خالق شرایط یا قربانی شرایط؟

درود به همه عزیزان دلم

راجع به حل مساله باید بگم، چند ماه قبل از عید باید تو یه پرونده ای اعلام وکالت میکردم و با اینکه میدونستم حق با موکل هست، ولی اسناد و مدارک محکمه پسندی در اختیار نداشتیم. ولی بهرحال یه جورایی اثبات اون قضیه برای موکلم حیثیتی بود.

خب اولش خیلی نگران اثبات اون امر بودم که چطور میشه بدون اسناد و مدارک کافی ، اون قضیه رو تو دادگاه اثبات کرد، ولی سعی کردم ذهمنو کنترل کنم و نگرانیام و کنار بزارم و واقعا از اعماق قلبم اون پرونده و راههای اثباتشو به خدای خوبم سپردم که خودش به بهترین مسیر ها و بهترین روش ها و راه حل ها هدایتم کنه.

دعوایی که لازم بود رو مطرح کردم و بعدش شروع کردم به حل مساله فقدان دلایل اثباتی و تحقیقات زیادی برای پیدا کردن دلایل و اسناد مورد نظر کردم ولی تا جلسه اول دادرسی اسناد و دلایل کاملا بضرر موکل بود و طرف مقابل و وکیلش کاملا مطمئن بودند که حکم بنفع اونها صادر میشه.

در ابتدای امر حتی اطلاعات موکلم از موضوع دعوا هم خیلی کم و ناقص بود و ما باید برای صدور دستور موقت مبنی بر منع نقل و انتقال، شماره پلاک ثبتی ملک رو اعلام میکردیم.

من به هر روشی که فکر کنید اقدام کردم ولی با توجه به مشکلات و پیچیده بودن موضوع پرونده، به هیچ نتیجه ای نرسیدم.

پس به‌خدا توکل کامل کردم و ازش خواستم که شماره دقیق پلاک ثبتی ملک رو بهم بگه.

شاید باورتون نشه ولی من یه شب خوابیدم و ساعت دو شب، تو خواب بهم گفته شد که پلاک ثبتی ملک اصلی فلان از فرعی فلانه.

من بلافاصله از خواب پریدم و قلم و کاغذ برداشتم و شماره رو یاداشت کردم که فراموش نکنم.

صبح خیلی زود رفتم دادگاه و اون شماره رو به قاضی دادم. قاضی گفت اگه این شماره دقیق نباشه دستور موقت شما رو رد میکنم.

منم توکل کامل کردم به خدا، شک نکردم و رفتم جلو.

نامه استعلامو گرفتم و بردم اداره ثبت، بعدش متوجه شدم بطرز جادویی و واقعا باور نکردنی و معجزه آسایی، پلاک ثبتی دقیقا همونیه که خدا جونم تو خواب بهم گفته بود و خلاصه دستور موقت بنفع ما صادر شد.

بعد از جلسه اول دادرسی، باز هم خدای خوب من، بطرز کاملا معجزه آسایی، اسناد و مدارک جدیدی در اختیارمون قرار داد و من بعد از دریافت الهامات و هدایت ها، پله پله و مرحله به مرحله به دنبال حل این مسائل و پیدا کردن دلایل کافی بودم و خدا روشکر نهایتا حکم بنفع موکل صادر شد.

انقد این قضیه عجیب و خلاف روال عادی رویه دادگاه‌ها بود که طرف مقابل و وکیلش شوکه شده بودن از این اتفاقات.

بعد از این اتفاقات من کلی درس گرفتم :

اول از همه اینکه وقتی مشکل و مساله بسیار بزرگی وجود داره، اصلا نباید در ابتدای مسیر روی خود مساله و غیر قابل حل بودن اون تمرکز کنم، بلکه باید فقط تمرکزم روی راه حل باشه و ترس ها و نگرانی ها رو کنار بزارم و بجای اون با توکل کامل و ایمان صد درصد به الهامات پرودگار و اینکه اگه توکلم واقعی باشه خداوند خوبم تو مسیر بهم کمک میکنه، قدم های اولیه رو با اقتدار هر چه تمامتر بردارم و بیماری کمال گرایی رو کنار بزارم و با هرآنچه که همون زمان در اختیار دارم شروع کنم و حرکت کنم.

وقتی قدم اول و با ایمان و توکل کامل برمی‌داریم، خدا درهایی رو بسمت ما باز میکنه که در ابتدای مسیر اصلا فکر نمی‌کردیم یه همچین درهایی وجود داشته باشه.

ضمن اینکه بعد از اینکه این نتایج و دیدم ایمانم به هدایت ها و الهامات پروردگارم هزاران برابر شد و بعد از حل این مساله عزت نفس و حس لیاقتم هم افزایش پیدا کرد.

خداروشکر که دوره حل مسائل زندگی تو این زمان در اختیار من قرار گرفته، تو شرایطی که دارم یه استارت آپ بین المللی راه اندازی میکنم و در ابتدای مسیر خیلی نجواها میاد سراغم که نمیشه و باید امکانات و توانایی هام تکمیل بشه و بعد حرکت کنم و کلی چالش و مساله هست که باید حل بشه و از این جور نجواها..

ولی این دوره ارزشمند که داره شیوه حل کردن مسائل زندگی، بیماری کمال گرایی و راحل های از بین بردنشو بصورت کاملا حرفه ای بما آموزش میده، همواره داره کلی از مشکلات اولیه منو برای قدم برداشتن و شروع این مسیر پر از مسائل و چالش های فراوان از بین می‌بره و بسیار بسیار مفیده.

خدارو واقعا شاکر و سپاسگزارم که این دوره رو در شرایطی که من بیشترین نیاز رو بهش دارم بهم هدیه داده و دارم مدام روش کار میکنم.

از استاد عزیزم و مریم جانم هم خییییلی خییییلی خیییییلی بخاطر زحماتی که برای این دوره ارزشمند، کاربردی و متحول کننده زندگی، کشیدن بسیار سپاسگزار و قدردان هستم.

شاد، تندرست، سعادتمند و ثروتمند باشید.

ایام بکام