اکثر افراد به جای خلق شرایط دلخواه، تابع شرایطی شدهاند که در آن گیر افتادهاند.
تنها زمانی از شغلی که دوستش ندارند دست میکشند، که مطمئن شوند شغل دلخواهشان آماده و مهیا است. وگرنه خود را با همان شرایط وفق میدهند.
تنها زمانی تصمیم به هجرت خواهند گرفت که، مطمئن شوند در شهر یا کشور جدید، شرایط مساعد و تضمین شدهای برایشان مهیاست. وگرنه در همان شهر می مانند.
شاید این طرز فکر منطقی تر به نظر برسد، اما هماهنگ با قوانین کیهانی نیست. و در یک کلام، راه زندگی در شرایط دلخواه، از مسیر این طرز نگرش نمیگذرد.
ما آفریده شدهایم تا خالق زندگی و شرایطمان باشیم، ما آمده ایم تا شرایط دلخواهمان را خلق و تجربه کنیم؛ نه شرایط موجود را.
ما هیچگاه تابع شرایط نبودیم چون می دانستیم که ما خالق شرایطیم… اگر تصمیم گرفته بودیم که خود را با شرایط وفق دهیم،
آیا هرگز چیزی به عنوان، کشاورزی بوجود میآمد؟
آیا هرگز صنایع شکل میگرفتند؟
آیا می توانستیم از این سر دنیا به آن سر دنیا فقط در کمتر از یک روز سفر کنیم؟
آیا اصلاً نسل مان ادامه می یافت یا بیماری ها ما را از پا در آورده بود!
تمامی تغییراتی که در جهان ایجاد شده، از تکنولوژی های پیشرفته تا انجام کارهایی که حتی همین چند سال پیش غیر ممکن می نمود، حاصل این دیدگاه است که ” ما خودمان خالق شرایط هستیم”
این باوری است که من برای تغییرِ شرایط زندگی ام، ساختهام.
نتایج این تفکر نشان دهندهی درستی این تفکر است. اولین قدمی که باید برای تغییر برداری، ایجاد چنین باوری است.
ایجاد این ایمان که خداوند توانایی تغییر شرایط را در من آفریده و برای بهبود شرایطم، حتی از من هم مشتاقتر است وهمواره در این مسیر، هدایتگر من است.
وقتی فضل خداوند و فراوانی جهان را باور می کنیم و ایمان می آوریم که ما قدرت ایجاد و تجربه شرایط دلخواهمان را داریم، آنگاه دیگر هیچ محدودیتی را نمی پذیریم. دیگر نمی گوییم ببینیم چه میشود!
دیگر تردیدی باقی نمیماند. بلکه خواسته مان که مشخص می شود، تنها با ایمان، توکل و اشتیاق، قدمهای مان را استوار برمی داریم.
ساختن چنین ایمانی، بهایی است که باید برای ساختن شرایط دلخواهت بپردازی. این ایمان تو را در مداری قرار میدهد که ایدهها، آدمها و همهی آنچه برای تجربهی شرایط دلخواهات نیاز داری، آنجا منتظر و آماده خدمت به تو است.
این وعده خداوند است و به قول قرآن:
«چه کسی وفادارتر از خداوند به وعده ی خویش است؟!»
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD333MB28 دقیقه
- فایل صوتی ما خالق شرایط خودمان هستیم25MB28 دقیقه
بِسمِ الله الرَحمنِ رَحیم
《وَسَخَّرَ لَکُمْ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا مِنْهُ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ》
《و همه آنچه را در آسمان هاست و آنچه را در زمین است از سوی خود برای شما مسخّر و رام کردیم؛ بی تردید در این امور برای مردمی که می اندیشند، نشانه هایی [بر ربوبیت، حکمت و قدرت خدا] ست》
سلام به استادِ جان و خانم شایسته زیبا
الله جاری سازد کلامم را…
• شرایط برای من تصمیم نمیگیره
کشور، قوانین آن کشور، آب و هوا، محلِ زندگی، خانواده، پارتنر، نقص بدنی، قد بلند یا کوتاه، پوست سفید یا سیاه و هر عاملی بیرون از وجود خودم که نامش شرایط است، برای من تصمیم گیرنده نیست، خالقِ زندگی من نیست
• این من هستم که با باورهام، با کانون توجهم، با فرکانس هایی که ارسال میکنم، دارم شرایط خودم رو خلق میکنم، دارم زندگی و اتفاقات اون رو خلق میکنم نه عاملی غیر از خودم.
• اگر 1٪ اینجور بود، اگر 1٪ شرایط بیرون از خودمون برای ما تصمیم گیرنده بود، اگر 1٪ عوامل بیرون از وجودیت خودمون نقش داشت بر خلقِ زندگی ما، بدونِ شک عدالت و قوانین خداوند زیر سوال میرفت
• اما هرگز چنین نیست…
《مَا أَصَابَکَ مِنْ حَسَنَهٍ فَمِنَ اللَّهِ وَمَا أَصَابَکَ مِنْ سَیِّئَهٍ فَمِنْ نَفْسِکَ وَأَرْسَلْنَاکَ لِلنَّاسِ رَسُولًا وَکَفَى بِاللَّهِ شَهِیدًا
هر چه از انواع نیکویی به تو رسد از جانب خداست و هر بدی رسد از خودِ توست، و ما تو را به رسالت برای مردم فرستادیم، و تنها گواهی خدا کافی است.》
• این یعنی حالت طبیعی این جهان اینجوره که نیروی خیر و نیکی و نعمت وارد زندگیمون میشه، ولی به محض اینکه ما میخواییم دست تو کارش ببریم، ما روی شرایط، افراد، و عوامل بیرونی حساب میکنیم و فکر میکنیم اونها تصمیم گیرندن… بدی ها، زشتی ها وارد زندگیمون میشه…
• وقتی ما خالقِ شرایط خودمون هستیم، یعنی صد در صد میتونیم زندگیمون رو اونجوری که دوست داریم خلق کنیم، فقط کافیه باورهامون رو در راستای خواسته هامون هماهنگ و تقویت کنیم، بعد اتفاقات، و شرایط بر وفق مراد ما پیش خواهند رفت…
شکر خدا برای این قوانین و آگاهی های این فایل
در پناه زیبایی مطلق باشید…