سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 128

به نام خداوند دانای فرزانه

ای معبود و ای تنها قدرت برتر عالم !

دوباره فرصت پیدا کردم تا سریال زیبای سفر به دور آمریکا رو تماشا کنم .

این بار ، قرعه به نام ، قسمت 128 از سریال سفر به دور آمریکا افتاد .

خدا رو صد هزار مرتبه شکر …

پروردگارا ازت ممنونم که منو هدایت کردی به دیدن این زیبایی ها…

خدایا تو را هزاران بار شکرت ، که با یک گوشی موبایل میشه ، کلی از زیبایی ها و نعمت ها تو دید . در زمان های قدیم اصلا به این نحو نبود .

کسی نمیدونست که مثلاً اون سر کره ی زمین چه خبره .

مثلاً شخصی اگر تو تهران هم زندگی میکرد ، نمیدونست که در ایالت زیبای west Virginia کلی جنگل وجود داره .

یا حتی شخصی که در یک روستای دورافتاده زندگی میکرد ، نمیدونست که ، تهران چه نوع خونه هایی داره .

اما الان ، برای مثال : خود من ، در یک استان محروم زندگی میکنم . یکی از استانهای کویری کشور . اما میتونم همون زیبایی که یک فرد تو تهران داره از ایالت زیبای west Virginia میبینه رو ببینم .

میتونم تو همون جایی که هستم ، زیبایی هایی که خانم مریم شایسته عزیز و دوست داشتنی از ایالت زیبای west Virginia تصویر برداری کرده رو تو گوشی موبایلم ببینم و بتونم ، به زیبایی ها توجه کنم . بتونم اون زیبایی که میبینم رو ، ساعت ها براش کامنت بنویسم .

هیچ تفاوتی نیست ، بین اون فردی که در خیابان فرشته ی تهران ، در محله ی الهیه ، در پنت هوس خودش ، با گوشی آیفون این سریال رو میبینه و من که تو خونه مون ، تو گوشی شیائومی همون زیبایی ها رو میبینم .

اصل داستان اینه که توجه کنیم به زیبایی های این فایل .

اصل داستان اینه که توجه کنیم به نکات مثبت این فایل .

اصل داستان اینه که در مورد این زیبایی ها ، بنویسیم .

اصل داستان اینه که به خواسته ها مون توجه کنیم نه به زشتی ها .

در مورد اون چیزی هایی که قراره ، در زندگی داشته باشیم ، فکر کنیم .

خوب بریم سراغ زیبایی های نهفته در قسمت 128 سریال زیبای سفر به دور آمریکا .

باز هم مریم خانم شایسته عزیز ، این کدبانوی پارادیس ، گوشی بدست ، در حال ضبط زیبایی هاست . عاشقتم ، خانم مریم شایسته . شما عشق و علاقه ی بچه های سریال زیبای سفر به دور آمریکا هستید .

خیلی خیلی دوست تون دارم و از صمیم قلب امیدوارم که از زندگی لذت ببری .

این بار از قاب پنجره ی اتاق هتل . از پشت شیشه ی پنجره ، دیدن رنگ های برگ درختان ، دیدنی است .

فصل پاییز با سردی و زیبایی اش فرا رسیده . سپاسگزار همین الله مهربان هستم که در زمان مناسب و در مکان مناسب ، دو شخصیت ماجراجوی سریال زیبای سفر به دور آمریکا رو هدایت کرد به ایالت زیبای west Virginia .

رنگ برگ درختان رو که میبینم ، نمیتونم ازش دل بکنم .

سبز

زرد

بنفش

زرشکی

آجری

قهوه ای

اگه بخوام دقیق توصیف کنم ، ما تو این تصویر با طیف وسیعی از رنگ های پر کنتراست مواجه هستیم .

پر کنتراست بودن برگ های درختان ، وقتی نور خورشید روشون میتابه ، چشم انسان رو خیره میکنه به خودش .

من همیشه عاشق اون کیفیتی بودم که در مورد محصولات آمریکایی صحبت میشد .

