خالق شرایط یا قربانی شرایط؟

به نام خداوند مهربان

سلام به همگی عزیزان

سپاس گزار خداوندم بابت بودن در مسیر درست و بودن در مدار این آگاهی ها

خدایا شکرت بابت اتفاقات خوب امروزم

سپاس گزارم استاد عزیزم بابت این فایل و خانوم شایسته عزیز که با دستان نازنینش باعث ضبط این گوهرها میشن .

خالق شرایط یا قربانی شرایط؟؟؟

می‌خوام ربطش بدم به کنترل ذهن

ذهن انسان برای حفظ بقا طراحی شده نه برای کسب موفقیت و این منم که تصمیم میگیرم که روش کار کنم و هدایتش کنم به سمت موفقیت یا که نه افسارمو بدم اون تا اون بگه بشین و کاری نکن کس حوصلشو داره ؟؟؟یعنی عمیقأ باور دارم که اگر ذهن تربیت بشه می‌تونه هر خواسته ای رو برآورده کنه و این قدرت ذهن ماست که خداوند خلق کرده تا مثل ابزار ازش به نفع خودمون استفاده کنیم و سوارش باشیم

مثال صب رو میزنم که سوار یه یکی از دوستان شدم که عید رو مسافرت بود و صب یه مسیری باهم رفتیم و داشت تعریف میکرد که خوش گذشت و اینا و می‌گفت واقعا پول خیلی خوبه و تاثیر داره و اینا و رسید به یه یه داستانی که دوس دارم بنویسم براتون ،

گفت حین ورود به یکی از تونل های یکی از جاده های شمال بودیم که اسم تونل رو گفت و من یادم نیست ، خلاصه میگف جاده یه بانده بود و از روبرو هم ماشین میومدن و گفت از کنار من یه تریلی رد شد تو لاین سبقت بود اونم تو ورودی تونل و می‌گفت به خانومم گفتم که این بنده خدا ترمز بریده وگرنه دیوانگیه ورودی تونل بخوای با این سرعت تو لاین سبقت باشی و خلاصه میگف چند تن هم بار داشت و سنگین بود ، می‌گفت مارو رد کرد و چنتا ماشین از روبرو می اومدن که اونارم به زحمت رد کرد و دید که دیگه نمیشه تریلی رو کوبید به دیواره ی تونل و خلاصه اینور و اونور و اون آهن بالای تونل محکم خورد به شیشه و شکوند و می‌گفت خلاصه میگف از پشت نظاره گر این صحنه بودم و سریع پیاده شدیم و رفتیم راننده رو درآوردیم ، خب تا اینجا داشته باشید و می‌خوام دو دیدگاه متفاوت رو بگم بهتون ،

خودش که بعدش گف ای بابا ناراحت شدم و اصن طرف بدبخته اگه پول داشت که بار نمی‌برد به این سنگینی اونم ایام عید میرف پیش زن و بچش و تریلی داغون شد و آخه چرا باید اینجوری باشه و رانندگی اصن به درد نمیخوره و ……. و این چیزی بود که داشت تعریف میکرد ،

اما ذهن من چه برخوردی داشت ؟؟؟

ذهن من داشت می‌گفت که خدایا شکرت که راننده تونسته تو اون حالت خطرناک اون ماشین های جلویی رو رد کنه به سلامت وگرنه معلوم نبود چند خانواده که تو‌ماشینای جلویی بودن قرار بود عیدشون بشه عزا ، میگفتم خدایا شکرت که تو تونل این اتفاق افتاد و وقتی داشت کنترلش میکرد که تریلی رو نگه داره که می‌گفت تریلی کلا برگشت و دوطرف رو گرفت و میگفتم شکر که تو اون حالت ماشینی از روبرو نمی اومده ، میگفتم خدایا شکرت که بار به اون سنگینی چپ نکرده وگرنه اگه قیچی میکرد معلوم نبود چی بشه ، میگفتم خدایا شکرت که اهن وقتی اتاق تریلی رو داغون کرده راننده سرش رو سریع دزدیه وگرنه همونجا تموم میکرد و……

خیلی خدارو شکر کردم بابت اینکه میتونم روی خودم کار کنم و بتونم تو دل این مسأله ها ذهنم به دنبال نکات مثبت بگرده نه که دهن به دهن بشه و راجب بدبختی ها و منفی ها صحبت کنه و چند بارم تکرار کردم و به دوستم گفتم که شکر به خیر گذشته شکر به خیر گذشته

.

