خالق شرایط یا قربانی شرایط؟

به نام خدای مهربان و هدایت‌گر

سال‌ها قربانی شرایط خود ساخته بودم و فاجعه اینجا بود که فکر می‌کردم خیلی انسان خوبی هستم که دارم با شرایط می‌سازم و تحمل می‌کنم. تا اینکه به خود آمدم و خداوند مهربان مرا هدایت کرد. با شرایط مالی ضعیف با همسرم زندگی خوبی داشتیم اما حالا می‌خواستم شرایط مالی بهتری داشته باشم، به خودم گفتم ببین درست است که تو در اول ازدواج توقع مادی از همسرت نداشتی ولی قرار نبوده که تا آخر هم همین باشد. باورهای خودم اشتباه بود و دلسوزی می‌کردم، مثلاً همسرم می‌خواست اجاق‌گازمان را که قدیمی و خراب بود عوض کند، من می‌گفتم هنوز که خوب است نمی‌خواد عوضش کنی(و در ته ذهنم این‌طور فکر می‌کردم که ما که وضعیت مالی خوبی نداریم، همسرم خیالش از بابت من راحت باشد که توقعی ندارم و بتوانیم این پول را به جای اجاق‌گاز به زخم‌های دیگر زندگی‌مان بزنیم). و این بود باور اشتباه مالی من. اما روزی به خود آمدم و دیدم که من هم دوست دارم وسایل زندگی زیبا و سالم داشته باشم. به جای خرید لباس از حراجی‌ها، لباس‌های شیک و از پاساژهای زیبا خرید کنم. این‌ها را از ته دل خواستم و خداوند هم مرا هدایت کرد و آگاهی‌های بسیاری سر راهم قرار داد و الان روزیست که دیگر خود را قربانی و انسان قربانی خوب نمی‌دانم، بلکه به نعمت‌های زیادی رسیده‌ام. با همسرم به پاساژ‌ها و مجتمع‌های خرید شیک می‌روم و زیبا می‌پوشم.

وزنم را با اراده به ایده‌آل رساندم، در صورتی که قبلاً فکر می‌کردم با آب خوردن هم چاق می‌شوم.

تغییرات زیادی در خودم ایجاد کردم و همراه با تغییراتم دنیا هم برایم تغییر کرد. چقدر روابطم زیباتر و چقدر وضعیت مالی‌ام بهتر و چقدر به خدایم نزدیک‌تر شدم.

دیگر نمی‌خواستم مثل گذشتگانم باشم. نمی‌خواستم همان باورهای قدیمی و پوچ گذشتگانم را تقلید کنم. می‌خواستم زندگی زیبایم را خودم خلق کنم. بنابراین شروع کردم و به جایی رسیدم که خدایم خدای دیگری شد، خودم فرد دیگری شدم، خانواده‌ام و اطرافیانم عوض شدند، آرامشم هزار برابر شد.

انرژی منفی‌هایی که همیشه اطرافم می‌دیدم محو شدند.

من که هر روز سردرد داشتم و با خودم می‌گفتم نکند یک بیماری بد دارم که این‌طوری هستم و هر روز در مطب دکتر و آزمایش بودم و می‌گفتند مشکل جسمی نداری و من نمی‌خواستم قبول کنم مشکل از افکار منفی من است . هر هفته چندین قرص استامینوفن می‌خوردم که سردردهایم خوب شوند، از وقتی روی خودم کار کردم سر دردهایم بهتر شدند و تعداد مسکن‌هایی که مصرف می‌کردم خیلی کم شدند و الان مدت‌هاست که قرصی استفاده نکرده‌ام. همه گذشته منفی که داشتم فقط و فقط به خاطر افکار منفی و باورهای اشتباه و شرک مخفی که داشتم بود و خدا رو شکر الان که می‌نویسم دیگر خود را قربانی نمی‌دانم و عزت نفس بالاتری دارم و خودم خالق شرایط زندگی خودم هستم و خداوند مرا با نشانه‌های واضح هدایت می‌کند طوری که گاهی اوقات هنوز باورم نمی‌شود.

خودم را تسلیم خداوند کردم و به او اعتماد دارم. می‌خواهم همیشه دستانم در دستان او باشد تا هر کجا که بهتر است مرا ببرد. دیگر آن انسان احساساتی شدید نیستم که حتی با یک فیلم اشک‌هایش جاری میشد و نمی‌توانست در شرایط سخت اشک‌هایش را کنترل کند. قوی شدم و پاشنه‌های آشیل خود را شناسایی و روی آن‌ها کار کردم و می‌کنم. می‌خواهم تا همیشه روی خودم کار کنم و دست از آن بر ندارم. گاهی اوقات که مسئله‌ای سر راهم قرار می‌گیرد کمی به هم می‌ریزم و دوست دارم همان انسان قبلی شوم و به در آخر بزنم. اما خیلی زود به خودم نهیب میزنم که تو که سال‌ها آن‌طوری زندگی کردی چه شد؟ احساس خوبی داشتی؟ و نکات ریز را به خود یادآوری می‌کنم و سریع به حال خوبم بر‌می‌گردم و به خودم می‌گویم ببین تغییر کردی و چقدر الان شادتر هستی! پس این مورد هم حل می‌شود و فقط اراده تو را می‌خواهد و بعد آن مسئله نیز راحت حل می‌شود. خدای من از تو سپاسگزارم که مرا به راه راست هدایت کردی و از گمراهی و تردید نجاتم دادی و قدرت تشخیص حق از باطل را به من عطا کردی و من مصرانه با تو بودن را می‌خواهم و عمل به قوانین تو را. اینکه احساس خوب=اتفاقات خوب. و اینکه من قادر به تغییر هیچ کسی جز خودم نیستم.

زندگی زیبایم دوستت دارم…