم نمیدونم شنیدین یا نه چکدرمه ? با پدر و مادرم نشستم چایی خوردم نیازی نیست دگ بخاطر کسای دیگه با بقیه بد باشم بخاطر بقیه شرایط بقیه تغییر کنم بر اساس شرایط تصمیم بگیرم ممنونم استاد یادم اوردی که جهان هستی برای ما ساخته شده مایی که اشرف مخلوقاتیم وقتی حالمو میپرسن دگ نمیگم ای خوبیم میگم غلط میکنه بد بگذره بد گذشتن دیگه نداریم گفتم امروز پول وارد زندگیم میشه درامد میکنم و واقعا این قانون کار میکنه در وقتی کانون توجهت روی پول در اوردن یا هرچیز دیگه ای باشه همه جیز خود ب خود به سمتت حذب میشن اینو فهمیدم که وقتی به خدا نزدیک میشی دستتو میگیره و میکشتت بالا و وقتی دور میگه برو برو دور میشه ازت
ولی بقیه جهان هستی برعکسن هرجقدر با خودتی هرجقدر دورتری ازشون شیرین تری هرجقدر پر بارتری همه جیزت به جا میشه بهتر ترترییی بازگشت همه ما به سوی اوست تو هرلحظه محتاجش شدن باهش بودن تعهد منه توهرلحظه باهاش زندگی کردن دین منه نسبت ب پروردگارم
خدایا تویی که بی همتایی/ سپاست میگویم که همه جا پیدایی
خدای تویی که رهنمایی /سپاست میگویم که فرمانروایی
خدایا تویی که دلربایی / سپاست میگویم که در قلب من پیدایی
شعری بود که همین لحظه بهم الهام شد و نوشتم
خدایا تویی معجزه با تو بودن معجزه ای است که در ذهن ها نمیگنجد سپاست میگویم روز عالی ای برای خودم باهات خلق کردم دمت گرم ?