هتل زیبایی که دو شخصیت دوست داشتنی داستان ما ، رزرو کرده بودند ، چقدر تر و تمیز بود . مرتب و منظم .

اون بخش که کافی دم کرده بودند ، جای تحسین داشت . معلوم بود که اهمیت بالایی برای مهمان قائل هستند . لیوان های کاملاً پلاستیک پیچ شده ، که جای هیچگونه نگرانی ، بابت کثیف بودن نداره .

وای میمیرم ، برای اون کافی . بعد صبحانه ، یه فنجون قهوه تازه دم .

اون لیوان کاغذی رو برداری ، اهرم رو فشار بدی ، تا اون مایع مشکی خوشبو بیاد بیرون و بعد نوش جان کنی …

البته تو این تصویر که خانم مریم شایسته داشتن ، قهوه برای خودشون سرو میکردند ، کلاه قرمز زمستونی که روی موها شون کشیده بودند ، چقدر زیبا بود .

لازمه تا با یک پوشش گرم ، به استقبال زیبایی های زمستونی ایالات

پر از درخت west Virginia بری .

همانند یک صفحه آبرنگ میمونه ، انگاری اون نقاشه ، با خلاقیت خودش این زیبایی ها رو در این ایالت ، کشیده . همون نقاش زبر دست ، که تمام این دنیا رو داره مدیریت می‌کنه .

زیبایی های ثبت و ضبط شده با لنز های دوربین درون بچه ، از ارتفاعی بالاتر از سطح زمین ، یه حس و حال دیگه ای داره .

تپه ها و دامنه های کوه ، پر از درخت . این جنگل ، تو فصل پاییز و زمستان ، زیبایی های خارق‌العاده ای داره .

تصاویری که از زاویه ی بالای آسمون آدم میبینه ، غیر قابل توصیف هست .

چقدر دلنواز ، چقدر تنین انداز میشه اون موزیک بی نظیر country road

وقتی با لحن منحصر به فردش ، میگه west Virginia

پارکینگ بزرگ رو داشتم نگاه میکردم . با خطوطی همانند خطوط تو جاده های اصلی ، فضای مناسب رو برای هر خودرو فراهم کرده بودند .

هر خودرو مشخص بود به چه صورت باید پارک بشه .

برای من جای شکرگزاری داشت . که حتی یک خودرو هم نامنظم نبود . همه سر جای خودشون پارک شده بودند .

خط های سفید رنگ و مورب ، چه فضای عالی رو رقم زده تا خودرو ها ، داخلش پارک بشن .

وای ، هتل رزرو شده ، توسط استاد عباس منش و خانم مریم شایسته رو ببین ، بام شیروانی ، رنگ خاکستری ، پارکینگ کوچک ، اما بسیار بسیار تمیز . اسمش هم زیباست ، country

من همین فایل رو چند بار تماشا کردم اما متوجه نشدم که اسم هتل چی بود ، امروز اسمش رو دیدم .

ولی واقعاً در لوکیشن بی نظیری احداث شده . فقط دلم میخواد ، یکی از سوئیت ها شو ، رزرو کنم ، تا اول صبح که از خواب بیدار میشم ، پنجره رو باز کنم ، اون هوای خنک زمستونی رو ، روی صورتم حس کنم ، اون تنوع و طیف وسیع و عظیم رنگ های برگ درختان رو از نزدیک ببینم . خصوصاً اون رنگ زرشکی . اون بوی خاص مخصوص جنگل و انبوهی از درختان رو بشنوم . خدای من چه لذتی میده .

یه فنجون قهوه دم کنی ، صندلی رو روبروی جنگل ، پشت پنجره بذاری ،

بشینی روی صندلی ، همون جوری که داری قهوه رو مینوشی ، از رنگ های زیبای برگ درختان لذت ببری . بوی گرم قهوه و جنگل رو استشمام کنی . ابر های سفید که تو آسمون آبی ، معلق هستند رو ، نظاره‌گر باشی .

خدایا چه لذتی داره ، این زندگی ….

ای معبود من !

