سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 110

به نام خداوندبخشنده ی مهربان

سلام به استادعزیزم وسلام به مریم بانوی مهربانم وسلام به تک تک دوستانم

و مثل همیشه چه زیبا ومنطقی ودرست وبه جا گفتید استاد جانم..

((((که روابط عاشقانه قانون داره،، سلامتی قانون داره،،ثروت ساختن قانون داره،، خوشبخت زندگی کردن قانون داره……..

وحالا من میخوام ب این جمله ی زیبا ، یه چند کلمه اضافه کنم((((( دوست خدا بودن ))))

قانون داره……

نمیشه که یکی رو دوست داشته باشی ولی همش برخلاف میلش عمل کنی، برخلاف میلش حرف بزنی، نمیشه که بخوای کنار کسی احساس ارامش داشته باشی کنارش شادی رو تجربه کنی ولی همش دنبال بهانه جویی وایراد وگلمه مندی باشی، نمیشه که همش منم منم کنی وقتی میخوای طعم شیرین یکی شدن رو بچشی، در عین اینکه دو فرد مجزا هستید با باورهای مختلف و خصوصیات منحصر فرد!!

آدم عاشق میگه انجام میدم چون معشوق که راضی باشه منم راضی ام، چون هر دو عاشقیم وبرای شاد کردن هم تلاش می کنیم، نه اینکه بگه اون عاشقه من معشوق پس اون باید عشق بده، اون باید گذشت داشته باشه، اون باید درک کنه و……

مثل وقتی که میخوای دوست خدا باشی، ر ابطه ی عاشقانه با خدا رو تجربه کنی، اونقدر تو این رابطه غرق بشی که ندونی عاشق کدومه و معشوق کدومه؟؟؟

اینکه انقدر عاشقش باشی وگوش به فرمان که رضایش باشه رضای تو، خواسته اش بشه خواسته ی تو، ودر عین حالیکه متواضع وفروتنانه داری سر میذاری به خواسته ودستوراتش، دیگه به فکر خواسته ی قلبی خودت نباشی، چون شک نداری که خودش بهترینهارو برات به انجام میرسونه چون عاشقته ومیخواد که تو رو در اوج سعادت وخوشبختی ببینه……

من راستش چون هیچوقت توزندگی پدر ومادرم عشق رو ندیدم و همش دعوا بود وجنگ و گریه وزاری و درد وغم، واین وسط یه زن وشوهر بودند و 5 تا بچه که خالی وتهی از عشق بودند و محتاج عشق ، نمیدونم واقعا طعم شیرین عشق واقعی چطوریه؟؟

عشق دونفر بهم، توی روابط عاشقانه…

چون آدم خالی از عشق ومحتاج عشق، دقیقا یکی مثل خودش رو پیدا میکنه، چون جهان مثل آینه عمل میکنه، نمیشه که یه نفر خودش رو دوست نداشته باشه، به خودش عشق نده، با خودش در صلح نباشه اصلا چیزی به عنوان دوست داشتن خود توی ذهنش وباورش ومنطقش جایی نداشته باشه بعد بخواد عاشق بشه ؟ خب چطوری یه فرد محتاج عشق که عاشقی کردن رو بلد نیست می تونه جذب یه آدم عاشق بشه؟؟؟

چرا دونفر که به عنوان زن وشوهر یا پارتنر کنار هم هستند مدام از هم ایراد میگیرند؟ مدام دنبال پیدا کردن نقص توی همدیگه هستند؟ چرا انقدر تشنه ی توجه هستند واز دوری میترسند از فاصله گرفتن طرف مقابل میترسند، از ترد شدن میترسند، از تنها شدن میترسند، از، از دست دادن میترسند؟

چون خودشون رو دوست ندارند، چون خودشون رو نمیشناسند، چون خلع های درونی خودشون رو نتونستند خودشون پر کنند…

یکی مثل من که در تمام عمرم پدرم ومادرم نشد که دست نوازش روسرم بکشند، نشد که برام یه هدیه بخرند، نشد که بهم بگند دوستت دارم، نشد که بهم محبت خالصانه داشته باشند، نشد که ازم دلجویی کنند، منی که ازبچگی نتونسته بودم عشق دریافت کنم از پدر ومادرم، خب معلومه که خالی بودم، خب یه بچه ی کوچیک از کجا میخواد بدونه عشق ومحبت چه شکلی هست وقتی اصلا ندیده از پدر ومادرش وحسش نکرده تو خانوادش وفقط دیده بیرون از خانوادش یه افرادی هستند که به هم عشق دارند بهم محبت می کنند شاد هستند همدیگرو دوست دارند بهم احترام میذارند وبرای خوشحال کردن همدیگه تلاش میکنند…

