اکثر افراد به جای خلق شرایط دلخواه، تابع شرایطی شدهاند که در آن گیر افتادهاند.
تنها زمانی از شغلی که دوستش ندارند دست میکشند، که مطمئن شوند شغل دلخواهشان آماده و مهیا است. وگرنه خود را با همان شرایط وفق میدهند.
تنها زمانی تصمیم به هجرت خواهند گرفت که، مطمئن شوند در شهر یا کشور جدید، شرایط مساعد و تضمین شدهای برایشان مهیاست. وگرنه در همان شهر می مانند.
شاید این طرز فکر منطقی تر به نظر برسد، اما هماهنگ با قوانین کیهانی نیست. و در یک کلام، راه زندگی در شرایط دلخواه، از مسیر این طرز نگرش نمیگذرد.
ما آفریده شدهایم تا خالق زندگی و شرایطمان باشیم، ما آمده ایم تا شرایط دلخواهمان را خلق و تجربه کنیم؛ نه شرایط موجود را.
ما هیچگاه تابع شرایط نبودیم چون می دانستیم که ما خالق شرایطیم… اگر تصمیم گرفته بودیم که خود را با شرایط وفق دهیم،
آیا هرگز چیزی به عنوان، کشاورزی بوجود میآمد؟
آیا هرگز صنایع شکل میگرفتند؟
آیا می توانستیم از این سر دنیا به آن سر دنیا فقط در کمتر از یک روز سفر کنیم؟
آیا اصلاً نسل مان ادامه می یافت یا بیماری ها ما را از پا در آورده بود!
تمامی تغییراتی که در جهان ایجاد شده، از تکنولوژی های پیشرفته تا انجام کارهایی که حتی همین چند سال پیش غیر ممکن می نمود، حاصل این دیدگاه است که ” ما خودمان خالق شرایط هستیم”
این باوری است که من برای تغییرِ شرایط زندگی ام، ساختهام.
نتایج این تفکر نشان دهندهی درستی این تفکر است. اولین قدمی که باید برای تغییر برداری، ایجاد چنین باوری است.
ایجاد این ایمان که خداوند توانایی تغییر شرایط را در من آفریده و برای بهبود شرایطم، حتی از من هم مشتاقتر است وهمواره در این مسیر، هدایتگر من است.
وقتی فضل خداوند و فراوانی جهان را باور می کنیم و ایمان می آوریم که ما قدرت ایجاد و تجربه شرایط دلخواهمان را داریم، آنگاه دیگر هیچ محدودیتی را نمی پذیریم. دیگر نمی گوییم ببینیم چه میشود!
دیگر تردیدی باقی نمیماند. بلکه خواسته مان که مشخص می شود، تنها با ایمان، توکل و اشتیاق، قدمهای مان را استوار برمی داریم.
ساختن چنین ایمانی، بهایی است که باید برای ساختن شرایط دلخواهت بپردازی. این ایمان تو را در مداری قرار میدهد که ایدهها، آدمها و همهی آنچه برای تجربهی شرایط دلخواهات نیاز داری، آنجا منتظر و آماده خدمت به تو است.
این وعده خداوند است و به قول قرآن:
«چه کسی وفادارتر از خداوند به وعده ی خویش است؟!»
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD333MB28 دقیقه
- فایل صوتی ما خالق شرایط خودمان هستیم25MB28 دقیقه
سلام استاد جان من.. همیشه فکر میکردم خانم ها نمیتونن اون چیزی که میخوان رو نسبت به شرایطشون خلق کنن من همیشه خواسته م این بود که تنها باشم منظور از تنهایی اینه دوروبرم خیلی کسی نباشه هیچکس در اطرافم دوتا حرف درست و حسابی نمیزنن جز نداری گرون شدن مریضی و و و ..یادمه وقتی خیلی کوچکتربودم تو اتوبوس نشسته بودم به ماشین های مدل بالا با لبخند نگاه میکردم و میگفتم منم میخرم ازاینا یا اینکه همیشه ارزو داشتم دوروبرم پر از گل و گیاه باشه و خب الان اون خواسته ها در شکل کوچکتری تو زندگی من هست اما الان که بزرگتر شدم همیشه فکر میکردم من باید از مشهد دور باشم این باورو داشتم که وقتی تنهام موفقیت های بیشتری میتونم بدست بیارم … خداوند واقعا هدایت گره … ایده ای که به ذهنم اومد و دارم هم تلاش ذهنی میکنم و هم تلاش فیزیکی که خلقش کنم ذهنمو برد به شهر ساری یا تهران .. در واقع وقتی این ارزو در من شکل گرفت هیچوقت به این فکر نکردم تو شهر خودم بمونم و همیشه به شهرهای دورتر فکر میکردم… تو دفتر هدف گذاریم با دیدن این فایل راحت تر هدف های بزرگ ترمو نوشتم و کنارش نوشتم طی تکامل .. این ینی عجله ای ندارم شما تو زندگیم باشید من بدون شماهم خوشحالم… چه خوبه ما گیاه نشدیم حیوان نشدیم ابر ماه و خورشید نشدیم ماچقدر ارزش مندیم خداوند موقع درست کردن ما باخودش گفته نه این گیاه نشه این میتونه خالق باشه و چقدر حیف که از این توانایی بهره نبریم و باشرمندگی برگردیم پیش اصلمون…