استاد دلم این عکس رو دید و پر کشید. به الله چشمان پر از اشک شد و نفسم در نمیاد. یک ذوقی، یک حس دل باز شدنی، به خدا یک حس عجیبی پیدا کردم که توصیفش سخته. این عکس رو دیدم اصلن یک جنسه دیگه است. از کیفیت عکس بگم یا از حالتی که ایستادید، یا از رنگ آسمان و اون پرچم زیبا و اون مکان زیبا؟!
چه آگاهانه، زیبا، آرام و با وقار ایستادید. اطمینان قلبی رو میشه توی این عکس حس کرد. الان داشتم جلسه ی ۵ دوره روانشناسی ثروت ۱ رو گوش میدادم و یک لحظه اسکرین شات عکس تون رو در بیلبورد سایت دیدم و حسم گفت که بنویسم. فایل جلسه رو استاپ کردن و الان دارم توی زندگی شما آثار آموزه های این دوره رو می بینم. دارم اون لاجرمی رو می بینم که توی این دوره می گید:
“اگه روی باورهاتون کار کنید، اگه آموزه ها رو جدی بگیرید و اجرا کنید و این مسیر رو ادامه بدید و صبور باشید، لاجرم نتایج وارد زندگی تون میشه.چون طبق قانون: تغییر ورودی های ذهن، موجب تغییر شیوه فکر کردن و نگاه کردن ما به زندگی و خواسته هامون میشه و ادامه یافتنِ این تغییر در زاویه دید، منجر به تغییر باورهامون و قدرتمندکننده شدن اونها میشه و این تغییر در باورها منجر به تغییر اعمال و رفتارها و عادت هایمان میشود و بعد ثروت لاجرم به صورت موقعیت های جدید، ایده های جدی ، انسان های جدید، خرید و فروش های موفق وارد زندگی میشود. البته در یک فرایند تکاملی.”
استاد چقدر این عکس تون با این آگاهی هماهنگه. تناسب اندام، لباس های زیبا، کشور بی نظیر، همدم عالی، همکاران و دوستان عالی، موقعیت و مکان های زیبا، همین ایالت و کشتی کروز و امکانات و خدمات و …همه و همه جلوه های ثروت در زندگی شماست که نتیجه ادامه دادن شما در مسیر درست و کار کردن روی باورها و عمل به آموزه هاتون بوده. با تمام وجودم بهتون تبریک میگم. چه برازنده ی شماست استاد.
چه صبح زیبایی و چه محیط بی نظیر و آرامی. من همیشه گفتم و درونا باور کردم ثروتمندان آرام هستند، ارامش ثروت و ثروت آرامش بیشتری به همراه داره.
چه راهکار جالبی برای motion sickness ارایه شده، ممنونم از اینکه این رو نشونمون دادید. این patch خیلی به کار من میاد. نظم و ساختار و سکشن های این کشتی خیلی برام جذابه. خانم شایسته و استاد ممنونم که دارید این رو ویدیو می کنید و share می کنید . چرا که خود من توی لیست آرزوها کشتی کروز هستش و الان خیلی راحت میتونم تصور کنم. درکش برای من راحتتر شده. توی فیلم و یا سریال بوده ولی هیچ کدوم با این دقت و جزئیات و مدرن نبودند. ممنونم از سخاوتتون.
خانم شایسته عزیز ، صبر و حسن خلق و شادابی شما بی نظیره. به همه لبخند میزنید و صبح به خیر میگید. من از این ور حس خیلی خوبی میگرفتم چه برسه به اون خدمه های کشتی . اون حس مهم بودن و احترام رو قشنگ و خالصانه انتقال میدید. ترکیب عرشه کشتی با اون هوا زیباست و مرده رو اون هوا زنده میکنه. این نفس مسیحای که میگن به نظرم همینه.
تصویر خورشید چقدر نزدیک بود و پرچم امریکا و مریم جان در یک قاب.انگار خورشید اومده پایین. من شخصا عاشق آب و کشتی هستم و توضیح استاد راجع به پهلو گرفتن کشتی خیلی برام جالب بود. ماشالله استاد کوله باری از تجربه و دانش هستید. من خوشحالم که ارزوهای شما دونه دونه محقق میشن و انشالله روزی خودم هم اینجا دوباره بیام بنویسم و بگم استاد من هم همین رو تجربه کردم.
سپاسگزارم که ما رو هم به Travel through the world of fantasy And The lands of pure imagination Beyond the stars and over the rainbow بردید.
