اکثر افراد به جای خلق شرایط دلخواه، تابع شرایطی شده‌اند که در آن گیر افتاده‌اند.
تنها زمانی از شغلی که دوستش ندارند دست می‌کشند، که مطمئن شوند شغل دلخواهشان آماده و مهیا است. وگرنه خود را با همان شرایط وفق می‌دهند.
تنها زمانی تصمیم به هجرت خواهند گرفت که، مطمئن شوند در شهر یا کشور جدید، شرایط مساعد و تضمین شده‌ای برای‌شان مهیاست. وگرنه در همان شهر می مانند.
شاید این طرز فکر منطقی تر به نظر برسد، اما هماهنگ با قوانین کیهانی نیست. و در یک کلام، راه زندگی در شرایط دلخواه، از مسیر این طرز نگرش نمی‌گذرد.
ما آفریده شده‌ایم تا خالق زندگی و شرایط‌مان باشیم، ما آمده ایم تا شرایط دلخواهمان را خلق و تجربه کنیم؛ نه شرایط موجود را.
ما هیچگاه تابع شرایط نبودیم چون می دانستیم که ما خالق شرایطیم… اگر تصمیم گرفته بودیم که خود را با شرایط وفق دهیم،
آیا هرگز چیزی به عنوان، کشاورزی بوجود می‌آمد؟
آیا هرگز صنایع شکل می‌گرفتند؟
آیا می توانستیم از این سر دنیا به آن سر دنیا فقط در کمتر از یک روز سفر کنیم؟
آیا اصلاً نسل مان ادامه می یافت یا بیماری ها ما را از پا در آورده بود!
تمامی تغییراتی که در جهان ایجاد شده، از تکنولوژی های پیشرفته تا انجام کارهایی که حتی همین چند سال پیش غیر ممکن می نمود، حاصل این دیدگاه است که ” ما خودمان خالق شرایط هستیم”
این باوری است که من برای تغییرِ شرایط زندگی ام، ساخته‌ام.
نتایج این تفکر نشان دهنده‌ی درستی این تفکر است. اولین قدمی که باید برای تغییر برداری، ایجاد چنین باوری است.
ایجاد این ایمان که خداوند توانایی تغییر شرایط را در من آفریده و برای بهبود شرایطم، حتی از من هم مشتاق‌تر است وهمواره در این مسیر، هدایتگر من است.
وقتی فضل خداوند و فراوانی جهان را باور می کنیم و ایمان می آوریم که ما قدرت ایجاد و تجربه شرایط دلخواهمان را داریم، آنگاه دیگر هیچ محدودیتی را نمی پذیریم. دیگر نمی گوییم ببینیم چه می‌شود!
دیگر تردیدی باقی نمی‌ماند. بلکه خواسته مان که مشخص می شود، تنها با ایمان، توکل و اشتیاق، قدم‌های مان را استوار برمی داریم.
ساختن چنین ایمانی، بهایی است که باید برای ساختن شرایط دلخواهت بپردازی. این ایمان تو را در مداری قرار می‌دهد که ایده‌ها، آدم‌ها و همه‌ی آنچه برای تجربه‌ی شرایط دلخواه‌ات نیاز داری، آنجا منتظر و آماده خدمت به تو است.
این وعده خداوند است و به قول قرآن:
«چه کسی وفادارتر از خداوند به وعده ی خویش است؟!»
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD333MB28 دقیقه
- فایل صوتی ما خالق شرایط خودمان هستیم25MB28 دقیقه
به نام خداوند وهاب هدایتگر
سلام به استاد عزیزم،مریم خانم شایسته و همه دوستام در خانواده بزرگ عباسمنش
روز چهاردهم سفرنامه:
خداروشکر میکنم که در مورد اقداماتم هیچوقت نشده که به خودم بگم حالا بذار شرایط جور بشه وبعد اقدام کنم. همیشه به خودم میگم که این من هستم که فارغ از هر نوع شرایطی میتونماون زندگی دلخواهم رو بسازم.
دانشگاه که قبول شدم بدون اینکه هیچ اطلاعی از شهری که قبول شدم داشته باشم رفتم و ثبت نام کردم و بعدش که برای خونه گرفتن رفتم خیلی جالب بود که دوست قدیمیم رو دیدم و جالبترش اینجا بود که اون هم دنبال هم خونه میگشت.اون سال آخرش بود و خیلی خوب شد که کلی از تجاربش رو هم بهم گفت.
مورد بعدی که در مورد رفتن به بندر عباس بود که به یه تضاد خورده بودم که باید میرفتم و حلش میکردم.بدون اینکه حتی به کوچکترین چیزها فکر کنم رفتم و بعدش هدایت شدم به سمت یکی از آشناها که بهم پیشنهاد همکاری داد و کل هزینه هامو هم مثل حتی ایاب ذهاب هم قبول کرد و من بدون کوچکترین استرسی ساکن شدم و شروع به فعالیت کردم.
من فقط اینو یاد گرفتم که باید کارهای سمت خودم رو انجام بدم و بقیش با خدا هست و باور دارم که از بینهایت راه میتونه منو هدایت کنه و به اونچیزی که دلخواهمه برسونه.
خدارو بابت هدایتهاش هزاران بار سپاسگذارم
ممنونم ازت استاد و ممنونم از خانم شایسته مهربان برای متن های فوق العاده ای که مینویسن و توی همین متن ها هم کلی آگاهی هست.
شاد،سلامت و ثروتمند باشید.