بعد اون بچه اون نوجوان یا حتی یه بزرگسالی که تشنه ی عشق محبت هست هی میگرده میگرده که بخواد اون خلع درونیش رو پرکنه….یکیو پیدا کنه یا کسانی رو پیدا کنه که اون عشق رو بهش بدن، ولی متاسفانه قوانین جهان کار خودش رو میکنه وافرادی هم جنس رو مثل قطب موافق آهنربا به سمت خودش میکشونه….

من از وقتی وارد این سایت شما از وقتی رابطه ی عاشقانه ی شما استاد قشنگم ومریم جان عزیزم رو دیدم معنی عشق واقعی رو درک کردم..

معنی تواضع وفروتنی درک متقابل، معنی گذشت ، معنی محبت ، معنی دوست داشتن خود عشق به خود وصلح درونی رو درک کردم، با همین سریالهای سفر به دور امریکا و سریال زندگی در بهشت….

خب من هیچ الگوی مناسبی از یه عشق واقعی و دوطرفه نداشتم هیچوقت، یادمه توی ازدواج دومم وقتی میرفتیم برای جلسات مشاوره قبل ازدواج، بعد چند جلسه متوجه شدم که خود دکتر روانشناسمون باهمسرش مشکل داره با اینکه توی یه مطب کنار هم کار میکردند دیدم وشنیدم که به منشی گفت: به آقای دکتر نگی من امروز چندتا بیمار دارم و چقدر پرداخت کردند!!!!!!!!

پیش خودم گفتم بیا ، اومدیم پیش کی مشاوره بشیم، خودش تو روابطش مشکل داره !!!!

حالا توهین نباشه به روانشناسها و دکترامون…..

میخوام بگم مدرک تحصیلی و مثلا دانشگاه رفتن و تحصیلات عالیه داشتن صرفا نشون دهنده این نیست که طرف بی نقص ودانا و کامل هست، یا مثلا دیگه از نظر شخصیتی مشکلی نداره وبه شناخت ودرک کامل از خودش رسیده، منظورم اینه نمیشه از کسی که معنی عشق واقعی وصلح درونی وعشق بلاعوض ودوستداشتن خود رو نمیدونه قوانین روابط عاشقانه رو یادگرفت.

من از وقتی یادمه رفتم پیش مشاور و روانشناس، نشستم با افراد سن بالا وبا تجربه صحبت کردن که راز خوشبختی چیه توی زندگی، راز موفقییت توی رابطه پایدار عاشقانه، یا داشتن روابط خانوادگی واجتماعی خوب ، کلی کتاب خوندم و در نتیجه که همه از گذشت و فداکاری صحبت میکردند…

یعنی میگفتند باید توی روابط گذشت داشته باشی فداکاری کنی عیب ونقص های طرف مقابل رو نبینی تا بتونی یه رابطه پایدار وخوب داشته باشی!!!! یا میگفتند باید برای خودت ارزش بخوای خودت رو دوست داشته باشی تا طرف مقابلت برات ارزش بخواد!!!!!!

بعد من میومدم مثلا تو رابطه گذشت وفداکاری داشته باشم از خواسته های معقول خودم میگذشتم، به طرف سرویس میدادم حالا هرکی دوست همسر خانواده، طرف هی خطاء میکرد میبخشیدمش، خودم رو نادیده میگرفتم که طرف احساس بهتری داشته باشه، یا مثلا اون ارتباط خراب نشه به خاطر من، ونتیجه در نهایت چی میشد؟؟؟؟؟

یا میومدم مثلا برای خودم ارزش بخوام، حرفهایب میزدم کارهایی میکردم ،و طوری خودخواهانه به خودم توجه میکردم که از انور بوم میفتادم!!!!!

من به قول معروف میشدم بد عالم وکاسه وکوزه ها همیشه سرمن شکسته میشد اخرشم اونکه ترد وتنها میشد من بودم!!! یعنی از چی میترسیدم همون سرم میومد….

خب تعجبی هم نداشت، یعنی چی از خودگذشتگی؟ یعنی چی فداکاری؟ یعنی چی دوستداشتن خود وصلح درونی وعشق بدون قید وشرط ؟؟؟

بابا یکی بیاد اینارو معنا کنه تو رو خدااا…

همش دنبال این بودم که بتونم بفهمم قانون داشتن یه رابطه درست درمون چیه، حالا عاشقانه یا دوستانه یا خانوادگی واجتماعی…..