خلاصه اینکه اگر ما بتونیم ذهن رو ماننده ابزاری در اختیار خودمون داشته باشیم که به قول استاد بهش بگیم تو فقط باید ساکت باشی و از الهامات پیروی کنی همین ،ما میتونیم خالق شرایط خودمون باشیم نه قربانی شرایط و میتونیم در تمام جنبه ها روی ذهن خودمون کار کنیم و بیشتر و بیشتر دیدگاه ذهن رو با دیدگاه روح خودمون هم جهت کنیم و کل داستان همینه ،

دکتر آزمندیان تعریف میکرد یه کلیپ کوتاهی ازش دیدم ، دقیق یادم نیست ولی مفهوم رو به لطف الله می‌رسونم ، می‌گفت ما یه آشنایی داشتیم خارج از کشور که همیشه خدا مست بود و تو در و دیوار و بارهای مشروب و…. می‌گفت دوتا پسر داشت و من بعده سالها بهشون سر زدم و پسر اولی دیدم مثل پدر سرگردان و بطری به دست تو خیابون ها و دایم الخمر و می‌گفت بهش گفتم چرا این چه وضعیتیه ؟؟؟میگفت تو جوابم گفت :پدرم ، از من چه انتظاری داری من پسر همون پدرم ،میگفت گذشت و گذشت ما دعوت شدیم توسط برادر ایشون که یک جراح به نام تو آمریکا بود و رفتیم و خلاصه می‌گفت وارد یک کاخ شدیم با کلی تشریفات که ترتیب داده بود و زندگی سراسر شاد و روابط زیبا با همسر و اطرافیان ،موفق و ثروتمند و … می‌گفت بعد ناهار نشستیم و گفتم فلانی چرا ؟؟؟ می‌گفت در جوابم گفت :پدرم ، من نمی‌خواستم مثل پدرم باشم .

می‌بینید ؟؟؟ دو دیدگاه متفاوت یکی قربانی شرایط و دیگری خالق شرایط

یکی بهانه جو و دیگری حلال مساله ها دو نفر با یک دلیل یکسان اما این کجا و آن کجا؟؟؟

خوده من بسیاری از مسأله ها رو حل کردم که اونطور که باید و شاید به خودم یادآوری نکردم تواناییمو در حل مسأله ، یادمه زمانی که تو کار فست فود بودم ،یک سس مخصوص درست کرده بودم که مشتری از اونور شهر میومد و می‌گفت خانومم فقط به خاطر اون سس شما هزارتا فست فود رو از در خونه ما تا اینجا رد کرده و اصن خیلی ها به خاطر اون سس مشتری من شدن ،یا تو همون آسام مغازه داری چقدر مسأله حل میکردم و هم زمان سه چهارتا کار انجام میدادم و همه هم درست و دقیق تو اون شلوغی مغازه ، بعدها آشنایی با قوانین و کار کردن روی خودم ،بارها شده دوستان هم فرکانسی که ازشون دورم و زنگ زدن و با چنتا جمله گره ذهنیشونو باز کردم و اصلا پست گوشی متحول شدن و میگن آخه چرا باید تو جواب و انقد دقیق و درست بدی ؟؟؟و من همیشه گفتم که به خاطر بودن در مسیر درست و لطف خداوند ، شده بارها یک کاری رو برای بار اول انجام دادم و همون بار اون عالی در اومده ،اونروز زرشک پلو پختم برا اولین بار و عجب مرغی شده بود و مادرم میگف تو بلد بودی و رو نمی‌کردی ،دمت گرم کارمو راحت کردی ، گفتم خدا خیرت بده نه تو گوگل نگا کردم و اینم بگم که دیگه انقد از اون مرغه تعریف کردم که مادربزرگم می‌گفت تمومش کن رضااا هههههه و واقعا عالی شد

یا ماکارونی باز نگا کردم تو اینترنت و از خودم یک سری چیزا الهامی اضافه کردم بهش و برا اولین بار پختم و عجب ماکارونی شده بود با ته دیگ سیب زمینی که اونم یه هفته فقط داشتم تعریف میکردم و لذت میبرم واقعا از اینکه برم و چیزه جدیدی انجام بدم و به قول استاد اون شخصیتی که بعدش ساخته میشه واقعا فوق العادس ، حالا مسأله هایی که حل شده زیاده و لی اینا تو ذهنم اومد و نوشتم .

خدایا شکرت و سپاس گزارم که درتمام ابعاد من خالق شرایط خودم هستم با افکارم و کانون توجهم .

خدایا تنها تورا میپرستم و تنها از تو یاری می‌جویم .

در پناه رب یکتا .