دیدگاه زیبا و تأثیرگذار حوری عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
از شهر “واشنگتن دی-سی” با تمام زیبایی هاش خداحافظی می کنیم به مقصد تجدید میثاق با زیبایی های پارادایس. (شهری که با وجود شلوغی، خیلی انرژی مثبتی داره).
بیشترین چیزی که در این فایل، به چشم میخورد حرکت بسوی هدف و مقصد و لذت بردن از مسیر بود. لذت بردن از کاری که داری انجام میدی و همچنین لذت بردن از تک تک لحظات، حتی لحظات تکراری و قدم های تکراریِ هرروزه.
مهم نیست کجای این مسیر ایستاده‌ای و چه کرده‌ای؛ مهم این است که تنها با احساس خوب، یک گام از همان نقطه‌ای که ایستاده‌ای، جلوتر بروی. مهم اینست که آن یک گام رو هر روز بطور مداوم برداری. همه ما می‌توانیم تنها یک گام از موقعیتی که در آن قرار داریم، جلوتر برویم. هر روز، فقط یک گام. پس مهم، مقدار انجام کار نیست. استمرار در حرکت است که از خودِ حرکت هم مهمتر است. در قرآن هم از زمان استمراری برای بسیاری از افعال استفاده شده که گویای اهمیتِ همواره انجام دادن و استمرار در کارهاست.
همونطور که پیش‌تر هم اشاره کردم، مهمتر این است که از روند لذت ببریم و مقصودم از لذت بردن ، همان احساس خوب داشتن هست که اصله.
استاد درمورد همفرکانس‌هایی صحبت کردند که در شرایط مناسب در زمان مناسب، تماس میگیرند و یا بالعکس. قطعا برای هرکسی این اتفاق افتاده اما به این فکر نکرده که این، میتونه نشانه ای باشه برای جواب دادن یا ندادن. که البته در همچنین مواقعی، احساس هم میتونه راهنمای خوبی باشه.
چقدر این موضوع برای من درس داره که استادم به تجربه های شخصیشون در زندگی و تکرارِ آنها، انقدر توجه و دقت نظر دارند و آنها را با معیارِ قانون ارزیابی میکنند.
استاد بعد از آهنگ های درخواستی، ارزش هجرت و نیز ممنوع بودن حزن رو یادآوری کردند. همچنین مفهومی عمیق در زندگی به نام: “جریان طبیعی خوشبختی” که به صورت خودکار در جهان جاری است. جریانی که برای بهره مندی از آن لازم نیست هیچ کاری انجام بدی. فقط لازمه که جلوی این جریان رو نگیری. اونوقت به راحتی این جریان تو رو هم با خودش همراه می کنه. مثل خورشیدی که خودش بطور طبیعی و براحتی می‌آید و بر زندگی ما می‌تابد و نیازی نیست برای بیرون آوردنش به زحمت بیوفتیم؛ بلکه فقط کافیه که درها رو نبندیم و پرده ها رو نکشیم.
واقعا سپاسگزارم. آخه کدوم استادی میاد در هر موقعیتی و هر لحظه از زندگیش، سفرش، لحظه‌ی رانندگی و به اصطلاح از پشت فرمون بودنش در جاده(با کلی بگو و بخند) و حتی از ترانه هایی که گوش میکنه، استفاده می کنه برای یادآوری قوانین به ما. این لذتبخش ترین نحوه ی تدریس هست که یک استاد میتونه ارائه بده. خوش به حال منه شاگرد
منتظر نظرات زیبا و تأثیرگزارتان هستیم.
برای دیدن سایر قسمت های این سریال، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 132505MB32 دقیقه
سلام به خداوند هدایتگر و مرشدان حقیقت
سلام به استاد عباس منش عزیز و استاد شایسته عزیز
دیدن آسمون زیبا و آبی چقدر لذت بخشه،خداروشکر،در تمام مسیرهایی که رانندگی میکنید ،دیدم از اپلیکیشن مسیریاب استفاده میکنید،این خیلی جالبه چون به من یادآوری میکنه هرچقدر هم یاد گرفتی و مسیر رو بلدی باز هم از راهنمایی خداوند استفاده کن و هر لحظه بخواه تا هدایت بشی،منم دیروز خودمو آپدیت کردم و برنامه ها و اطلاعات رو با کمک خداوند پاک کردم و اطلاعات و مسیر یابی جدید نصب کردم،امروز شاهد هدایت‌های لحظه به لحظه خودم بودم و لذت بردم از این هدایت‌های
دومین نکته به دید من این بود که در مسیر باید لذت برد وقتی فرکانس و انرژی بالا داری خستگی ناپذیری و ادامه میدی،درسته که اول هدف رو تعیین میکنیم و برای رسیدن به هدف تلاش میکنیم اما مسیر و هم مسیر هم خیلی خیلی ارزشمندتر از خود هدف هست چون در حرکت میآموزیم
سوم اینکه منم برام پیش اومده که آدمهایی که فرکانسشون با من یکی نبوده بینمون فاصله افتاده یا یه اتفاقی که باعث شده در کنار هم قرار نگیریم یا با هم صحبت نکنیم،پس اگر آدمهای دوروبر ما انرژی و فرکانس خوبی ندارن باید فرکانس خودمونو تغییر بدیم و اونها تا خودآگاه یا تغییر میکنن یا دور میشم
و در نهایت من عاشق موزیک هستم مخصوصا آبی و سیاوش قمیشی با صداشون زمانهای خوبی رو به من یادآوری میکنم و حس خوبی از شنیدنشون میگیرم
در آخر هم ممنونم از استادان عزیزم،براتون آرزو میکنم همیشه شاد همیشه پر انرژی و مثل همیشه در مسیر توحید باشید