اکثر افراد به جای خلق شرایط دلخواه، تابع شرایطی شده‌اند که در آن گیر افتاده‌اند.
تنها زمانی از شغلی که دوستش ندارند دست می‌کشند، که مطمئن شوند شغل دلخواهشان آماده و مهیا است. وگرنه خود را با همان شرایط وفق می‌دهند.
تنها زمانی تصمیم به هجرت خواهند گرفت که، مطمئن شوند در شهر یا کشور جدید، شرایط مساعد و تضمین شده‌ای برای‌شان مهیاست. وگرنه در همان شهر می مانند.
شاید این طرز فکر منطقی تر به نظر برسد، اما هماهنگ با قوانین کیهانی نیست. و در یک کلام، راه زندگی در شرایط دلخواه، از مسیر این طرز نگرش نمی‌گذرد.
ما آفریده شده‌ایم تا خالق زندگی و شرایط‌مان باشیم، ما آمده ایم تا شرایط دلخواهمان را خلق و تجربه کنیم؛ نه شرایط موجود را.
ما هیچگاه تابع شرایط نبودیم چون می دانستیم که ما خالق شرایطیم… اگر تصمیم گرفته بودیم که خود را با شرایط وفق دهیم،
آیا هرگز چیزی به عنوان، کشاورزی بوجود می‌آمد؟
آیا هرگز صنایع شکل می‌گرفتند؟
آیا می توانستیم از این سر دنیا به آن سر دنیا فقط در کمتر از یک روز سفر کنیم؟
آیا اصلاً نسل مان ادامه می یافت یا بیماری ها ما را از پا در آورده بود!
تمامی تغییراتی که در جهان ایجاد شده، از تکنولوژی های پیشرفته تا انجام کارهایی که حتی همین چند سال پیش غیر ممکن می نمود، حاصل این دیدگاه است که ” ما خودمان خالق شرایط هستیم”
این باوری است که من برای تغییرِ شرایط زندگی ام، ساخته‌ام.
نتایج این تفکر نشان دهنده‌ی درستی این تفکر است. اولین قدمی که باید برای تغییر برداری، ایجاد چنین باوری است.
ایجاد این ایمان که خداوند توانایی تغییر شرایط را در من آفریده و برای بهبود شرایطم، حتی از من هم مشتاق‌تر است وهمواره در این مسیر، هدایتگر من است.
وقتی فضل خداوند و فراوانی جهان را باور می کنیم و ایمان می آوریم که ما قدرت ایجاد و تجربه شرایط دلخواهمان را داریم، آنگاه دیگر هیچ محدودیتی را نمی پذیریم. دیگر نمی گوییم ببینیم چه می‌شود!
دیگر تردیدی باقی نمی‌ماند. بلکه خواسته مان که مشخص می شود، تنها با ایمان، توکل و اشتیاق، قدم‌های مان را استوار برمی داریم.
ساختن چنین ایمانی، بهایی است که باید برای ساختن شرایط دلخواهت بپردازی. این ایمان تو را در مداری قرار می‌دهد که ایده‌ها، آدم‌ها و همه‌ی آنچه برای تجربه‌ی شرایط دلخواه‌ات نیاز داری، آنجا منتظر و آماده خدمت به تو است.
این وعده خداوند است و به قول قرآن:
«چه کسی وفادارتر از خداوند به وعده ی خویش است؟!»
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD333MB28 دقیقه
- فایل صوتی ما خالق شرایط خودمان هستیم25MB28 دقیقه
سلام
ب آقا ابراهیم گل
پسر چ کردی، چ نوشتی
خیلی خوبی ابراهیم
چقد ب آدم امید می دی آرامش
میدی چقد ب آدم یاد میدی
دلم می خاد ازت تشکر کنم
دوباره زود برم کامنتتو دوباره بخونم
چقد خوبی
چقد دوست دارم
آفرین ب تو ک اینقد با شعوری، اینقد می فهمی
ابراهیم جان منم خیلی ب خودم بدهکارم
دیشب ی ماشین زد ب ماشینمون و من راننده بودم خدا را شکر ب خیر گذشت
صبحش دخترم گفت مامان خواب دیدم ی پزو پارس سفید زده بهت و تو مردی بچه چقد گریه کرد
شب ی پزو پارس سفید زد و فرار کرد
داشتم میگفتم اگه مرده بودم و خدا ازم باز خواست میکرد
میدونی بهش چی میگفتم
جیغ میزدم بهش میگفتم تو دادیو من حسودی کردم تو دادیو من حسرت خوردم…
ننن
چون من نفهم بودم تو ندادی
آقا تو فرمانروایی تو صاحب منی
اصلا من بی شعور تو باید دستمو بگیری تو باید راهنمایم باشی
حالا ک چی، چی می خای بگی
اقاااا سلطان فرمانروا مالک باکلاس پولدار این همه داری کل دنیا مال توههه بدهههه ب آزاده بده
عشق بده پول بده همه چی بهترینش بده اگه من حسودی کردم تو دست ب کمر وایسا دعوام کن
اقااا تو ندادی ب من چههه
ب من آزاده بدهههه
کلی ب خودم بدهکااارم
سفر پول عشق،، مثل استاد و مریم و همه چی اونم بهترینش بهم بده
من دخترتم من خلیفتم من ب جز تو پناهی ندارم دوست دارم خدااا نمیدونم اسمتو چی بزارم
دعای معراج می خونی دیوونه میشی
مرسی ازت ابراهیم ک اینقد ب آدم کمک می کنی
خدا بهترینها رو بهت بده ک لز خوشی و قدرت خدا اشک بریزی و تعجب کنی
بگی آره کار خودش بود من ک نمی توتستم