اکثر افراد به جای خلق شرایط دلخواه، تابع شرایطی شده‌اند که در آن گیر افتاده‌اند.
تنها زمانی از شغلی که دوستش ندارند دست می‌کشند، که مطمئن شوند شغل دلخواهشان آماده و مهیا است. وگرنه خود را با همان شرایط وفق می‌دهند.
تنها زمانی تصمیم به هجرت خواهند گرفت که، مطمئن شوند در شهر یا کشور جدید، شرایط مساعد و تضمین شده‌ای برای‌شان مهیاست. وگرنه در همان شهر می مانند.
شاید این طرز فکر منطقی تر به نظر برسد، اما هماهنگ با قوانین کیهانی نیست. و در یک کلام، راه زندگی در شرایط دلخواه، از مسیر این طرز نگرش نمی‌گذرد.
ما آفریده شده‌ایم تا خالق زندگی و شرایط‌مان باشیم، ما آمده ایم تا شرایط دلخواهمان را خلق و تجربه کنیم؛ نه شرایط موجود را.
ما هیچگاه تابع شرایط نبودیم چون می دانستیم که ما خالق شرایطیم… اگر تصمیم گرفته بودیم که خود را با شرایط وفق دهیم،
آیا هرگز چیزی به عنوان، کشاورزی بوجود می‌آمد؟
آیا هرگز صنایع شکل می‌گرفتند؟
آیا می توانستیم از این سر دنیا به آن سر دنیا فقط در کمتر از یک روز سفر کنیم؟
آیا اصلاً نسل مان ادامه می یافت یا بیماری ها ما را از پا در آورده بود!
تمامی تغییراتی که در جهان ایجاد شده، از تکنولوژی های پیشرفته تا انجام کارهایی که حتی همین چند سال پیش غیر ممکن می نمود، حاصل این دیدگاه است که ” ما خودمان خالق شرایط هستیم”
این باوری است که من برای تغییرِ شرایط زندگی ام، ساخته‌ام.
نتایج این تفکر نشان دهنده‌ی درستی این تفکر است. اولین قدمی که باید برای تغییر برداری، ایجاد چنین باوری است.
ایجاد این ایمان که خداوند توانایی تغییر شرایط را در من آفریده و برای بهبود شرایطم، حتی از من هم مشتاق‌تر است وهمواره در این مسیر، هدایتگر من است.
وقتی فضل خداوند و فراوانی جهان را باور می کنیم و ایمان می آوریم که ما قدرت ایجاد و تجربه شرایط دلخواهمان را داریم، آنگاه دیگر هیچ محدودیتی را نمی پذیریم. دیگر نمی گوییم ببینیم چه می‌شود!
دیگر تردیدی باقی نمی‌ماند. بلکه خواسته مان که مشخص می شود، تنها با ایمان، توکل و اشتیاق، قدم‌های مان را استوار برمی داریم.
ساختن چنین ایمانی، بهایی است که باید برای ساختن شرایط دلخواهت بپردازی. این ایمان تو را در مداری قرار می‌دهد که ایده‌ها، آدم‌ها و همه‌ی آنچه برای تجربه‌ی شرایط دلخواه‌ات نیاز داری، آنجا منتظر و آماده خدمت به تو است.
این وعده خداوند است و به قول قرآن:
«چه کسی وفادارتر از خداوند به وعده ی خویش است؟!»
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD333MB28 دقیقه
- فایل صوتی ما خالق شرایط خودمان هستیم25MB28 دقیقه
سفرنامه روز چهاردهم:
همیشه وقتی میخواستیم کاری رو انجام بدم اول شرایطو آنالیز میکردم اگه اوکی بود شروع کنم و این شد من هیچ وقت شروع نکردم و این شروع نکردن این بذرو توی وجودم کاشت که تو بی عرضه ای، نمیشه، تو لایقش نیستی و این شد که روز به روز عزت نفسم کم شد و دیگه اصلا سمت انجام کاری نرفتم چون این بذرو خودم پرورشش دادم خودم بزرگش کردم که الان وجودمو گرفته دوست داشتم وجودمو پاک کنم از همه محدودیتها از همه سرزنشها از همه نشدنها و خدا شمارو سر راهم قرار داد که بهم بگه ببین میشه فقط تو بلد نبودی با سازوکار جهانم ببین دارم هدایتت میکنم چرا بهم ایمان نمیاری چرا باورم نمیکنی چرا دستاتو نمیزاری توی دستام و تسلیمم باشی من پیشتما اشکال نداره اگه اونی که میخواستی نشده اشکال نداره هر چی تلاش کردی و زحمت کشیدی به مقصدت نرسیدی اشکال نداره اگه خانواده ت کلی باورهای اشتباه توی وجودت قرار دادن و محدودت کردن تو باید منو باور کنی باید خودتو باور کنی تنها کاری که باید انجام بدی اینه که حالتو خوب کنی و قوانین این جهانو بفهمی و رو یخودت کار کنی بقیه شو بسپار به من ببین من بنده خوبمو سر راهت قرار دادم که زندگیش از کجا به کجا رسیده وقتی اون تونسته تو هم میتونی
الان چقد عمیقا میتونم این موضوعو درک کنم که همه تضادها برای این بوده که من خواسته هام برام واضح شه و مهم تر از اینکه هدایت شم به این بهشت که سراسر عشق و آرامش و شادی و سرشار از آزادیه، آزادی که شما خودتون به وجودش آوردین استاد عزیز با نپذیرفتن محدودیتها با کوتاه نیومدنتون از رسیدن به رویاهاتون با وجود مسخره شدنها، تحقیر شدنها، سرزنشها و حتی باورهای نادرستی که از طرف خانواده و جامعه بهتون القا شده بود
پس من الان نمیتونم این بهونه رو بیارم که چون خانواده م محدودم کردن پس نمیتونم به رویاهام برسم چون شما مصداق بارز این موضوعین و چقد الهام بخشین استاد عزیز و این جمله تون چقد به قلبم نشست “پای آرزوهات وایسا و خلقشون کن” من نباید تابع شرایط باشم باید خودم بسازم شرایطو اونطور که میخوام تا هدایت شم به شرایط درست آدمهای درست و ایده ها ی درست.
هممون لایق این زندگی هستیم چون ما اشرف مخلوقاتیم و از روح خداوندیم