دیدگاه زیبا و تأثیرگذار مصطفی عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
دیشب من داشتم tail of dragon رو سرچ میکردم بعد هرچی نگاه کردم دیدم نه موزه ای درکاره، نه ساختمونی و نه مقبره ای. هیچی نبود جز همون مغازه ای که شما رفتید و تابلو هارو نگاه انداختید. بعد با خودم گفتم لابد یه چیزی داره که استاد داره میره اون سمت و الان که درباره اون پیچ و خمها توضیح دادید، تازه دوهزاریم افتاد که بابا هه زیبایی ها توی مسیر بوده که استاد داشته در موردش حرف میزده و نه “مقصد”.
الله اکبر. چه درس بزرگی داشت این فایل. خیلی وقتا خیلی از ما آدم ها دنبال مقصد هستیم که بهش برسیم و مسیر رو کلا یادمون میره و این من حراف درونم تا به مقصد نرسه راحت نمیشه و منم راحت نمیزاره. درسته که ما یه همچین منی در درون خودمون داریم ولی اوضاع زمانی خراب میشه که ما اون من حراف رو تبدیلش میکنیم به همه کاره زندگی مون. همون من حرافی که نمیزاره از مسیر لذت ببرم؛ همون من حرافی که اینهمه از زندگیم رو به حرفش گوش دادم و هشتم گرو نه ام بود؛ همون من حرافی که نذاشت نعمت های خدا رو ببینم و ….
شرمنده میشم وقتی میبینم چقدر کم سپاسگذار نعمت هام بودم و سپاسگزارم که الان بیدارتر شدم و آگاهانه دارم میفهمم که داستان چی هست. حالا که میدونیم جهان داره با یه همچین مکانیزمی کار میکنه بهتر نیست از زندگیمون لذت ببریم و بزاریم در زمان درست در مکان درست قرار بگیریم؟!
وقتی من به عنوان انسان انتخاب میکنم که چطور زندگی کنم همه چیز به فرمان من میشه و مهم تر اینکه من حرافم تحت فرمان من میتونه بشه. اما کی این “منِ حراف” پاشو از گلیمش درازتر میکنه؟! زمانی که من بزارم آزادانه برا خودش بچرخه و به همه چیز توجه کنه و هر چیز بدردنخوری رو وارد ذهنم، وارد من کنه.
درست مثل وقتی که انتخاب میکنی سریال های تلویزیون رو تماشا کنی و در عین حال میتونی سریال های زندگی در بهشت رو ببینی؛
مثل وقتی که انتخاب میکنی اکسپلورر اینستاگرامت رو ببینی و در عین حال میتونی ویدیو های مربوط به پروژه ات رو ببینی؛
درست مثل وقتی که انتخاب میکنی با آدم های ناجالب در مورد موضوعات ناجالب صحبت کنی و در عین حال میتونی با خودت بشینی و قوانین رو مرور کنی و در موردشون صحبت کنی؛
در هر صورت انتخاب با ماست.
منتظر نظرات زیبا و تأثیرگزارتان هستیم.
برای دیدن سایر قسمت های این سریال، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 124598MB38 دقیقه
با سلام خدمت استاد گرامی و خانم شایسته گل و همه دوستان خوبم:
خدایا چه جاده ی باحالی،حقیقتش که دم اژدهاس،یعنی از یه جایی به بعد من دیگه نتونستم ببینم ،از بس که پیچ میخورد،اول بگم که خانم شایسته ممنونم که زحمت کشیدید و تو این جاده این طور حرفه ای فیلم گرفتید و از استاد به خاطر رانندگی حرفه ای ،بریم سراغ صحبت های زیبای استاد،مثل همیشه زیبا و کاربردی،اینکه کانون توجه مون رو آگاهانه کنترل کنیم،یعنی منی که مثلا علاقه مند به طراحی و گرافیک هستم ،به جای اکسپرور اینیستای همسرم،رو ببینم ،بیام و چهارتا ویدئو راجع به گرافیک توی گوگل یا یوتیوب یا اپارات سرچ کنم ،اصلا اینم بگم بارها شده من از گوشی همسرم رفتم تو اینستا که مثلا یه مطلب اموزشی ببینم ،اما یه پستی دیدم و بازش کردم،همینطور پستهای بی ربط بعدی و بعدی،و وقتی نگاه کردم،دیدم کلی تایم تو اینیستا هستم و نه تنها مطلب مورد نظرم رو پیگیرش نشدم ،بلکه کلی ورودی نامربوط به خودم دادم،پس واقعا مهمه که ورودی هامون رو کنترل کنیم،قبلا تو رابطه حضوری با نزدیکانم یا حتی تلفنی ،دچار رودربایستی میشدم و درحالیکه مطمین بودم ،طرف رفتارش اشتباه هس،از سر رودربایستی ،کاملا گوش میدادم،و میخوام بگم دقیقا همون موارد ناخواسته رو من در زندگی ام تجربه میکردم.
در موارد رفت و امد با اقوام هم همین مسیله بود،تا اینکه اینقدر چک خوردم که بفهمم وقتی من دارم به چیزی توجه میکنم ،یعنی وارد زندگی ام میشه،و اصلا مهم نیس که حالا من چون قانون رو میدونم ،پس نگران نباشم،یعنی قبلا میگفتم حالا که من قانون رو میدونم پس مشکلی برام پیش نمیاد ،اما حالا خیلی خیلی بهترشدم
سلام خدمت شما دوست گرامی و همه دوستان خوبم:
انشالا به وقتش درون خودتون رو بگیرید و از طبیعت زیبا فیلم بگیرید.
چه نکته جالبی گفتین و اونم تکراری نشدن نعمتهایی هست که توی زندگی همه مون هست و حالا کم و زیادش رو کاری ندارم .
و چیزی که مهمه اینکه این ماها خیلی زود بی خیال سپاسگزاری برای داشتن نعمتهامون میشیم و همش توجه مون میره روی کمبودها یا حتی ناخواسته هامون.
و به نظر من اگر هر روز بیاییم برای داشتن هرنعمتی که همین حالا داریم سپاسگزاری کنیم میرسیم به احساس خوب و البته نتیجه اش رسیدن به نعمتهای دیگه هم هست.
واینکه شما گفتین عاشق رانندگی هستین و ازش خسته نمیشین.
منم تازه بعداز ازدواجم این خواسته برام خیلی واضح شده.
البته که سابقه خانوادگی تاریکی دارم برای اینکه خانمها نمیتونن و نباید رانندگی کنن و منم ناخودآگاه پذیرش کرده بودم و میگفتم همینکه همسرم بلد باشه کافیه.
البته امسال به صورت خیلی جدی دارم پا میزارم روی ترسهام و یه سری مسیرهای جاده ای رو با همسرم کارکردم.
ولی تمام آرزوم اینکه خودم به صورت مستقل بشینم.
ممنون میشم از باورهای خوب و مثبتی که برای رانندگی کردن داشتین بهم بگین.
یه دنیا تشکر ازشما