ما خالق شرایط خودمان هستیم

سلام خدمت استاد عزیزوبزرگوار،خیلی خیلی از شما سپاسگزارم،خدارو هزاران بار شاکرم که شمارو سر راه زندگی ما قرار داد.

استاد راجع به این فایل باید بگویم که واقعا حرفهای شما درست وبه جاست.احسنت برشما

وهمسر عزیزتون

من همسرم نظامی هستند وبه خاطر شرایط کاری مجبوریم خیلی چیزها رو تجربه کنیم

من که ازدواج کردم به شهر زیبا ودوست داشتنی دزفول رفتم ،شاید بهترین خاطرات آغاز زندگیم اونجارقم خورد تا طوری شد که اصلا تمایل به انتقالی به مکان دیگه ای رو نداشتیم ،هر کس از خانواده واقوام میومدن خونمون دوست نداشتن برن ویا سفر به دزفول جزءبهترین خاطراتشون بود

دخترم فائزه سال ۸۱ اونجا دنیا آمد وشادی زندگی مابیشتر شد،ما فقط در لحظه زندگی میکردیم ،مدام یعنی هر روز به تفریح وخوش گذرونی با خودمون ودوستانمون،به فکر پس انداز نبودیم،خوب میخوردیم ،خوب میپوشیدیم،هزینه تمام وکمال مهمانهارو میدادیم چون با قطار واتوبوس و..به همدان وشوشتر و اهواز و…میبردیمشون ،خودمون ماشین نداشتیم،با موتور هندای ۱۲۵ همه جا رفتیم وحالشو بردیم ،دوستان خوب ودوست داشتنی که مثل خواهر وبرادر بودیم .

کم کم دیگه خسته شده بودیم ،دوست داشتیم چیزهای جدیدی رو تجربه کنیم ولی نگران بودیم از تغییرات،همسرم خیلی مثبت بود ولی من میترسیدم هر سال منصرفش میکردم میگفتم نه ،باشه سال دیگه

دیدم خیلی پس انداز نداریم ،یعنی هرچه پس انداز بود رو از روی دلسوزی میدادیم به اطرافیان ،یک دفعه برای عروسی ،یکبار برای خانه خریدن …،پولی دست خودمون نبود درصورتیکه میشد باهاش خونه کوچک بخریم و..مدام این چرخه تکرار میشد ،من وهمسرم خوشحال که به دیگران کمک میکنیم

۱۰۰۰تومن کسی بهمون کمک نکرد ما لذت میبردیم از کمک ولی دیگه به خودمون اومدیم دیدیم پس انداز چندانی نداریم

همسرم گفت بریم مشهد که نزدیک شهر خودمون کاشمر هست ،من تو ذهنم خونه ای رو تصور میکردم که ما پولشو نداشتیم،ولی همسرم گفت خدا با ماست مطمئنم میشه

سال ۸۸ منتقل مشهد شدیم من نگران ولی همسرم امیدوار،موقعی که دنبال خونه میگشتیم مشهد،مادرم گفت پسرعموی پدرم خونشو عوض کرده ودنبال مستاجر میگرده به ایشون تماس گرفتم رفتیم خونه رو دیدیم ایشون گفت کرایه نمیخوام فقط نمیخوام خونه خالی باشه ،ما ماهی ۱۰۰ خودمون گفتیم میدیم ایشون دوست نداشت ولی قبول کرد

ایشون خیلی ثروتمند بود و۱۰۰براش هیچ بود

البته جالب قضیه اینکه همین پسرعمو از زیرخط فقر از کاشمر به مشهد مهاجرت کرد وبی سواد بود ولی باتلاش خودش وصداقت و…به همه چیز رسید با مال حلال و..والان ثروتمند است واز قبل اون خیلیها روزی کسب میکنند ،خدا خواست تو اون برهه زمانی بهم برسیم،زیبایی این قضیه اینکه خونش دربست وبزرگ بود ،همه چیزهایی که فکر میکردم وآرزو داشتم رو داشت ۱۰۰ متر پایینتر مدرسه دخترم بود ،به مسجد نزدیک ،بهترین امکانات برای رفت وآمد رو داشت ،همه خانواده راضی از اینهمه خوبی وماهم شاد ،همسرم همونی رو که گفت ساخت ،زندگیمون برکتش بیشتر شد تونستیم ماشین بخریم وپس انداز کنیم

هر روز مهمان از شهرستان و…

خلاصه پسرم فرزادسال ۸۹ متولد شد وبه شادی ما افزود،زندگی شادتر وبهتر با اتفاقات وتجربیات جدید،خونمون شده بود هتل برای دوستان وآشنایان وماهم شاد شاد ازهمه استقبال میکردیم تا اینکه ….