خالق شرایط یا قربانی شرایط؟

خدایا شکرت برای این همه آگاهی که هر روز به شکلی کاملا بدیهی و رایگان دریافت میکنم.

سلام به استادان بزرگوارم استاد عباس منش و خانم شایسته بهترین و شایسته ترین الگوهای زندگی من و یک خدا قوت میگم برای این همه تلاش بی وقفه و بی توقع و هر روز بهترین سوال ها را مطرح میکنید و ما را وادار میکنید که سیر و سیاحتی به دنیای درون خود داشته باشیم و ناشناخته های بیشتری را کشف کنیم.

امروز دوباره خداوند درهای رحمتش را به رویم گشود و با دیدن پارادیس زیبا و فورد با ابهت و زیبا و از همه مهمتر با دیدن استاد عزیزم لحظه هایی قشنگ و پر از درس را برایم رقم زد و با هوای بی نظیر و بهشتی اردیبهشت و صدای پرندگان که گوش هایم را نوازش میدهند؛ خداوند حجتش را بر من تمام کرد.

استاد عزیزم؛ امروز قبل از نوشتن دیدگاهم خیلی به جواب سوال شما فکر کردم و یک نیرویی به من گفت قرآن را باز کن و از همان قدرت بی نهایت طلب یاری کن و وقتی قرآن را باز کردم سوره حج آیه 65 باز شد أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَکُمْ ما فِی الْأَرْضِ وَ الْفُلْکَ تَجْرِی فِی الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَ یُمْسِکُ السَّماءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُفٌ رَحِیمٌ

آیا ندیدى که خداوند آنچه را در زمین است و نیز کشتى‌هایى که به امر او در دریا مى‌روند براى شما رام کرده است و آسمان را نگاه داشته تا جز به فرمان او به زمین نیفتد؟ همانا خداوند نسبت به مردم رأفت ورحمت دارد و در واقع موضوع آیه کاملا به مبحث امروز مربوط میشد که خداوند آنچه را در زمین است مسخر انسان کرده و این موضوع اشاره دارد به قدرت بی نهایت درونی انسان برای خلق آنچه که طلب میکند.

از خداوند کمک خواستم تا یاری ام کند و هدایتم کند تا جوابی برای سوال استاد داشته باشم که حداقل خودم را قانع و دلخوش کنم برای این که بدانم من هم شیوه ایی برای حل ممسئله ایی به صورت اساسی داشتم؛ کم کم داشتم ناامید میشدم چون هر چه فکر کردم چیزی به یاد نیاوردم (البته من هنوز موفق به خرید محصول فوق العاده شیوه حل مسائل نشدم) اما بعد از حدود یک ساعت یاد مسئله ایی افتادم که دو سال ونیم بود کلا تمام انرژی من صرف این موضوع شده بود.

من دی ماه سال 1399 و زمانی بود که من تازه با استاد آشنا شده بودم و وارد سایت شدم اما نه به صورت جدی که در این اثنا دستگاه گوارش من مشکل جدی پیدا کرد، رفلاکس های شدید، سر دردهای شدید، احساس درد شدید در کتف و یک عالمه علائم شدید دیگر که اصلا دوست ندارم دربارشون صحبت کنم و هر وقت با خانوادم در این باره صحبت میکردم میگفتند چیزی نیست عرق نعنا بخور یا فلان دمنوش رو دم کن بخور و هیچ کس حرف من را باور نمیکرد و من فقط داشتم درد و عذابی را تجربه میکردم وصف ناپذیر و راستش من از اینکه به پزشک فوق تخصص مراجعه کنم میترسیدم (در واقع گذاشتن آشغال ها زیر مبل) ، و به خاطر همین ترسم به چندین پزشک عمومی رفتم و هر کدام یک تعدادی دارو تجویز میکردند و من همچنان درد با من همراه بود حتی چنان گوش های من گرفته بود که من به پزشک گوش و حلق و بینی مراجعه کردم و ایشون هم مثل سایرین بدون اطلاعی از مشکل اصلی دارو تجویز کردند و خوب قاعدتا هیچ بهبودی در من حاصل نشد و جالب اینجاست که برادرم آدرس یک دکتر فوق تخصص دستگاه گوارش را به من دادند که خیلی هم به ما نزدیک بود و خیلی هم از ایشون تعریف میکردند و برادزادم قبلا دقیقا همین مشکل را داشتند و به راحتی درمان شدند یعنی هدایتی به این وضوح اما من فقط به خاطر ترس از آندسکوپی و این که باید 4 صبح میرفتم برای وقت گرفتن، برای رفتن مقاومت میکردم تا جایی که پارسال اونقدر دردهام زیاد شد به قدری حتی نمیتونستم درست راه برم و 11 کیلو وزن کم کردم و خلاصه واقعا مرگ رو به چشمان خودم میدیم تا این که مصمم شدم و یک روز ساعت 4 صبح بیدار شدم و رفتم وقت گرفتم و دکتر بعد از معاینه بلافاصله برای من آندوسکوپی نوشتند و من با کمال میل پذیرفتم و مراحل درمان اساسی را شروع کردم و گرفتن وقت آندوسکوپی خودش پروسه ایی بود ولی من اونقدر مصمم بودم و اونقدر از خداوند کمک و هدایت میطلبیدم که خداوند دستهاشو برای من فرستاد و برادر عزیزم به راحتی برای من وقت گرفت و بعد دیدم که چه کار راحتی بود و مشخص شد که دستگاه گوارشم عفونت کرده و فقط همین که اگر همان اول مسئله رو اساسی حل کرده بودم این همه عذاب و درد را متحمل نمیشدم و همین موضوع باعث شد مرحله درمان من طولانی بشه و در ضمن اهرم رنج و لذت هم خیلی به من کمک کرد و تنها امیدم خداوند و راز و نیازهایی بود که با پروردگارم داشتم و خواب های بی نظیری که میدیدم و کاملا خداوند را کنار خودم احساس میکردم که دائم توی خواب و بیداری به من میگفت که هواتو دارم خیالت راحت باشه ؛ تمام خانوادم رو میدیدم که هر کدام به سهم خودشون برای من هر کاری که میتونستند انجام میدادند.