ای تنها قدرت برتر!

تو را هزاران بار سپاس . منو وارد مسیری قرار دادی ، که همش عشق و لذته .

از رابطه ی رویایی استاد عباس منش و کدبانوی پارادیس بگیر تا تک تک صحنه های زیبای کشور آمریکا .

آرزوی خوشبختی و موفقیت دارم برای استاد عباس منش و کدبانوی پارادیس .

چقدر رابطه ی بین این دو شخصیت ، رویایی هست .

پروردگارا ازت سپاسگزارم که الگوی مناسبی برای زندگی ، بهم نشون دادی . هزاران بار تو را شکرت …

بعد از ترک هتل country ، رسیدیم به visitor center ایالات

زیبای west Virginia .

معماری بی نظیر ، دیوار های سنگی که با سیمان بند کشی شده ، همانند اهرام مصر . همانند یک تمدن قدرتمند .

نیمکتی که در ورودی visitor center گذاشتند رو ببین ، پایه های اونم با سنگ کار کردند . آخ آخ ، جون میده بشینی روش ، یه پا تو بذاری روی اون پای دیگه ات و فقط به دیوار های سنگی نگاه کنی . خیلی خیلی کیف میده . هر وقت از زیبایی سنگ ها سیر شدی ، رو تو برگردونی ، اون سمت جاده ، روبروی ورودی این visitor center ، از رنگ های زیبای درختان تو فصل سرد سال ، لذت ببری . به قدری این زیبایی ها انسان رو ، جذب خودش می‌کنه ، که یادش می‌ره ، الان زمستونه و هوا هم سرده . فقط دوست داره ، با همین زیبایی ها زندگی کنه .

درست می‌گفتند که کشور آمریکا خیلی پیشرفته است .

در ورودی هر ایالت یک visitor center بنا شده . تا اطلاعات جامع در خصوص مکان های دیدنی ، در اختیار توریست قرار بده .

الان هم ، در visitor center ایالات زیبای west Virginia هستیم .

از تمیزی و مرتب بودن که نگم . واقعاً تمیز و منظم هست .

یک قفسه ی کامل ، مخصوص مکان های دیدنی west Virginia .

به صورت کاملاً دقیق ، مکان های دیدنی اینجا رو ، تو همین قفسه گونجوندن .

یه خورده اونور تر ، قفسه های ، ترشیجات ، مربا و انواع عسل رو میتونین ببینین .

همین طور قفسه هایی که مملو از لیوان ، ماگ و فنجون هست .

یا حتی میتونی بری قسمت لباس ها ، از اونجا هم دیدن کنید .

مثل استاد عباس منش و خانم مریم شایسته که نفری یک تیشرت خریدند .

روی هر کدوم نوشته بود .

country road take me home

خیلی خیلی زیبا بود . مبارک تون باشه .

همین visitor center به تنهایی ، نماد زیبایی بود . براحتی میتونی ،

اون بروشور های مکان های دیدنی رو بخونی .

از قفسه های ، ترشیجات ، مربا و عسل دیدن کنی .

لیوان ها و فنجون ها رو ببینی .

لباس بخری …

خلاصه میشد ، لحظاتی رو لذت ببری …. بدون اینکه بخوای هزینه کنی .

واقعاً دیوانه کننده است ، جاده ی زیبای country road .

جاده ی عریض ، دو طرف انبوهی از درختان ، و در بالا سر آسمان آبی پر از ابرهای سفید خوشکل .

خدایا چه پاییز ملکوتی حکم فرما شده .

رنگهای زیبا . هر کدوم از درختان ، یک رنگ مختص به خودش رو داره .

یکی رنگش سبزه .

یکی رنگش قهوه ای .

یکی رنگش زرد .

یکی رنگش آجری .

یکی رنگش قرمز .

یکی رنگش گل‌بهی .

این گونه مکان ها ، فقط برای این خوبه که ماشین رو بزنی کنار ، یک جا پارک کنی . تنهای تنها ، شروع کنی به یک پیاده روی طولانی مدت .

