اکثر افراد به جای خلق شرایط دلخواه، تابع شرایطی شدهاند که در آن گیر افتادهاند.
تنها زمانی از شغلی که دوستش ندارند دست میکشند، که مطمئن شوند شغل دلخواهشان آماده و مهیا است. وگرنه خود را با همان شرایط وفق میدهند.
تنها زمانی تصمیم به هجرت خواهند گرفت که، مطمئن شوند در شهر یا کشور جدید، شرایط مساعد و تضمین شدهای برایشان مهیاست. وگرنه در همان شهر می مانند.
شاید این طرز فکر منطقی تر به نظر برسد، اما هماهنگ با قوانین کیهانی نیست. و در یک کلام، راه زندگی در شرایط دلخواه، از مسیر این طرز نگرش نمیگذرد.
ما آفریده شدهایم تا خالق زندگی و شرایطمان باشیم، ما آمده ایم تا شرایط دلخواهمان را خلق و تجربه کنیم؛ نه شرایط موجود را.
ما هیچگاه تابع شرایط نبودیم چون می دانستیم که ما خالق شرایطیم… اگر تصمیم گرفته بودیم که خود را با شرایط وفق دهیم،
آیا هرگز چیزی به عنوان، کشاورزی بوجود میآمد؟
آیا هرگز صنایع شکل میگرفتند؟
آیا می توانستیم از این سر دنیا به آن سر دنیا فقط در کمتر از یک روز سفر کنیم؟
آیا اصلاً نسل مان ادامه می یافت یا بیماری ها ما را از پا در آورده بود!
تمامی تغییراتی که در جهان ایجاد شده، از تکنولوژی های پیشرفته تا انجام کارهایی که حتی همین چند سال پیش غیر ممکن می نمود، حاصل این دیدگاه است که ” ما خودمان خالق شرایط هستیم”
این باوری است که من برای تغییرِ شرایط زندگی ام، ساختهام.
نتایج این تفکر نشان دهندهی درستی این تفکر است. اولین قدمی که باید برای تغییر برداری، ایجاد چنین باوری است.
ایجاد این ایمان که خداوند توانایی تغییر شرایط را در من آفریده و برای بهبود شرایطم، حتی از من هم مشتاقتر است وهمواره در این مسیر، هدایتگر من است.
وقتی فضل خداوند و فراوانی جهان را باور می کنیم و ایمان می آوریم که ما قدرت ایجاد و تجربه شرایط دلخواهمان را داریم، آنگاه دیگر هیچ محدودیتی را نمی پذیریم. دیگر نمی گوییم ببینیم چه میشود!
دیگر تردیدی باقی نمیماند. بلکه خواسته مان که مشخص می شود، تنها با ایمان، توکل و اشتیاق، قدمهای مان را استوار برمی داریم.
ساختن چنین ایمانی، بهایی است که باید برای ساختن شرایط دلخواهت بپردازی. این ایمان تو را در مداری قرار میدهد که ایدهها، آدمها و همهی آنچه برای تجربهی شرایط دلخواهات نیاز داری، آنجا منتظر و آماده خدمت به تو است.
این وعده خداوند است و به قول قرآن:
«چه کسی وفادارتر از خداوند به وعده ی خویش است؟!»
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD333MB28 دقیقه
- فایل صوتی ما خالق شرایط خودمان هستیم25MB28 دقیقه
بنام خدای یکتا
سلام به استاد و مریم خانم و تمام همسفرانم
رد پای من در روز سیزدهم سفرم
ما بدنیا نیومدیم تا مطابق با شرایط زندگی کنیم و تکه چوبی توی دریا باشیم که آب اونو بهرجا خواست ببره
ما با توانایی های نامحدود که الطاف خدا به ما بوده خلق شده و به این زندگی اومدیم
باورها و ترمزها و ترسهامون چشم ما رو به توانایی هامون میبنده و مدام تو گوش ما میخونه که دنبال تضمین باش ریسک نکن دنبال منطقه ی امن باش
و این جلوی رشد و پیشرفت ما رو میگیره
نام جاودان و ثروت سهم کسانی شده که دنبال رویاهاشون رفتن و هرجا راه نبود راهی ساختن و تابع شرایط موجود نبودن
سوال کلیدی و مهم « تو چی میخای؟؟»
جوابو پیدا کردی
پس خلقش کن و اگه شرایط مهیا نیست راهی براش پیدا کن
اولین قدم با منه
بقیه ی قدمها به من نشون داده میشه
کی نشونم میده قدمهای بعدیو؟؟خدایی که بهش ایمان دارم و باور دارم که راهنمایه منه
استاد گفتین به تمام چیزی که براش رفته بودم بندر عباس رسیدم
یعنی من باید هدفمند برم جلو با ایمان برم
برنامه ام رو مشخص کرده باشم و از قبل باور کرده باشم که میتونم برنامه هامو عملی کنم و بعد قدم در راه بزارم اگر غیر از این باشه قبل از برنامه ریزی و فکر کردن به اینکه چی دوست دارم بهتره بشینم روی اعتماد بنفسم و باورهام در مورد خدا کار کنم
ذهنی که پر از آرزوس در کنار دلی پر از ایمان و جرات هست که آرزوها رو محقق میکنه
اما دلی که پر از تردید و شک و ترسه حتی اگه بدونه چی میخاد چون جرأت حرکت و ریسک کردن رو نداره محکوم به حسرت خوردن و در جا زدن و عقب موندنه
چه ایمانی داشتی که تموم وسایل زندگیتو به یه زوج هدیه دادی و دوباره از صفر شروع کردی استادم
چنین ایمانی آرزومه
خدا جونم من سرشار از ترس و تردیدم هنوز
کمکم کن تا تکاملمو در این زمینه طی کنم
استاد شما باور دارین همه لایق خوشبختی و تجربه ی زندگیه رویایی هستن
شما به فراوانی باور دارین
من هنوز ظرفم کوچیکه و باورهام محدود و سرشار از کمبود
اینا رو میگم چون خودم تازه آگاه شدم که چقدر از گام برداشتن تو مسیر ناشناخته و جدید ترس دارم
فکر کردم خیلی خدا رو قبول دارم اما الان که بهش خوب فکر کردم دیدم که خیلی وقتا ذهنم بخاطر ترسش و عدم ایمانش برام دلایله بظاهر منطقی آورده و منم خودمو با این دلایل گول زدم و در جا زدم
گفتین میخام آرزوهامو تو جوونیم انجام بدم نه بعد از بازنشستگی
منم میخام آرزوهامو تا وقتی تازه ان یعنی درست وقتی به دلم افتادن ، همون موقع برای اجراشون تلاش کنم
وقتی آرزویی به دلم افتاد یعنی توان تحققش در من هست
این لطف خدا به ماست
که توانایی تحقق رویاهامونو از قبل بهمون داده
قربونت بشم خدا جونم
برآورده کردن رویاهای من برای خدا ناچیزه و جهان همواره آماده اس تا در راه تحققرویاهام کمکم کنه
قدم اول با من و بقیه ی راه بهم نشون داده میشه
سپاس خدای مهربونی که ترسها رو از ما گرفت و وعده های زیبا به ما داد و قطعا تحقق وعده های الهی حتمیه
سپاس گذارم سپاسگذارم
بی نهایت سپاسگذارم