اکثر افراد به جای خلق شرایط دلخواه، تابع شرایطی شده‌اند که در آن گیر افتاده‌اند.
تنها زمانی از شغلی که دوستش ندارند دست می‌کشند، که مطمئن شوند شغل دلخواهشان آماده و مهیا است. وگرنه خود را با همان شرایط وفق می‌دهند.
تنها زمانی تصمیم به هجرت خواهند گرفت که، مطمئن شوند در شهر یا کشور جدید، شرایط مساعد و تضمین شده‌ای برای‌شان مهیاست. وگرنه در همان شهر می مانند.
شاید این طرز فکر منطقی تر به نظر برسد، اما هماهنگ با قوانین کیهانی نیست. و در یک کلام، راه زندگی در شرایط دلخواه، از مسیر این طرز نگرش نمی‌گذرد.
ما آفریده شده‌ایم تا خالق زندگی و شرایط‌مان باشیم، ما آمده ایم تا شرایط دلخواهمان را خلق و تجربه کنیم؛ نه شرایط موجود را.
ما هیچگاه تابع شرایط نبودیم چون می دانستیم که ما خالق شرایطیم… اگر تصمیم گرفته بودیم که خود را با شرایط وفق دهیم،
آیا هرگز چیزی به عنوان، کشاورزی بوجود می‌آمد؟
آیا هرگز صنایع شکل می‌گرفتند؟
آیا می توانستیم از این سر دنیا به آن سر دنیا فقط در کمتر از یک روز سفر کنیم؟
آیا اصلاً نسل مان ادامه می یافت یا بیماری ها ما را از پا در آورده بود!
تمامی تغییراتی که در جهان ایجاد شده، از تکنولوژی های پیشرفته تا انجام کارهایی که حتی همین چند سال پیش غیر ممکن می نمود، حاصل این دیدگاه است که ” ما خودمان خالق شرایط هستیم”
این باوری است که من برای تغییرِ شرایط زندگی ام، ساخته‌ام.
نتایج این تفکر نشان دهنده‌ی درستی این تفکر است. اولین قدمی که باید برای تغییر برداری، ایجاد چنین باوری است.
ایجاد این ایمان که خداوند توانایی تغییر شرایط را در من آفریده و برای بهبود شرایطم، حتی از من هم مشتاق‌تر است وهمواره در این مسیر، هدایتگر من است.
وقتی فضل خداوند و فراوانی جهان را باور می کنیم و ایمان می آوریم که ما قدرت ایجاد و تجربه شرایط دلخواهمان را داریم، آنگاه دیگر هیچ محدودیتی را نمی پذیریم. دیگر نمی گوییم ببینیم چه می‌شود!
دیگر تردیدی باقی نمی‌ماند. بلکه خواسته مان که مشخص می شود، تنها با ایمان، توکل و اشتیاق، قدم‌های مان را استوار برمی داریم.
ساختن چنین ایمانی، بهایی است که باید برای ساختن شرایط دلخواهت بپردازی. این ایمان تو را در مداری قرار می‌دهد که ایده‌ها، آدم‌ها و همه‌ی آنچه برای تجربه‌ی شرایط دلخواه‌ات نیاز داری، آنجا منتظر و آماده خدمت به تو است.
این وعده خداوند است و به قول قرآن:
«چه کسی وفادارتر از خداوند به وعده ی خویش است؟!»
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD333MB28 دقیقه
- فایل صوتی ما خالق شرایط خودمان هستیم25MB28 دقیقه
سلام به همه عزیزانم.خانوادم.استادم
روزی که تصمیم گرفتم از محل کار قبلیم بیام بیرون جایی که هیچ کس عزت نفس نداشت…جایی که پر فساد بود…جایی که همه آدماش از بی اعتمادی و نامردی حرف میزدن و باورامو نابود میکردن..و همه به خاطر شرایط حقوقی نسبتا خوب و یا به خاطر فشار مالی که داشتن میموندن و تابع شرایط میشدن.با وجود افزایش حقوقم و اصرار های پی در پی مدیریت برای موندنم و ترسوندنم توسط همه همکاران و خانواده اینکه بیرون از اینجا خبری نیست و کار نیست و فلان …زدم بیرون تمام قلبم گفت برو تو شبیه اینا نیستی…تو نیومدی که تابع شرایط باشی جایی که آدماش بویی از حال خوب و انرژی مثبت و اعتماد و قانون جذب و توحید توحید توحید نبردن…اومدم بیرون و دارم میسازم زندگیمو من اون آدم ۵ماه پیش نیستم کلی چیز جدید یاد گرفتم.کلی جرات پیدا کردم…کلی تجربه کسب کردم….درسته هنوز به جایی که دلم میخواد نرسیدم اما شک ندارم شک ندارم که چقدددد. اتفاقات فوق العاده پشت این جسارت و گوش دادن به هدایت الله هست که قراره برام رقم بخوره….و من با پیروزی و موفقیت و خوشبختیم ثابت کنم کار درست رو انجام دادم…..الهی شکرت…
الهی به امید تو
سلام سلام…
سفر نامه ی روز چهاردهم بهم یاد داد که خودم هستم که زندگیمو میسازم….
بهم یاد داد اگه چیزی میخوام اگه ارزوهای بزرگ میخوام بلند شم دستمو بزارم رو زانوهامو بلند شم و بسازم شرایط دلخواهمو زندگی دلخواهمو….یهم یاد داد که گله و شکایت کردن همه چیزو خراب میکنه بهم یاد داد که اگه فک میکنم لایق بهتر از اینام باید بسازم اون شرایط دلخواهو واسه خودم….من نمیخوام شبیه ادمای اطرافم باشم شبیه کسایی که فک میکنن زندگیشون سرنوشتشون بوده…من میخوام برسم به همه رویاهام من میخوام تسلیم نشم….وقتی خدای خالقم بهم میگه تو خالقی اختیار همهههه چی با خودت ببینم چیکار میکنی ببینم چه زندگی واسه خودت میسازی پس نباید تسلیم بشم.نباید مثل 99 درصد ادمای اطرافم باشم.وقتی خدا منو انتخاب کرد که کنار شما و هم فرکانس شما باشم ینی بهم گفت تو اماده ای تو اماده ای برای اینکه جدا بشی و کنده بشی از دسته ی ادمایی که تسلیم میشن و نمیخوان بهترین ها رو تجربه کنن …خدا استارت کارو بهم گفت چراغ اولو برام روشن کرد….اگه قرار بود جزو اون دسته باشم الان بین ادمایی نبودم که دارن به همه رویاهاشون میرسن….پس مراقب همه چی هستم بیشتر از همیشه….خداجونم….هم به تو هم به استاد هم به خودم قول میدم که میسازم بهترین هارو بهتر از همیشه بیشتر و فراتر از حد تصورم….میشینم تک به تک ارزوهامو مینویسم…و به همشون قول رسیدن میدم…محکمتر از همیشه