به قدری مسیر پیاده روی زیباست که ، حتی فکر طولانی بودن مسیر هم به ذهن انسان خطور نمیکنه .

گوشی موبایل رو هم تو دست داشته باشی و از هر زیبایی که میبینی عکس بگیری .

صدای دلنشین پرنده ها رو گوش کنی .

نوت گوشی رو باز کنی و هزاران کاراکتر از زیبایی های این مکان ، بنویسی .

هر قدمی که برمی‌داری ، به خودت میگی: خدایا شکرت . چقدر اینجا ملکوتی است . می‌خوام امشب رو هم همین جا ، بخوابم . دوباره فردا صبح که از خواب بیدار شدم ، به پیاده روی ادامه بدم . چون دیروز سیر نشدم ، از اون زیبایی ها .

خدایا تو را هزاران بار شکرت ، واقعاً فضای روحانی داره اینجا . چقدر زیباست . خارق‌العاده است !!!

من اینجا رو دیدم ، رد دادم . ( دیالوگ استاد عباس منش )

جمله ی هماهنگی بود با اون ویوی زیبا .

من هم اگه اونجا بودم ، حتماً عکاسی میکردم . یک عکس رمانتیک که نور خورشید ، تمام زیبایی ها و جزئیات رو نشون میده .

یک عکس برای ویندوز . یا مثلاً برای بکگراند موبایل .

بذارین از این صحنه ، بیشتر براتون تعریف کنم …

روی سطح زمین ، علف های بینهایتی رشد کرده اند ، اما به صورت کاملاً یکسان ، اصلاح شده اند . عین همون زمین های فوتبال که بازیکنان برای یک بازی ، روی چمن هاش میدوند .

در آسمان پهناور و بی انتهای خداوند ، ابر های بیشماری دیده میشه . رنگ ابرهای امروز سفیده ، انگار خبری از باران نیست و شاهد یک روز آفتابی هستیم .

هوای لطیف ، هوای مطلوب که حتی کوچکترین نویز رو هم نداره ، برای تصویر برداری .

جنگلی مملو از درختان زیبا ، با برگ‌هایی در رنگ های متعدد و گوناگون .

این مجموعه از زیبایی دست به دست هم داده تا تصویری که من توصیف کردم ، پدید آید .

این منظره فقط برای این کار خوبه :

کفش تو در بیاری ، با پای برهنه ، یواش یواش روی سطح چمن ها ، پا بذای . اینقدر نرم و لطیف هستند این چمن ها ، که عصب های کف پا ، با پر قو اشتباه می‌گیرند . به پشت سر که نگاه می‌کنی ، میبینی اون جایی که پا تو گذاشته بودی ، چمن ها ، پایین تر از بقیه ی جاها هستند .

الان دیگه موقع اینه که چشم ها مو ببندم ، دست ها مو باز کنم ، و هوای نرم و لطیف این محیط رو استشمام کنم .

روی سطح زمین ، دراز بکشم ، به آسمان آبی و ابر های سفید ، نگاه کنم .

شهر رو ببین ، انگار می‌دونستند که قراره ، استاد عباس منش و خانم مریم شایسته ، از این خیابون رد بشن . انگاری یک نفر بهشون خبر داده ، که اینجا رو تمیز کنید .

اما اینگونه نیست و نخواهد بود .

خلق و خوی این موجودات خداوند بخشنده ، از بنا ، بر همین اساس و بر همین اصل پایدار بوده .

رفتار هایی با همین مضمون ، در شخصیت و رفتار ، یکایک بندگان بی نظیر آمریکا ، درست شده .

اعمالی که خیلی ساله ، در وجود شون شکل گرفته و در هر نسل ، حی داره ، قوی تر و مستحکم تر میشه .

خدا جونم ، من هم دوست دارم از همین جنس ، شخصیت ها در زندگیم تجربه کنم .

با همین جور ، رفتار ها ، محاصره بشم .

از دیدن همین اعمال و رفتار ها ، شکرگزاری کنم .

تمیز بودن ، نظم و انضباط داشتن این خیابون از این شهر زیبا ، برای من کلی درس داره .

