دیدگاه زیبا و تأثیرگزار حامد عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
یادم هست اون اوایل که این سریال تازه شروع شده بود من داشتم با تمرکز و شور و شوق دنبال می‌کردم کامنت می‌نوشتم کامنت می‌خوندم و خودم رو توی این فضای فرکانسی قرار دادم. به وضوح دیدم که جنس اتفاقات زندگی من هم تغییر کرده. یک تجربه جدید بود برام. اولین بار در زندگیم من اینچنین تمرکز بر زیباییها و نکات مثبت رو شروع کرده بودم و دیگه از اونجا به بعد بود که من یک بار برای همیشه تصمیم گرفتم که این شیوه را برای زندگی تا آخر عمر و تا زمانی که زنده‌ام انتخاب کنم.
از شما بهترین معلم دوران زندگی‌ام ممنونم که وارد زندگی من شدی و من را از این رو به اون رو کردی. بعد با شخصیت مریم بانو آشنا شدم و دیدم وای خدای من ایشون چقدر با خودشون در صلح هستن.
بعد رابطه شما دو موحد رو بیشتر و عمیق‌تر تحسین کردم. دیدم که شما چقدر رها و آزاد از هر قید و بندی هستید. خیلی حس خوبیه وقتی تمرکز میکنی روی یک رابطه سراسر زیبایی خدایا شکرت سراسر عشق و محبت خدایا شکرت سراسر آرامش و سراسر توکل توحید ایمان خدایا شکرت خدایا شکرت. و بعد سریال سریال زندگی در بهشت شروع شد و ما دیگه روحمان جانمان همه یک‌جا جلا داده شد صیقل داده شد و الماس درون خود را کشف کردیم خدایا شکرت خدایا شکرت. به نظرم این کل کار ماست: تمرکز بر نکات مثبت.
حالا هم ادامه سفر به دور آمریکا و ماجراهای باحال و اتفاقات خوب و هدایت‌های الهی…
توی این قسمت، من محو این دریای بیکران شدم. این بینهایت. از یک جایی بعد مثلاً انگار آسمون و دریا یکی میشن انقدر که بیکران هست. خدایا سپاسگزارم به خاطر این همه زیبایی این همه عشق این همه نعمت و ثروت خدایا شکرت. هذه من فضل ربی.
صبح ما با درست کردن یک قهوه شروع میشه و بعد پرواز این دِرون بچه هیولان و کاربل که پرواز کرد. از نگاه درون بچه آدم این فراوانی‌ها رو که میبینه قلبش باز میشه: چمن‌های یک‌دست و مرتب؛ درختهای قشنگ و سبز؛ جاده‌های شیک و تمیز؛
دقیقه ۵:۳۰ روی چه پل چوبی قشنگی عبور کردید. ویوی اون خونه باید خیلی قشنگ باشه. از پنجره‌اش به بیرون نگاه کنی و این دریای بیکران را ببینی خدایا شکرت خیلی حسش خوبه خدایا شکرت. از بین درختان سبز و این بهشت عبور میکنین.
دقت کردید توی این قسمت اکثر رنگ‌ها قرمز بودن؟! الان که وارد رستوران شدیم، صندلی رستوران هم قرمزه. سقف رستوران هم قرمزه. تی‌شرت استاد هم قرمزه. اون دلارهای روی میز رو ببین. توجهم رفت روی پول و ثروت و احساسم خوب شد خدایا شکرت خدایا شکرت. خدایا شکرت به خاطر این دلارهای تمیز و مرتبی که روی میز هست خدایا شکرت.
به همراه این تصاویر زیبا، این آهنگ داره میخونه . چه شعر زیبا و پر از مفهومی که میگه: سفر همیشه همسفر میخواد دل کندن از غم بال و پر میخواد. واقعا تغییر همیشه شجاعت میخواد. دل کندن از باورهای گذشته و کهنه قدیمی و تعصبات پوچ بیهوده بال و پر میخواد. تغییر شخصیت جهاد اکبر میخواد.
استاد عزیزم من با شما باورها تغییر دادم. رفتارها شخم زدم در درونم. گاهی هم نخواستم تغییر کنم و میخواستم که همان رفتارها را داشته باشم ولی حرف‌های شما را عمل کنم. اما واقعیتش آینه که این عملاً امکان‌پذیر نیست. متوجه شدم اگر میخوای تغییر کنی باید اون شخصیت و من گذشته را کلاً کنار بذاری و از نو یک شخصیت نویافته را شکل بدی. واقعاً این امکان‌پذیر نیست که بخواهی همان باورها و رفتارهای گذشته را داشته باشی بعد بگی خوب حالا بریم ببینیم استاد عباسمنش چی میگه.
