اکثر افراد به جای خلق شرایط دلخواه، تابع شرایطی شده‌اند که در آن گیر افتاده‌اند.
تنها زمانی از شغلی که دوستش ندارند دست می‌کشند، که مطمئن شوند شغل دلخواهشان آماده و مهیا است. وگرنه خود را با همان شرایط وفق می‌دهند.
تنها زمانی تصمیم به هجرت خواهند گرفت که، مطمئن شوند در شهر یا کشور جدید، شرایط مساعد و تضمین شده‌ای برای‌شان مهیاست. وگرنه در همان شهر می مانند.
شاید این طرز فکر منطقی تر به نظر برسد، اما هماهنگ با قوانین کیهانی نیست. و در یک کلام، راه زندگی در شرایط دلخواه، از مسیر این طرز نگرش نمی‌گذرد.
ما آفریده شده‌ایم تا خالق زندگی و شرایط‌مان باشیم، ما آمده ایم تا شرایط دلخواهمان را خلق و تجربه کنیم؛ نه شرایط موجود را.
ما هیچگاه تابع شرایط نبودیم چون می دانستیم که ما خالق شرایطیم… اگر تصمیم گرفته بودیم که خود را با شرایط وفق دهیم،
آیا هرگز چیزی به عنوان، کشاورزی بوجود می‌آمد؟
آیا هرگز صنایع شکل می‌گرفتند؟
آیا می توانستیم از این سر دنیا به آن سر دنیا فقط در کمتر از یک روز سفر کنیم؟
آیا اصلاً نسل مان ادامه می یافت یا بیماری ها ما را از پا در آورده بود!
تمامی تغییراتی که در جهان ایجاد شده، از تکنولوژی های پیشرفته تا انجام کارهایی که حتی همین چند سال پیش غیر ممکن می نمود، حاصل این دیدگاه است که ” ما خودمان خالق شرایط هستیم”
این باوری است که من برای تغییرِ شرایط زندگی ام، ساخته‌ام.
نتایج این تفکر نشان دهنده‌ی درستی این تفکر است. اولین قدمی که باید برای تغییر برداری، ایجاد چنین باوری است.
ایجاد این ایمان که خداوند توانایی تغییر شرایط را در من آفریده و برای بهبود شرایطم، حتی از من هم مشتاق‌تر است وهمواره در این مسیر، هدایتگر من است.
وقتی فضل خداوند و فراوانی جهان را باور می کنیم و ایمان می آوریم که ما قدرت ایجاد و تجربه شرایط دلخواهمان را داریم، آنگاه دیگر هیچ محدودیتی را نمی پذیریم. دیگر نمی گوییم ببینیم چه می‌شود!
دیگر تردیدی باقی نمی‌ماند. بلکه خواسته مان که مشخص می شود، تنها با ایمان، توکل و اشتیاق، قدم‌های مان را استوار برمی داریم.
ساختن چنین ایمانی، بهایی است که باید برای ساختن شرایط دلخواهت بپردازی. این ایمان تو را در مداری قرار می‌دهد که ایده‌ها، آدم‌ها و همه‌ی آنچه برای تجربه‌ی شرایط دلخواه‌ات نیاز داری، آنجا منتظر و آماده خدمت به تو است.
این وعده خداوند است و به قول قرآن:
«چه کسی وفادارتر از خداوند به وعده ی خویش است؟!»
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD333MB28 دقیقه
- فایل صوتی ما خالق شرایط خودمان هستیم25MB28 دقیقه
به نام خدا
سلام به استاد عزیزم و خانم شایسته ی نازنین
و دوستان عزیزم
روز چهاردهم
ما خالق شرایط خود هستیم
یادمه اوایل که با این مباحث آشنا شدم چقدر نسبت به این جمله مقاومت داشتم و فک میکردم کفر اگه اینو باور کنم
ما یه خالق داریم اونم خداست یعنی چی که ما خالق شرایط خودمونیم سرنوشت ما از قبل تعیین شده وما باید شرایطی که توش هستیم رو بپذیریم ولی باور محدود کننده ی دیگه که نمیزاشت این جمله رو درک کنم اما یواش یواش که پیش رفتم بیشتر درک کردم وقتی تو کتاب ها می‌خواندیم که انسان تفاوتش با دیگران موجودات اینه که قدرت انتخاب داره قدرت تفکر داره درکم بهتر میشد
وقتی می‌دیدم خدا توی قرآنش گفت فتبارک الحسن الخالقین ایمانم به این جمله بیشتر میشد
اره من خالق شرایط خودم هستم این قدرت تفکر و تخیل و احساس الکی توی وجودم نیس همون‌طور که خدا میگه این جهان رو به بازیچه نیافریدیم
تا قبل این موضوع ها فک میکردم من به این دنیا اومدم تا عذاب بکشم و هر چی بیشتر اینجا عذاب بکشم اون دنیا میرم بهشت ولی غافل از اینکه اینجا لذت میبرم اونور شرایط بدتر
پس من که خدا بهم این قدرت رو داده چرا ازش استفاده نکنم ،من اگر خودمو باور کنم در واقع خدا رو باور کردم فقط کافیه ایمانم رو نشون بدم اونوقت خدا به هر خواسته ی من میگه موجود شو
من فک میکردم باید شرایط رو قبول کنم ولی با گوش کردن این فایل به درک از این قوانین اضافه شد و فهمیدم که شرایط رو خودم باید اونجوری که میخام بسازم محدودیت ها رو قبول نکنم
من هنوز خیلی مقاومت نسبت به مهاجرت دارم و باید رو خودم کار کنم و می‌دونم خدای مهربونم تو این مسیر هدایتم می‌کنه همون‌طور که تو خواسته های قبلی جوری که به ذهن خودمم نمی‌رسید هدایت کرد