تا اینکه هدایت شدم به بودن در کنار شما استاد عزیزم ،بودن تواین سایت و دیدن سبک وشیوه زندگیتون که به نظر من یکی از کاملترین نوع سبک وروش زندگی سعادتمندانه می تونه باشه…

چراااا؟؟؟

چون شما یه زمانی فهمیدید مشکل از خودتونه، خواستید خودتون رو کشف کنید، شما دید خیلی ها هستند از نظر روابط و ثروت ومعنویت وسلامتی دارند عالی زندگی می کنند رفتید دنبالش تا پیداش کردید هیچوقت راضی نشدید به اینکه مثل 98 درصد مردم زندگی کنید، خواستید که خودتون رو پیدا کنید برعکس همه که میخوان کسی رو پیدا کنند که بلدشون باشه، شما گفتید من میخوام خودم رو بلد باشم و توی مسیر یافتن خودتون خداوند وخالقتون رو پیدا کردید وسعی کردید بشناسیدش، این وسط با شناخت خالق تونستید قوانین حاکم برجهان هستیشو پیدا کنید، قوانینی که کمک کرد خودتون وخالقتون رو بهتر وبیشتر بشناسید…

وقتی به این درک رسیدید که خالقتون چقدر عاشق شماست چقدر دوستتون داره وچطور جهان رو مسخر شما کرده اونجا معنی عشق واقعی رو فهمیدید ودیگه نخواستید که هیچ جوره به خودتون ظلم کنید چون به وضوح دیدید که هر چه خیر وخوشی از خالق بوده وهرچی شر وبدی از خودتون ….

اون اشکهای شوقی و اون سپاسگزاریهای دلی که تو بندرعباس داشتید وقتی پیاده ساعتها وساعتها تو خیابونهای گرم وشرجی قدم میزدید، اونها نشونه ی این بودکه شما راز ورمز خوشبختی رو پیدا کرده بودید، اینکه چطور هرکسی با عشق ورزیدن به خودش وعاشق خودش بودن وعاشق معبود بودن می تونه سعادتمند باشه همیشه…

بله حکم عشق راستی ودرستی وصداقت وپاکی دل هست، شما اونو به خودتون هدیه دادید وسعی کردید برای نزدیک شدن به معشوق راه درستی وراستی وصداقت و محبت وعشق رو در پیش بگیرید.. شما دیگه هر فکری رو نذاشتید وارد سرتون بشه، هر حرفی رو نزدید و هر عملی رو انجام ندادید که میدونستید شمارو از معشوقتون دور میکنه، چون راز سعادتمند بودن رو فهمیده بودید واز اونجا که مشغول عشق دادن ودوستداشتن خودتون شدید یه دفعه چشم باز کردید که دیگران هم شمارو دوست دارند بی قید وشرط واز اونجا که قوانین بدون تغییر هست، ودر جهان هر چیز چیزی جذب کرد ، گرم گرمی را کشد سرد سرد… افرادی سمت شما جذب شدند که بهتون عشق میدادند و شمارو همونطور که بودید دوست داشتند…

نه به خاطر موقعییت مالی واحتماعی وخانوادگی ومدرک تحصیلیتون…

شما برای خودتون ارزش خلق کرده بودید، ارزش دوست داشتن خود،چون میدونستید خالق زندگیتون هستید اونو اونطور که دوست داشتید خلق کردید واقعا جرات وجسارت زیادی میخواد که بگی اوکی من تمام عمر از پدرومادرم واطرافیان اون عشقی رو که میخواستم نگرفتم حالا که قانونش رو یاد گرفتم میام اون رو به خودم میدم…

جرات میخواد چون وقتی که میخوای خودت رو دوست داشته باشی خیلی از خوت مراقبت میکنی که هر حرفی رو نشنوی با هرکسی رفت وامد نکنی هر جایی نری، هر چیزی رو قبول نکنی، باید باراها وبارها به عزیزانت ((( نه ))) بگی و نترسی از اینکه ناراحت بشند دل شکسته بشند ، نترسی که تردت نکنند و تنهات نذارند در کل نباید بترسی از تنها شدن…

چون دقیقا تو همون تنها شدنها که اویل این مسیر اتفاق میفته، وگاهی تا همیشه ادامه دار میشه چون فرکانست انقدر بالامیره انقدر افراد دور وبرت الک میشن وغربال میشند که افراد کم ومعدودی رو برای ارتباط گرفتن اطرافت می بینی، و وقتی اون تنهایی اتفاق بیفته یعنی تو وصل شدی به خودت وخالقت، وانجاست که به صلح با خودت با خالقت با جهان و جهانیان میرسی وبعد کم کم افراد وشرایط وموقعییت هایی رو جهان سر راهت قرار میده که تورو بهتر وبیشتر ببرند سمت صلح درونی وعشق وارامش وامنیت وشادی وحس خوشبختی….

