اکثر افراد به جای خلق شرایط دلخواه، تابع شرایطی شدهاند که در آن گیر افتادهاند.
تنها زمانی از شغلی که دوستش ندارند دست میکشند، که مطمئن شوند شغل دلخواهشان آماده و مهیا است. وگرنه خود را با همان شرایط وفق میدهند.
تنها زمانی تصمیم به هجرت خواهند گرفت که، مطمئن شوند در شهر یا کشور جدید، شرایط مساعد و تضمین شدهای برایشان مهیاست. وگرنه در همان شهر می مانند.
شاید این طرز فکر منطقی تر به نظر برسد، اما هماهنگ با قوانین کیهانی نیست. و در یک کلام، راه زندگی در شرایط دلخواه، از مسیر این طرز نگرش نمیگذرد.
ما آفریده شدهایم تا خالق زندگی و شرایطمان باشیم، ما آمده ایم تا شرایط دلخواهمان را خلق و تجربه کنیم؛ نه شرایط موجود را.
ما هیچگاه تابع شرایط نبودیم چون می دانستیم که ما خالق شرایطیم… اگر تصمیم گرفته بودیم که خود را با شرایط وفق دهیم،
آیا هرگز چیزی به عنوان، کشاورزی بوجود میآمد؟
آیا هرگز صنایع شکل میگرفتند؟
آیا می توانستیم از این سر دنیا به آن سر دنیا فقط در کمتر از یک روز سفر کنیم؟
آیا اصلاً نسل مان ادامه می یافت یا بیماری ها ما را از پا در آورده بود!
تمامی تغییراتی که در جهان ایجاد شده، از تکنولوژی های پیشرفته تا انجام کارهایی که حتی همین چند سال پیش غیر ممکن می نمود، حاصل این دیدگاه است که ” ما خودمان خالق شرایط هستیم”
این باوری است که من برای تغییرِ شرایط زندگی ام، ساختهام.
نتایج این تفکر نشان دهندهی درستی این تفکر است. اولین قدمی که باید برای تغییر برداری، ایجاد چنین باوری است.
ایجاد این ایمان که خداوند توانایی تغییر شرایط را در من آفریده و برای بهبود شرایطم، حتی از من هم مشتاقتر است وهمواره در این مسیر، هدایتگر من است.
وقتی فضل خداوند و فراوانی جهان را باور می کنیم و ایمان می آوریم که ما قدرت ایجاد و تجربه شرایط دلخواهمان را داریم، آنگاه دیگر هیچ محدودیتی را نمی پذیریم. دیگر نمی گوییم ببینیم چه میشود!
دیگر تردیدی باقی نمیماند. بلکه خواسته مان که مشخص می شود، تنها با ایمان، توکل و اشتیاق، قدمهای مان را استوار برمی داریم.
ساختن چنین ایمانی، بهایی است که باید برای ساختن شرایط دلخواهت بپردازی. این ایمان تو را در مداری قرار میدهد که ایدهها، آدمها و همهی آنچه برای تجربهی شرایط دلخواهات نیاز داری، آنجا منتظر و آماده خدمت به تو است.
این وعده خداوند است و به قول قرآن:
«چه کسی وفادارتر از خداوند به وعده ی خویش است؟!»
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD333MB28 دقیقه
- فایل صوتی ما خالق شرایط خودمان هستیم25MB28 دقیقه
سلام به خانواده صمیمی عباسمنش
خیلی ازما سر مسائل جزئی زندگیمون از سر لجبازی خیلی از کارهای نشد رو شد کردیم حالا چه درست و چه نادرست .
همه ما تجربه داشتیم که وقتی مسئله ای پیش اومده و واقعا خواستیم ، به آنچه که میخواستیم رسیدیم .
ولی وقتی صحبت از مسائل اساسی زندگیمون میشه همه رو دخیل میدونیم برای شرایط پیش اومده و همه رو مقصر ناکامیهامون میدونیم الّا خودمون.
ولی وقتی آگاهیهامون زیاد میشه و در مسیر تکامل قرار میگیریم میبینیم واقعا ما خودمون همیشه خالق شرایطمون بودیم ، حالا اگر اون شرایط مطابق میلمون نبوده باید بدونیم که فقط وفقط خواست خودمون بوده.
باورهای ذهنیمون بوده.
باور به فراوانی ، فراوانی رو در همه ابعاد به زندگیمون وارد میکنه.
جهان آماده است برای بازتاب فرکانس های ما.
تمام افکار و باورهای ذهنی ما بازتاب داره و بازتاب اون شرایط کنونی ماست .
سختیهای زندگی ما برای اینه که ما از تمام مهارتهامون برای حل مسائل استفاده کنیم.
ما خالق زندگی خود هستیم و اگر در مدار درست قرار بگیریم هدایت میشیم به ساده ترین مسیرها و خداوند از طریق دستان بینهایتش از بینهایت طریق به ما کمکمیکنه.
خدایا به تو توکل میکنم و تنها از تو یاری میجویم
سلام به ساکنان بهشت
سلام به خانواده صمیمی عباسمنش
خدایا شکرت که به ما فرصت آگاهی دادی
امااان از دست اَماها و اگرها …که مانع میشن برای حرکت کردن .
به نظرم تمام اگرها به دلیل ترسه ،ترس از نشدن ، ترس از شکست.
یعنی منتظر تضمین گرفتن برای حرکت.
اگر همه منتظر تضمین بودند که کاری رو شروع کنند به شرط موفقیت ، هیچکدوم از شرایط زندگی انسان بهبود پیدا نمیکرد.
هیچ چیزی ،هیچکاری تجربه نمیشد ،به خاطر ترس از شکست.
هیچدانشمندی فرضیه نمیداد چون شاید فرضیه اش رد میشد.
هیچ مخترعی اختراع نمیکرد چون شاید برای بار اول به نتیجه دلخواه نمیرسید و میبایست حاصل تکامل باشد.
ما شرایط خودمون رو خودمون با باورهامون میسازیم ،بعد قانون مارو هدایت میکنه به مکان و زمان مناسب.
ما اقدام میکنیم ،وارد مسیر علاقه هامون میشیم و با عشق ادامه میدیم و بعد دنیا مارو به قدمهای مناسب بعدی هدایت میکنه.
به قول استاد به موفقیت نرسیدن در زمینه ای خاص رو نمیشه شکست نامید بلکه تجربه است.
تجربه برای به تکامل بیشتر و بهتر.
خدایا ما رو به راه کسانی هدایت کن که به آنها نعمت داده ای.