خالق شرایط یا قربانی شرایط؟

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

سلام به استاد عزیزم وسلام به مریم بانوی مهربانم

وسلام به تک تک دوستانم

استاد جانم مریم جان بی نهایت ازتون سپاسگزارم که این چند فایل اخیر رو تو فضای پرادایس ضبط کردید، اگر بدونید دیدن اون محیط واونهمه فراوانی وبرکت چقدر قدرت خداوند رو به رخ میکشه، چقدر از بزرگی وعظمت خداوند حرف داره…

دوتا انسان توحیدی توی محیطی به اون زیبایی وپهناوری که نشان از بهشت داره وبس…

الهی هزاران بار شکر لطف الله مهربان رو، وگوارای وجودتون بهشتی که از یکتاپرستی نسیبتون شده..

استاد جان من از وقتی باورهام توسط فایلهای شما خصوصا فایلهای قرآنی وتوحیدی ودرک قوانین افرینش جهان هستی تغییر کرد، از وقتی فهمیدم خداوند بهم ازادی کامل داده توی زندگیم که خالق شرایط باشم و هیچ سرنوشت از پیش تعیین شده ای برام وجود نداره، انگاری از زندان آزاد شدم، از زندان باورهای پوچ واشتباه و گمراه کننده….

افسوس برگذشته وخطاها واشتباهاتی که از سر نا اگاهی مرتکبش شدم دیگه بی فایدست…

این فرصت، این نعمت، که خداوند از روی لطف ورحمتش نسیبم کرده تا به خودشناسی وخداشناسی وجهان شناسی برسم خودش تمام اون سالهای در غفلت از دست رفته رو داره جبران میکنه برام…

من از وقتی دست از اینکه دیگران در مورد من چه فکر میکنند برداشتم، از وقتی خودم رو پذیرفتم با تمام نقص های شخصیتیم، درهای بهشت یکی یکی برام باز شدن، اوایل توی ذهنم وباخودم هی کلنجار میرفتم که نه نمیشه که همه چیز دست خود آدم باشه خیلی چیزها جبرهست، ودست من که نبوده ونیست، ولی هرچقدر تو این مسیر رشدبیشتر بهم ثابت شد که فقط خود خود خود من هستم که خالق زندگیم هستم، حتی اون موقعه ها که فکر میکنم خداوند اون پلن رو برای من چیده بازم این من بودم که با باورهام اونهارو خلق کردم و توی زندگیم رقمش زدم…

درک اینکه جهان داره با فرکانسهای ما کارمیکنه برای ما، خیلی خیلی بهم کمک کرد تا مراقب افکارم واحساساتم باشم، مراقب باشم که به چی دارم فکر میکنم وچه احساسی دارم…

یک عمر به صورت روتین یه سری فکر و احساس توی وجود ما بوده که خب بازتابشم فرکانسهای مشابه وتکراری بوده و اتفاقات تکراری، مشکلات تکراری….

ولی وقتی ادم تغییر میکنه به سمت وسوی مثبت ها، به سمت درستکاری، به سمت صداقت، به سمت پاکی، به سمت توکل و ایمان، خب معلومه توی فرکانس خیر قرار میگیره، واتفاقات بد وشر از زندگیش میرن بیرون، واگه هم به ظاهر اتفاق بدی بیفته مطمعنه که درس بزرگی قراره ازش بگیره وباهاش رشد کنه نه اینکه پس رفت کنه وهرچی رشته پنبه بشه….

خدارو صدهزار مرتبه شکر، هنوز اول این مسیر بهشتی هستم ولی شکر الله بازتابش برام خیلی خوب بوده، طوریکه هر روز میگم خدایا چطور توحیدی تر بشم، چطور پاکتر بشم، چطور بیشتر مورد پسندت باشم؟ چیکار کنم بهتر از این باشم…

تو گذشته ها اگه کسی میگفت حرف مردم رو ولش کار خودتو بکن، من میگفتم مگه میشه، بلاخره داریم باهمین مردم زندگی می کنیم نمیشه که نادیدشون گرفت، اون موقعه ها نمی دونستم یعنی درک نمیکردم که قرار نیست ادم هرکاری بکنه بعد بگه گور بابای حرف مردم!!!!

