اکثر افراد به جای خلق شرایط دلخواه، تابع شرایطی شده‌اند که در آن گیر افتاده‌اند.
تنها زمانی از شغلی که دوستش ندارند دست می‌کشند، که مطمئن شوند شغل دلخواهشان آماده و مهیا است. وگرنه خود را با همان شرایط وفق می‌دهند.
تنها زمانی تصمیم به هجرت خواهند گرفت که، مطمئن شوند در شهر یا کشور جدید، شرایط مساعد و تضمین شده‌ای برای‌شان مهیاست. وگرنه در همان شهر می مانند.
شاید این طرز فکر منطقی تر به نظر برسد، اما هماهنگ با قوانین کیهانی نیست. و در یک کلام، راه زندگی در شرایط دلخواه، از مسیر این طرز نگرش نمی‌گذرد.
ما آفریده شده‌ایم تا خالق زندگی و شرایط‌مان باشیم، ما آمده ایم تا شرایط دلخواهمان را خلق و تجربه کنیم؛ نه شرایط موجود را.
ما هیچگاه تابع شرایط نبودیم چون می دانستیم که ما خالق شرایطیم… اگر تصمیم گرفته بودیم که خود را با شرایط وفق دهیم،
آیا هرگز چیزی به عنوان، کشاورزی بوجود می‌آمد؟
آیا هرگز صنایع شکل می‌گرفتند؟
آیا می توانستیم از این سر دنیا به آن سر دنیا فقط در کمتر از یک روز سفر کنیم؟
آیا اصلاً نسل مان ادامه می یافت یا بیماری ها ما را از پا در آورده بود!
تمامی تغییراتی که در جهان ایجاد شده، از تکنولوژی های پیشرفته تا انجام کارهایی که حتی همین چند سال پیش غیر ممکن می نمود، حاصل این دیدگاه است که ” ما خودمان خالق شرایط هستیم”
این باوری است که من برای تغییرِ شرایط زندگی ام، ساخته‌ام.
نتایج این تفکر نشان دهنده‌ی درستی این تفکر است. اولین قدمی که باید برای تغییر برداری، ایجاد چنین باوری است.
ایجاد این ایمان که خداوند توانایی تغییر شرایط را در من آفریده و برای بهبود شرایطم، حتی از من هم مشتاق‌تر است وهمواره در این مسیر، هدایتگر من است.
وقتی فضل خداوند و فراوانی جهان را باور می کنیم و ایمان می آوریم که ما قدرت ایجاد و تجربه شرایط دلخواهمان را داریم، آنگاه دیگر هیچ محدودیتی را نمی پذیریم. دیگر نمی گوییم ببینیم چه می‌شود!
دیگر تردیدی باقی نمی‌ماند. بلکه خواسته مان که مشخص می شود، تنها با ایمان، توکل و اشتیاق، قدم‌های مان را استوار برمی داریم.
ساختن چنین ایمانی، بهایی است که باید برای ساختن شرایط دلخواهت بپردازی. این ایمان تو را در مداری قرار می‌دهد که ایده‌ها، آدم‌ها و همه‌ی آنچه برای تجربه‌ی شرایط دلخواه‌ات نیاز داری، آنجا منتظر و آماده خدمت به تو است.
این وعده خداوند است و به قول قرآن:
«چه کسی وفادارتر از خداوند به وعده ی خویش است؟!»
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD333MB28 دقیقه
- فایل صوتی ما خالق شرایط خودمان هستیم25MB28 دقیقه
رد پای من در روز چهاردهم سفرنامه
ما خالق شرایط خودمان هستیم
سلام به استاد سراسر عشق و مریم خانوم عزیز
استاد واقعا من بینهایت لذت میبرم از توحید شما و همیشه سعی کردم کمی شبیه تر به شما با مسائل برخورد کنم و از زاویه نگاه روحم به چالش ها نگاه کنم.
من دیروزو دیشبم با حال بد و سردرد شدید گذشت و نجواهای شیطان که مدام توی گوشم و ذهنم منو بی تاب کرده بود فایل روز یازدهم سفرنامه یادم بود که کار شیطان نجواهایی هستش که ما رو غمگین کنه با اینکه خیلیییی سخت بود حس میکردم قدرتش از من خیلی بیشتره ولی سریع موقعیتمو عوض کردم و مدام با صدای بلند شروع کردم به صحبت کردن از خواسته هام و چیزایی ک توی زندگیم دارمو واسشون شکرگزارم…
هرچقدر من تندتر می‌گفتم اون نجوا بلندتر میشد کمی حالم بهتر شد و اون نجوا بااینکه هنوز بود ولی سعی کردم بهش توجه نکنم کاغذ برداشتم و شروع کردم ب نوشتن هرانچه باعث شادی من توی زندگیمه،بعد مجدد خواسته هامو نوشتم و همینجوری ادامه دادم در نهایت اون نجواها خیلیییی ضعیف شد اونقد ک باید تمرکز میکردم ک می‌شنیدم، درسته که نتونستم سردردمو کنترل کنم و مجبور شدم امپول مسکن بزنم ولی خوشحال بودم که حداقل تونستم کمی بهتر از همیشه عمل کنم و موفق شدم نجواهای شیطانو تقریبا ازبین ببرم
دیروز بااینکه حالم بد بود اومدم فایل سیزدهم سفرنامه رو دیدم ولی نتونستم کامنت بزارم ولی همین تعهدی که بخودم دادم که هرروز یک قدم برای اگاهی و رشد خودم بردارم،همین ترسی که سعی میکنم تا جایی که میتونم تبدیل ب ایمانش کنم رو دوست دارم و بابتش هزاران بار از خداوندی که ب این سفرنامه هدایتم کرد و از شما استاد جانم و مریم نازنین که این ایده رو استارت زدن سپاسگزارم
من تونستم شرایطمو بهتر کنم تونستم توی اون شرایط بد و در ترس نمونم و اونو همون‌جوری که دوس دارم تغییر بدم هرچقدر کم ولی باز هم برای من نشونه است که افسانه به سمت انسان بهتری بودن هدایت شدی و ذره ذره داری تغییر می‌کنی.
در پناه الله یکتا شاد باشید