منتظر نظرات زیبا و تأثیرگزارتان هستیم.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 136340MB22 دقیقه
آقا ادیب چی میبینی؟
استاد واقعا تو یک لولی که هستید هم شما هم خانم شایسته واقعا خیلی لول بالاییه و واقعا تحسین میکنم شمارو، ببین الان این چیزای که من دارم میبینم فقط تو 5 دقیقه اول فیلم،چیزی جز باورهای توحیدی، در صلح بودن با خودتون، عزت نفس، تمرکز بر نکات مثبت نیست.
ببین مثلا چقدر شما روی خودتون کار کردید چه فرکانسی در لحظه دارید ارسال میکنید، مثلا شاید تو حالتی که من هستم این افکار تو ذهنم هست که آقا من، استاد،خانم شایسته، همین حضورتون تو این کشتی یه موهبته،همین که قدم گذاشتیم اینجا یه افتخاریه برای همه افراد کشتی،همشون باید قدردان این حضور باشن،اینها کلامی نیستا، فرکانسیه، و اصن نقطه مقابلش چی میشه؟ حالا فرقی نمیکنه تو مراسم عروسی باشه، تو کشتی باشه،تو یه جمعی باشه یا هرجا، نقطه مقابلش کوچیک دیدن خودته، قدرت دادن به بایست به هر دلیلی، و نقطه مقابلش میشه بزر گ دونستن خودت، الان اینکه موبایلی برداری بری فیلم بگیری،خب یه لول دیکه ایه شاید برای من ،(نمیدونم بقیه چجوری برداشت میکنم ولی الحمدالله دارم سعی میکنم کلا بکشم بیرون از بقیه چه خوب چه بد هر ازگاهی کنکاش میکنم خیلی کم البته اونم برای الگو گرفتن هرازگاهی هم ) البته بیشتر از هرازگاهی( تو زندگی بقیه خورد میشما شاید ناخوداکاه، ولی سعی میکنم خودم برسم)، اما به هر ترتیب اینکه یه فردی،چه استاد عباسمنش،چه یه فرد دیکه بتونه یعنی اینقدر اعتماد به نفس داشته باشه که موبایل رو بگیری و شروع کنی به فیلمبرداری کردن به نظر من نهایت عزت نفسه و خودت بودنه ،یه عالمه فکر میاد دیگه، مثلا یکی نکه قطع کن دوست ندارم تو فیلم باشم یا مثلا به هر ترتیبی یه مسعله ای پیش بیاد ولی هم اون باور توحیدی قوی شده ،که کسی قدرت نداره اصن،اقا دوست دارم فیلم بگیرم، به کسی ارتباطی نداره ،این مگه باور توحیدی نیست ,شما به کسی کاری نداری اصن کار خودت رو میکنی برای خودت، هم اون احساس ارزشمندی که بابا اصن از خداتم باشه تو فیلم من هستی،یا اصن فارغ از نظر بقیه شما اون کاری که خودت فکر میکنی درسته رو انجام میدی چه درست چه غلط، و این ازادی ای که اونجا هست، کلا ازادی هم خیلی مورد توجه منه، این فیلم خیلی با ارزش تر از این هست که هر کسی نباید باشه اکه داره فیلمبرداری میشه از کسی خیلی خوش شانسه و اونروز روز شانسش بوده.
این حرفارو شاید فقط خودم متوجه بشم نمیدونم اما هدف منم همینه دیگه که بعدا بخونم ببینم چقدر پیشرفت یا پسرفت کردم.شاید قبلا که میدیدم همچین چیزی برام بولد نبود اصلا،الان که متوجه میشم یعنی دارم زندکی میکنم با این افکار دیکه یعنی تو عمل دارم میبینم ، خیلیخوشحالم برا خودم، خیلی افتخار میکنم بیش از بیش ها، واقعا میگم دستت درد نکنه آقا ادیب لاک‌پشتی داری میری ولی داری میری، خدایا تو اوج شهرت و ثروت و قدرت بهم افتادگی بده همینجوری کامنت بنویسم برا خودم، نگم من بابا فلانی بمانم منو چه به کامنت، دمت گرم .
استاد تشکر
خانم شایسته تشکر که هر روز عشقم به شما بیشتر میشه واقعا اولش اینجوری نبود.
آق ادیب از شما هم بابت وقتی که گذاشتی بابت تمرکزی که گذاشتی بابت رد پایی مه گذاشتی بابت حضورت بابت لیاقتت که اصن اینجا باشی تشکر میکنم.