هر روز وارد سایت میشدم و زمانی بود که شما با کشتی کروز در سفر بودین و من همیشه میدیدم و لذت میبردم و نکات مثبت فایل ها رو میدیدم اما اصلا توان نوشتن کامنت نداشتم؛ بهترین فرصت شده بود برای من که تمام کامنت ها رو بخونم و لذت ببرم؛پرسش و پاسخ های عقل کل رو مطالعه کنم و مطالب جدید یاد بگیرم و لذت ببرم.

دائم از خودم می پرسیدم چرا اینجوری شد؟چرا من به این بیماری سخت مبتلا شدم؟ و جواب هایی که دریافت می کردم این بود که: تو سالیان سال باورهای اشتباه داشتی در تمام جنبه ها و جواب دیگه ایی که در گوشم به صدا در می اومد این بود که این ها آزمایش های خداوند هستند و من باید به جهان اثبات می کردم که چقدر لایق ماندن در مسیر توحید هستم و چقدر به پروردگارم و معجزاتش ایمان دارم و خوشحالم حتی یک لحظه به قوانین خداوند شک نکردم و با ایمان به مسیرم ادامه دادم و مزیتی که برای من داشت این بود که بیش از پیش به خداوند نزدیک شدم و این ثمره این تضاد برای من بود و این که بی نهایت قدر سلامتی را بدونم و برای داشتنش هر روز و هر لحظه از پرودگار سپاسگزاری کنم.

در حال حاضر هم هر بار که برای ویزیت مراجعه میکنم داروهام کمتر و کمتر میشه و محدودیت های غذاییم خیلی کم شده و تقریبا مجاز به خوردن اکثر مواد غذایی هستم و حالم عالیه و تا یکی دو ماه دیگه کلا داروهام قطع میشن و تمام این ها رو مدیون خداوند و معجزاتش و شما استاد عزیزم هستم که اگر با شما و قوانین جهان آشنا نشده بودم و لیلای قبل بودم شاید حتی الان زنده نبودم.

استاد جانم واقعا جملات طلایی شما رو همیشه و هر لحظه تجربه میکنم و حس میکنم که اگر مسئله ایی ریشه ایی حل نشه اون مشکل خیلی حادتر و بدتر از قبل برمیگرده؛ در ضمن از خانم شایسته نازنین بی نهایت سپاسگزارم که عاشقانه شبانه روز زحمت کشیدن و این محصول جادویی شیوه حل مسائل رو به روز رسانی کردن و این که پا به پای استاد گام بر میدارن و بسیار استادانه و بدون کوچکترین لرزش دست، هم راه میرن و هم به صورت کاملا حر فه ایی فیلم برداری میکنن شما فوق العاده هستید شایسته ترین بانو.

برای استادان عزیزم و تمام اعضای محترم سایت آرزوی تنی سالم و دلی پر از عشق به خداوند دارم

دوستون دارم