حرف شما خیلی خیلی درست هست که همیشه میگید اگر هنوز در زندگی شما افراد یا شرایط یا موقعییت های نادلخواه و نچسبی وجود داره که دوستش ندارید یعنی شما هنوز اونقدر تغییر نکردید وفرکانستون انقدر بالا نرفته که توی فرکانسی قرار بگیرید که دیگه با ناخواسته ها روبرو نشید چون اونجا تو اون فرکانس دیگه همچین چیزی وجود نداره وهر چی هست دلخواه وخواستنی هست….

من اعتراف میکنم که هنوز با اینکه اینهمه روی خودم دارم کار میکنم وبا اینکه قوانین رو میدونم ولی نمی تونم اونو کامل یا حتی 50 درصد توی زندگیم پیاده کنم…

من هنوز به اون پاکی دل و صداقت کامل و ایمان قوی نرسیدم ، چون هنوز خودم رو سرزنش میگنم گاهی، هنوز بعضی اوقات احساس گناه دارم، هنوز وقتی الهامی دریافت میکنم برای خدا چون وچرا میارم ودلم نمیخواد طبق هدایتی که شدم پیش برم چون برخواسته ی خودم پافشاری می کنم، من هنوز توی باور فراوانی مشکل دارم، من هنوز نمی تونم خودم رو همونطور که هستم بپذیرم …

برای همین تعجبی ندارم از اینکه چرا چندساله تنهاهستم وروابط عاشقانه ای رو نمی تونم تجربه کنم…

من هنوز هم منتظرم پدر ومادرم اون عشق رو که هیچوقت بهم نداند بدند!!!

با اینکه خیلی ها در اطرافم هستند که منو به عنوان یه زن مقتدر، مهربان، پر از مهر ومحبت، شاد و مستقل و قوی میشناسند!!!

من با صداقت کامل اعتراف میکنم که نتونستم اون خلع عاطفی که از پدر ومادرم در وجودم هست رو پر کنم ونمی تونم اون عشق رو به خودم بدم، امیدوارم که بتونم اون خلع واون بخش از وجودم رو با عشق ومهر ولطف خداوند پر کنم، با همین عنوان وهمین واقعییت که ما روحهای مفردی هستیم که اومدیم تا خودمون رو تجربه کنیم ونباید به کسی یا چیزی وابسته ودلبسته باشیم، من هر روز به خودم میگم که مینا تمرکزت رو بذار روی مهمترین رابطه ی زندگیت که رابطه ی خودت و خالقت هست، اونجوری دیگه نیاز نداری دگیر پر کردن خلع هات باشی، چون خداوند خودش از بهترین راه و روش وجودت رو سرشار از عشق وآرامش وامنیت میکنه…آمین

همیشه میگم بازم میگم اینکه بری یه گوشه تنها زندگی کنی وبگی اوکی من دنیای خودم رو ساختم که حالم خوب باشه واز آدمها و تجربه ی بودن باهاشون و تجربه چیزهای جدید شغل جدید، کسب وکار و همکار وموقعیبت ها ومکانها و شرایط جدید دوری کنی، اسمش رو نمیشه گذاشت زندگی، باید باشی تو مردم باشی تو جامعه باشی توی دل تضادها باشی اگر انوقت تونستی کنترل ذهن داشته باشی شاهکار کردی….

به قول استاد اگر تونستی زنده از قضاوتهای مردم بیرون بیای شاهکار کردی، اونم توی دنیای امروز که ما زندگی می کنیم، هیچکس سرجاش نیست وهیچکس انطور که نشون میده نیست و تو باید سعی کنی خود واقعییت باشی ، وتمرکزت فقط روی خودت باشه….

ان شالله که لطف خداوند هر لحظه شامل حالمون باشه تا توی صراط مستقیمش ثابت قدم باشیم ، امین