هرکاری هر حرفی وهرعملی بازتابی داره و آدم باید منتظر نتایج یا عواقب افکار وگفتار واعمالش باشه…

بعد اینکه توی این مسیر قرار گرفتم، یاد گرفتم درک کردم که اگه خودمراقب باشی حواست به خودت باشه درست زندگی کنی، 90 درصد بازتاب عالی وبی نقص میگیری، از هر نظر عالی میشی و جایی برای اینکه بشینی خودت رو قضاوت کنی یا دیگران قضاوتت کنن نداری، حالا اون 10 درصد اگه بخوان قضاوتت کنن حتی وقتی توی مسیر درست خودت هستی بذار قضاوتت کنن، تو باید فقط وفقط تمرکزت روی رابطه ی خودت وخداوند باشه که مهمترین رابطه ی زندگیته باقیشو خدا جور میکنه درستش میکنه سروسامونش میده….

استاد جانم گفتید مثال بزنیم که چه کارهایی کردیم که موفق بوده یا باعث شده اعتماد به نفسمون بالا بره، خالق شرایطمون شدیم نه قربانی شرایط تو دیدگاههای زیادی از خودم نوشتم جریانهای این دوسال اندی از زندگیمو که توی سایت بودم‌…

اینکه چطور با کار کردن روی خودم تونستم روابطم باخودم وبا اطرافیانم رو به لطف الله تا حد عالی ترمیم کنم والان حداقل با استفاده از قانون برانگیختی تو روابط حتی اونا که من فکر میکردم تغییر نمی کنند رفتارشون با من حداقل به طرز خوبی تغییر کرده…

واینکه دیگه من سعی نمی کنم دیگران رو متقاعد کنم ، از اینکه دیگه وقت نمیذارم که برای دیگران خودم وشرایطم رو توضیح بدم، اینکه واقعا برام مهم نیست که دیگران چقدر منو دوست دارن چقدر تاییدم میکنن ویا ردم میکنن وباهام توافق ندارند،حداقر به جرات می تونم بگم 80 درصد تمرکزم رو گذاشتم روی خودم، واین باعث شده سریع وراحتر توی مسائل سلامتی وروابط و معنوییت وثروت وارامش و…پیشرفت کنم طوریکه نتایج انقدری بزرگ هستند که دیده بشن وباعث انگیزه برای اینکه خیلی خیلی سعی کنم هر روز بهتر بشم…

پاشنه آشیل من قضاوت مردم بود، وهمیشه هم توی این مسئله بازنده بودم هرچقدر بیشتر سعی میکردم دیگران رو راضی نگهدارم بیشتر مورد قضاوت ویا ترد شدن قرار میگرفتم…

ولی از وقتی تمرکزم اومده روی خودم و سعی میکنم ببینم چه فکر بکنم چه حرفی بزنم چه کاری انجام بدم چه روشی رو استفاده کنم که هم برای این دنیا وهم سرای اخرتم خیر داشته باشه، خیلی حال دلم خوبه…

واین برای من یعنی برد وپیروزی، جای خاله زنک بازی، جای حس قربانی بودن، جای اویزون بودن، جای وابستگی، جای گله وشکایت، جای متوقع بودن، جای گدایی محبت وعشق، جای شرک ورزیدن……

من با تمرینهای مکرر ذهنی(کنترل ذهنم) دارم سعی میکنم روی باورهام کار کنم همونایی که شما میگید اصله، و واقعا اصله و نتایجشم توی زندگی هرکسی که بهش عمل کرده واضح و روشنه….

یه باور خیلی خیلی مهم که در من شکل گرفته وباعث شده خیلی از مسائل ومشکلاتم حل بشه، باور این هست که انقدر باید خوب زندگی کنم که وقتی خدا گفت وقت رفتنه بگم چشمممم من آماده ام، هم این دنیام عالی بوده وخوب زندگی کردم وهم میدونم اونجا کنارت بهترینها برام مهیاست….

اینکه هر روز به خودم میگم مینا، تو اومدی تو این دنیا که خوشبختی رو تجربه کنی حسش کنی لمسش کنی، تا بهخوشبختی ابدی برسی، پس اروم باش، اینجا هیچ چیز انقدر واقعی و با ارزش نیست که تو بخوای اصل رو نادیده بگیری، اصلی که میگه فقط برای یک روز سعی کن تمام تلاشت رو انجام بدی که انسان مفیدی باشی ودر مسیر درست…

همین باعث میشه خیلی وقتها ارامش دارم شکرخدا….

