سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 112

به نام خداوند مهربان

سلام استاد و خانم شایسته عزیز

منظره زیبا و رویایی بیرون ،پشت پنجره هتل و خانم شایسته که مشغول امتحان کردن پاپایا بودند همان پاپایایی که دیروز خریده بودید و پر از خاصیت‌های شفا دهنده که باعث شد زودتر این میوه امتحان شود. میوه ای که تخمه هایی خاویاری مانند داشت.

کتابهایی که از کورال کسل خریداری کرده بودید که قرار شد آنها را بعدا مطالعه کنید اما دیدن عکس ادوارد در کنار عشقش توجهم را جلب کرد که چه مرد شجاعی بوده که حتی در کنار چنین زن زیبایی احساس لیاقت و اعتماد به نفس بسیار بسیار بالایی را داشته و کتابهایی را هم نوشته است.

دفترچه ای با جلدی سه بعدی ابتکاری که زده بودند به همراه کتابی که به شما هدیه داده بودند بدون هیچ تصویری.

حالا نوبت به دراگون رسید. میوه زیبایی بومی آن جا که خانم شایسته به سهم میوه استاد هم چشم طمع داشتند و این بار داخل آن چقدر بنفش زیبایی داشت. بزن بر بدن. نوش جان.

رستورانی اینبار هندی در میامی فلوریدا که شلوغ و تمیز بود همراه با پخش فیلم هندی برایدعلاقمندان.

پیش غذایی خفن که حالت فلافل را داشت و خوشمزه و اما غذای اصلی که سرشار از نشاسته و کربو هیدرات‌ بود و مطمینا استاد و خانم شایسته اگر این غذا را ببینند بر خود می بالند که توانستند دیگر از این غذاهای خوشمزه انتخاب نکنند.

ماموریت درون بچه این بار از زمین چمن بیس بال شروع شد و پره های آن به گردش در آمد و به آسمان لایتناهی آبی با ابرهایی زیبا در آمد و ما را باز هم به دیدن مناظر زیبای میامی دعوت کرد و ما هم با عشق و علاقه پذیرفتیم و لذت فراوانی بردیم، قایقها, درختان، زمینهای تنیس، استخرهایی بر فراز سقف برجها، پارکینگ اتومبیلها، آب زلال دریا، تریدهای پیاده روی، اسکله، خانه های زیبای ویلایی و خانم شایسته برای گرفتن درون که اکنون ماموریت خود را انجام داده بود.

باز هم جاده ای که این بار به موزه و باغ چیز گایا می رسید که در مدت زیادی که این جا زندگی کرده بودید این مکان را ندیده بودید و اکنون هدایت شدید به دیدار از آن.

شاید این خانه زیباترین مکانی بود که ما در آمریکا دیده بودیم مجموعه ای از همه زیبایی ها در کنار هم زیبایی از همه جهت حتی داشتن یک کشتی سنگی دست ساز برای لذت بردن از دریا.

حتی قصرها و کاخها هم به این زیبایی نیست کاخی با سنگها و صدفهای زیبا. دیدن تک درختی از میان یک هلال, مجسمه های مرمری زیبا، تریدهایی تمیز در کنار درختان، فواره های اب، چراغهای زیبا، پلکانی کوتاه و حساب شده، مکانی با سقفی پوشیده از صدف به ظرافت مروارید که با صبر، سلیقه ……ساخته شده بود، درختانی که برگ های آن مانند پنبه و آویزان بود، گلدان،حوض اب،

نرده ها، دیوارهایی سنگی و گاهی صورتی رنگ، گیاهی زیبا و بی نظیربر روی استخری تقریبا دایره ای شکل که گل‌هایی مانند کاشی کاری ایرانیان داشت، پرچین های صورتی رنگ، باغ نمایشی، نیمکت، آلاچیق زیبا، ….

داخل قصر که چقدر زیبا بود با اتاقهایی مبله و رویایی که نمی توان تک تک آنها را شمرد و توصیف کرد واقعا زبان قاصر است.

هر روز و هر روز باید افراد بسیاری این قصر را تمیز و مرتب و مدیریت می کردند تا ما بتوانیم از آراستگی آن هم لذت ببریم.

انسانهایی که این قصر را ساخته اند بسیار خلاق بودند و هنرمند که می دانستند چه هدفی دارند و برای رسیدن به آن تمام تلاش و کوشش خود را کرده بودند و زیبایی هایی را خلق کرده که در تاریخ جاودانه ماند تا نسل‌های آینده هم از دیدن آن لذت ببرند و شاید وادار به فکر کردن شوند که اثری به یاد ماندنی برای گسترش جهان از خود به یادگار بگذارند در دنیایی که فقط زیبایی می ماند و زیبایی مانند خود جهان زیبا

نوشتهایی که عکس و یا نقاشی افراد را توضیح میداد می توانست کمک به سزایی برای داشتن اطلاعات صحیح از آن را به ما بدهد.

همه چیز در این قصر متعلق به کرمان است.

خدایا شکرت

عاشقتونیم