نه این جواب نمیده. اگر میخوای تغییر کنی از پایه اول باید تصمیم بگیری که نگاه تعصب آمیز گذشته را کنار بزنی اون شخصیت قبلی را کنار بزنی و بگی آقا من میخوام از اول شروع کنم و تمام باورهایم را با طی کردن یک مسیر تکاملی تغییر بدم. و هر چی استاد بگه بگم چشم. من اگر واقعاً خواهان تغییر و هدایت باشم دیگه بحثی نمیکنم و میرم انجام میدم عمل میکنم. اوکی در طی مسیر هم یکسری باورهای محدود کننده خودمون رو میشناسیم یک رفتاری در خودمان میبینیم و می فهمیم که باید تغییر کنه. پس روی ایجاد این تغییرات تمرکز می کنیم.
منتظر نظرات زیبا و تأثیرگزارتان هستیم.
برای دیدن سایر قسمت های این سریال، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 108376MB24 دقیقه
بنام خداوند مهربان و سخاوتمند
سلاااام استاد عزیزم و مریم جوون عزیزم که چشمانم رو به خدای یکتا و دنیای جدیدی باز کردین که هر چی بگم کم گفتم.
خدای مهربونم رو شاکرم که منو در مسیر هدایت ،به لطف خودش قرار داده و من تونستم خودم و وجودم رو در این دنیای زیبا و بینظیر پیدا کنم.هر چی از زیبایی سریال سفرنامه و زیبایی هایی که چشمامو نوازش کرده بگم کم گفتم.و این قسمت هم مثل اون قسمتی که شما از مسیر اتوبان هدایت شدید به سمت مسیر پیاده روی که دو طرفش درختهای بزرگ و و زیبا و صدای پرنده ها،نور سفید کوچیکی که در انتها بود و بعد وقتی که از روزنه کوچیک نور گذشتید و وارد دنیای نور شد،منو دیوونم کرده استاد.نمیدونم چطور توصیفش کنم این همه عظمت زیبایی که حتی در رویا و خواب هم نمیتونستم تصورش کنم.و واقعا وقتی با اسکوترها این مسیر های زیبا و پل های رویایی که از دو طرف با اب یکی شده بودن رو میگذشتین،نمایی که از بالا از اون فضای اونجا،از درختان و فضای سبزش فیلم گرفتید و تا چشم کار میکرد،درخت بود و اب بود و حیات و زندگی،وقی مریم جون عزیزم از ساندروف ماشین دوربینش رو بیرون اورد و از جاده ای که دو طرفش پر بود از درخت،من از بیخود شدم و فقط اشک میریختم،اشک میریختم از اینکه چرا من تا حالا خدای زیبای خودم رو ستایش نکردم.نفهمیدمش.و با همه ی وجودم گفتم که تمام این نعمتها وو زیبایی گوارای وجود بندگانی که اینقدر زیباییهای خالقشون رو زیبا به مخلوقات نشون میدن.واقعا نوش جون مردم امریکا از این همه نعمت که اونها شکرگزار واقعی هستن.سپاسگزارم از خدای زیبای خودم،سپاسگزارم از مردم امریکا که قدر این زیباییها و نعمت هارو میدونن،سپاسگزارم از شما استاد عزیزم و مریم شایسته عزیزم که این زیباییها رو و خدارو به ما نشون میدین .کلمات نمیتونن این حس سپاسگزاری من رو بیان کنن.من فقط در زمان دیدن این زیباییها میخکوب میشم به تمام تصاویری که سرشار از زیبایی و زندگی هستن و فقط خداوندم رو شکر میکنم که چشمان به من داده تا این زیباییها رو ببینم و ازش میخوام هدایتم کنه تا بتونم لمسشون کنم. بوشون کنم و در این فضای پر از زندگی،نفس عمیق بکشم.
استاد عزیزم و مریم شایسته ی عزیزمفقط میتونم بگم ازتون بینهایت سپاسگزارم بخاطر این همه تصاویری که با عشق پیشکش نگاهمون میکنید.عاشقتونم و دوستون دارم و امیدوارم که خدا بهم لطف کنه تا این مسیرر و تکامل رو طی کنم.