من باور دارم که خالق تک تک شرایط زندگیم هستم، حالا خوبه یا بد، کار خودمه، مسئولییتش باخودم، خراب هم اگه شده باشه باید درستش کنم، باید بسازمش، چون توی این دنیا همه چیز مسخر منه ودر اختیار من تا لذت ببرم و خوشبخت باشم، حالا هرجا نشد، اتفاق نیفتاد مقصرش خودم هستم واون باورها وافکاری که توی ذهنم چزخیده و تبدیل شده به عملکرد….

خدارو هزاران بارشکر الله مهربان رو که با پذیرش صد درصد مسئولییت زندگی خودم، خالق شرایط زندگیم هستم وچقدر خوشبختم که قوانین خداوند بدون تغییر وجاودانست….

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

سلام به استاد عزیزم وسلام به مریم بانوی مهربانم

وسلام به شما اقا حمید عزیز وگرامی…

هر وقت کامنتهای شمارو میخونم خیلی خیلی لذت می برم از آیاتی واشعاری که توی کامنتون ازش استفاده میکنید…

مثل این می مونه بری توی یه دشت سرسبز،که چشمه، وابرو وسایه ونسیم و رنگین کمون و خورشید و بارون رو …همرو باهم اونجا ببینی و تجربشون کنی…

یه جمله ای گفتید اینکه وقتی یه کاریو انجام میدادید که عالی بود و چندنفری باید ازپسش برمیومدن وشما به تنهایی ازپسش برمیومدید، اما اطرافیان میگفتن که چون تنهایی وراحت انجام شده پس غلطه یا اشتباهه، منم تو زندگیم خیلی تجربش کردم…

خیلی وقتها برای بدست آوردن اعتماد به نفس وعزت نفس از دست رفته ام، خیلی وقتها به خاطر تایید شدنم از طرف دیگران، خیلی وقتها به خاطر دیده شدن، دوست داشته شدن و…کارهایی انجام میدادم که نه تنها خانم های همسن وسالم ، دوستام و همکارام ….از پسش بر نمی اومدن بلکه میگفتن این کارهارو خیلی بهتر از آقایون انجام میدی و….

حالا این وسط بودن کسایی تو خانواده و دوست وآشنا وهمکار و…میگفتن خب که چی؟!

خوبه زن مثل ملکه ها باشه و برا خودش ارزش بخواد و بیشتر فکر خودش باشه و تن نازی ودلبری و کنه…

که چی مثلا فلان کارو هم انجام میدی غیر کارهایی که وظیفت هست یا اصلا وظیفت نیست…

ولی از وقتی سریال زندگی در بهشت وسفر به دور امریکا رو دیدم، قشنگ معنی یه زندگی پراز عشق، پراز درس و اگاهی، پراز تجربه، پراز راهکار ، پراز هماهنگی وهمدلی و مودت و دوستی و… رو دیدم از مریم جان واستاد عزیزمون ، که به سبکی ساده و آسون، بهم اموختند زندگی فراتر از این چیزهایی هست که توی گذشته برام مهم بوده…ویا اصلا مهم نبوده…

مدتهاست هر کاری میکنم می تونم به جرات بگم 90 درصد کارهام برای دل خودم، برای راحتی خودم، برای عشق خودم، وبرای لذت روح وروان خودم ورضا وخشنودی خداوند انجامش میدم، ویا اون اعمالی رو که متوجه شدم از روی ناچاری، ریا، ناصداقتی، ترس، ترحم ودلسوزی…

انجام میدادم رو دیگه انجام ندادم….

وقتی آدم برای خود خودش، وخدای خودش کاری انجام میده حس رضایت بی نهایتی تمام وجودش رو در بر میگیره…

وقتی خودش قدران خودش هست، وقتی خداوند پاداش صداقت ودرستی وتلاشش رو میده،دیگه براش مهم نیست اون بیرون از وجودش کسی تاییدش میکنه یانه….

با این باورهای درست چه بارهای سنگینی از روی دوش تک تک ما برداشته شده…

خدارو صد هزار مرتبه شکر، که از یه جایی تصمیم گرفتیم خالق شرایط زندگیمون باشیم نه قربانی شرایط…

دوست گرامی، در پناه امن خداوند باشید انشالله