اکثر افراد به جای خلق شرایط دلخواه، تابع شرایطی شده‌اند که در آن گیر افتاده‌اند.
تنها زمانی از شغلی که دوستش ندارند دست می‌کشند، که مطمئن شوند شغل دلخواهشان آماده و مهیا است. وگرنه خود را با همان شرایط وفق می‌دهند.
تنها زمانی تصمیم به هجرت خواهند گرفت که، مطمئن شوند در شهر یا کشور جدید، شرایط مساعد و تضمین شده‌ای برای‌شان مهیاست. وگرنه در همان شهر می مانند.
شاید این طرز فکر منطقی تر به نظر برسد، اما هماهنگ با قوانین کیهانی نیست. و در یک کلام، راه زندگی در شرایط دلخواه، از مسیر این طرز نگرش نمی‌گذرد.
ما آفریده شده‌ایم تا خالق زندگی و شرایط‌مان باشیم، ما آمده ایم تا شرایط دلخواهمان را خلق و تجربه کنیم؛ نه شرایط موجود را.
ما هیچگاه تابع شرایط نبودیم چون می دانستیم که ما خالق شرایطیم… اگر تصمیم گرفته بودیم که خود را با شرایط وفق دهیم،
آیا هرگز چیزی به عنوان، کشاورزی بوجود می‌آمد؟
آیا هرگز صنایع شکل می‌گرفتند؟
آیا می توانستیم از این سر دنیا به آن سر دنیا فقط در کمتر از یک روز سفر کنیم؟
آیا اصلاً نسل مان ادامه می یافت یا بیماری ها ما را از پا در آورده بود!
تمامی تغییراتی که در جهان ایجاد شده، از تکنولوژی های پیشرفته تا انجام کارهایی که حتی همین چند سال پیش غیر ممکن می نمود، حاصل این دیدگاه است که ” ما خودمان خالق شرایط هستیم”
این باوری است که من برای تغییرِ شرایط زندگی ام، ساخته‌ام.
نتایج این تفکر نشان دهنده‌ی درستی این تفکر است. اولین قدمی که باید برای تغییر برداری، ایجاد چنین باوری است.
ایجاد این ایمان که خداوند توانایی تغییر شرایط را در من آفریده و برای بهبود شرایطم، حتی از من هم مشتاق‌تر است وهمواره در این مسیر، هدایتگر من است.
وقتی فضل خداوند و فراوانی جهان را باور می کنیم و ایمان می آوریم که ما قدرت ایجاد و تجربه شرایط دلخواهمان را داریم، آنگاه دیگر هیچ محدودیتی را نمی پذیریم. دیگر نمی گوییم ببینیم چه می‌شود!
دیگر تردیدی باقی نمی‌ماند. بلکه خواسته مان که مشخص می شود، تنها با ایمان، توکل و اشتیاق، قدم‌های مان را استوار برمی داریم.
ساختن چنین ایمانی، بهایی است که باید برای ساختن شرایط دلخواهت بپردازی. این ایمان تو را در مداری قرار می‌دهد که ایده‌ها، آدم‌ها و همه‌ی آنچه برای تجربه‌ی شرایط دلخواه‌ات نیاز داری، آنجا منتظر و آماده خدمت به تو است.
این وعده خداوند است و به قول قرآن:
«چه کسی وفادارتر از خداوند به وعده ی خویش است؟!»
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD333MB28 دقیقه
- فایل صوتی ما خالق شرایط خودمان هستیم25MB28 دقیقه
سلام به استاد عباسمنش و خانم شایسته عزیزم و دوستان گرامی
روز چهاردهم از سفر من
درک من از این فایل:
✍🏻اینکه من باور داشته باشم که خالق شرایط خودم هستم فقط یه ایمان قوی میخواد
وقتی من ایمان دارم به خدا و میگم تنها قدرت جهانه حرکت میکنم و میرم تو دل ناشناخته ها برای خلق اون چیزی که دوس دارم چون میدونم تنها قدرت جهان محافظ منه و همراهمه،
اگه من ترس داشته باشم نه تنها حرکت نمیکنم بلکه اگه حرکتی هم بکنم با تردیده و به نتیجه نمیرسه
✍🏻مهم ترین اصل ایمانه که این قدرت رو به آدم میده که با ترس هات روبه رو بشی ولی ساختن این ایمان کار هرکسی نیست
وقتیکه شرایط روبه جلو برات ناشناخته س شاید ترجیح میدی تو همون نقطه امن خودت بمونی و عمل نمیکنی
✍🏻داشتن ایمان تورو به خوشبختی و ترس و نداشتن جسارت بدبختی رو در پی داره
✍🏻وقتی خلق میکنم شرایطمو که ایمان صددر صد دارم و میگم میرم و هرچیزی رو که دلم میخواد میسازم نه اینکه منتظر بمونم تا ببینم شرایط چجوری پیش میره
✍🏻زمانی معنی خوشبختی رو میفهمم
و از زندگی لذت میبرم که اون شرایطی که دوس دارم تجربه کنم رو خودم خلق کنم و محدودیت هارو نپذیرم چون همه محدودیت ها فقط توی ذهن ماست.
✍🏻ما باید باور کنیم که خودمون میتونیم همه اون چیزهایی که میخوایم رو داشته باشیم و بسازیم فارغ از قانون و وضعیت حاکم.
✍🏻امروز خوندن فصل 5 کتاب رویاهایی که رویا نیست همزمان شد با دیدن این فایل و چه حس خوبیه که میدونی داری مسیرو درست میری و حضور خدا رو احساس میکنی.
خدایا شکرت.
👣ردپای چهاردهم من
❤️استاد جانم همه خوبی هارو برات از خدا میخوام.