کلی جای سپاسگزاری داره .

میشه چند دقیقه ای رو ، شکرگزاری کرد .

فقط اون مکان های مشخص شده برای توقف و پارک خودرو ها رو ، وقتی میبینم ، لذت میبرم از این نظم .

خطوط کاملاً پر رنگ ، ماشین ها ، همگی با کیفیت .

عین این میمونه که از بالا داری به یک ماکت ، نگاه می‌کنی ، که سازنده تمام جزئیات رو مشخص کرده .

این همه زیبایی ، این همه نظم و تمیزی ، در زیر آسمان همیشه آبی ، در زیر آسمانی پر از ابرهای سفید خوشکل ، دیدنیه .

حس کنجکاوی ام ، میگه :

ببین ، برو تمام خیابونا و کوچه های این شهر رو بین .

برو ببین تو اون خیابونا و کوچه ها چه خبره .

برو از نظم و انضباط خیابونا و کوچه های اطراف دیدن کن .

همین لحظه ، این جمله تو ذهنم نقش بسته :

فرمون ماشین رو بچرخون و با زیبایی ها ، خودت رو محشور کن .

استاد عباس منش ، نمیدونم توجه کردین یا نه ، در سمت راست خیابون ، یه خودروی Chevrolet corvette با رنگ قرمز ، پارک شده .

در دقیقه ی 44 . 30 این تصویر رو میتونید ببینید .

خیلی خیلی ، ماشین زیبایی هست . خدایا شکرت چقدر این خودرو زیباست .

آرزوی موفقیت دارم برای تک تک پرسنل شرکت Chevrolet

انشاالله که همیشه موفق و ثروتمند باشند .

انشاالله که بتونن با کیفیت ترین محصولات رو تولید کنند .

پرچم زیبای کشور آمریکا رو میبینم ، پشت یک مغازه ی بزرگ نقاشی شده ، وقتی وارد پیچ خیابون میشیم ، این تصویر فوق العاده زیبا ، کاملاً به چشم میاد .

جاده ی country road همانند یک تونل طولانی میمونه .

شاخ و برگ های درختان در بالای جاده به هم رسیده اند . حتی آسمان زیبا هم دیده نمیشه .

به هر سمت می‌نگرم ، فقط با طیفی از رنگ های گوناگون مواجه میشم .

میتونم بگم در محاصره ی زیبایی های خداوند هستیم . اما به جای کمک خواستن ، می‌خوام بگم :

ای الله مهربان ، بذار تا همچنان در محاصره ی زیبایی هایت ، بمانم .

آخه هیچ جا به اندازه ی اینجا ، زیبا نیست .

می‌خوام ، اینجا بمونم و افتادن برگ های زیبای درختان رو در فصل پاییز ببینم .

می‌خوام روی اون برگ های خشک درختان که لب جاده دیده میشه ، راه برم . از صدای خش خش شون لذت ببرم .

جابجایی برگ های درختان با نسیم ملایم رو شاهد باشم .

انگاری خداوند گروه معماری خودش رو فرستاده و دستور داده تا جاده ی country road به همین شکل ساخته بشه .

استاد عباس منش ، ساندروف سانتافه تو بزن ، بذار اون نسیم خنک پاییزه ، تمام کابین ماشین رو پر کنه . منم سر پا بایستم ، دست هام رو به دو طرف باز کنم ، از برخورد خنکی هوای پاییزی ، سر مست بشم .

از بوی عطر مطبوع جنگل ، سیر بشم . از نگریستن به رنگ برگ های پاییزی ، سوی چشمانم تقویت بشه . اشک های شوق ، از دیدگانم سرازیر بشه . بشم مست و خراب .

پروردگارا تو را هزاران بار شکرت که دوباره منو هدایت کردی به دیدن این زیبایی ها …

خدایا شکرت که زیبایی های کشور آمریکا رو تو گوشیم دیدم و از نوشتن لذت بردم .

پروردگارا سپاسگزارم برای فرصتی که بهم دادی ….