اکثر افراد به جای خلق شرایط دلخواه، تابع شرایطی شده‌اند که در آن گیر افتاده‌اند.
تنها زمانی از شغلی که دوستش ندارند دست می‌کشند، که مطمئن شوند شغل دلخواهشان آماده و مهیا است. وگرنه خود را با همان شرایط وفق می‌دهند.
تنها زمانی تصمیم به هجرت خواهند گرفت که، مطمئن شوند در شهر یا کشور جدید، شرایط مساعد و تضمین شده‌ای برای‌شان مهیاست. وگرنه در همان شهر می مانند.
شاید این طرز فکر منطقی تر به نظر برسد، اما هماهنگ با قوانین کیهانی نیست. و در یک کلام، راه زندگی در شرایط دلخواه، از مسیر این طرز نگرش نمی‌گذرد.
ما آفریده شده‌ایم تا خالق زندگی و شرایط‌مان باشیم، ما آمده ایم تا شرایط دلخواهمان را خلق و تجربه کنیم؛ نه شرایط موجود را.
ما هیچگاه تابع شرایط نبودیم چون می دانستیم که ما خالق شرایطیم… اگر تصمیم گرفته بودیم که خود را با شرایط وفق دهیم،
آیا هرگز چیزی به عنوان، کشاورزی بوجود می‌آمد؟
آیا هرگز صنایع شکل می‌گرفتند؟
آیا می توانستیم از این سر دنیا به آن سر دنیا فقط در کمتر از یک روز سفر کنیم؟
آیا اصلاً نسل مان ادامه می یافت یا بیماری ها ما را از پا در آورده بود!
تمامی تغییراتی که در جهان ایجاد شده، از تکنولوژی های پیشرفته تا انجام کارهایی که حتی همین چند سال پیش غیر ممکن می نمود، حاصل این دیدگاه است که ” ما خودمان خالق شرایط هستیم”
این باوری است که من برای تغییرِ شرایط زندگی ام، ساخته‌ام.
نتایج این تفکر نشان دهنده‌ی درستی این تفکر است. اولین قدمی که باید برای تغییر برداری، ایجاد چنین باوری است.
ایجاد این ایمان که خداوند توانایی تغییر شرایط را در من آفریده و برای بهبود شرایطم، حتی از من هم مشتاق‌تر است وهمواره در این مسیر، هدایتگر من است.
وقتی فضل خداوند و فراوانی جهان را باور می کنیم و ایمان می آوریم که ما قدرت ایجاد و تجربه شرایط دلخواهمان را داریم، آنگاه دیگر هیچ محدودیتی را نمی پذیریم. دیگر نمی گوییم ببینیم چه می‌شود!
دیگر تردیدی باقی نمی‌ماند. بلکه خواسته مان که مشخص می شود، تنها با ایمان، توکل و اشتیاق، قدم‌های مان را استوار برمی داریم.
ساختن چنین ایمانی، بهایی است که باید برای ساختن شرایط دلخواهت بپردازی. این ایمان تو را در مداری قرار می‌دهد که ایده‌ها، آدم‌ها و همه‌ی آنچه برای تجربه‌ی شرایط دلخواه‌ات نیاز داری، آنجا منتظر و آماده خدمت به تو است.
این وعده خداوند است و به قول قرآن:
«چه کسی وفادارتر از خداوند به وعده ی خویش است؟!»
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD333MB28 دقیقه
- فایل صوتی ما خالق شرایط خودمان هستیم25MB28 دقیقه
به نام خدا
به استاد عباس منش عزیز و خانم شایسته مهربان سلام عرض می کنم
و همینطور سلام به همه دوستان
متاسفانه همه ما تحت تاثیر محیط و باورهای اشتباه اطرافیان و جامعه‌ای که درش زندگی می‌کنیم فقط برچسپ “المومنون” رو خودمون داریم و در عمل بی ایمان‌ترین به خدا هستیم
ما ادعای توکل می‌کنیم اما در عمل هیچ توکلی به الله نداریم توکل چیه؟ توکل یعنی اعتماد بی نهایت به خدا و به پشتیبانی خدا و کمک خدا و هدایت خدا
و بدون هیچ ترس و دلهره‌ایی بریم در دل کار و برای رسیدن به خواسته‌هامون اقدام کنیم دقیقا همون کاری که استاد با ایمان قوی که داشتن و با توکل فوق‌العاده‌ای که داشتن از قم میره بندرعباس، پا روی ترس‌هاش میزاره و از منطقه امن خود فاصله میگیره و خواسته‌هاشو یکی یکی مرتفع میکنه و تکاملشو طی می کنه و از اونجا هر چی تو خونه داره را اهدا میکنه و پامیشه میره تهران و ادامه خواسته‌ها و رویاهاشو در شهر دیگر دنبال میکنه و نهایتا میرن آمریکا و ادامه ماجرا
واین حد از توکل واقعا ستودنیه و چه خوبه که ما هم همچین نگرشی نسبت به خداوند داشته باشیم
برای این امر باید خداوند بهتر بشناسیم باید به درک بهتری از توحید برسیم باید رابطه خود و خدا را بازیابی کنیم
هر چه رابطمون با خدا بهتر باشه اعتمادمون و توکلمون به خدا بیشتره و هرچه توکل و اعتماد به خدا بیشتر باشه جسارت و شجاعت ما را در اقدام و عمل به همراه دارد
درسی که از این فایل میشه گرفت اینه که نباید خودمونو محدود به شرایط کنیم باید اقدام کنیم و بریم در دل کارها و شرایط اونطور که خودمون میخوایم بسازیم
اقدام کنیم و عمل کنیم و نترسیم و بدانیم که یاور و پشتیبانی فوق‌العاده حامی ماست در بهترین زمان و مکان ممکن ما را هدایت و راهنمایی می‌کند
از استاد عباسمنش عزیز بخاطر این فایل زیبا تشکر می‌کنم خدایا شکرت