سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 139

به نام فرمانروای آسمان ها و زمین

سلام به استاد عزیزم و مریم مهربانم

سلام به همسفرها و هم فرکانس های نازنینم

خداروشکر که دوباره با عشق مینویسم

خداروشکر که دارم دوباره و دوباره متعهد به تعهدم عمل میکنم

خداروشکر که تضاد امروز بیشتر از قبل منو به فکر فرو برد.می تونید چیه استاد و دوستان عزیزم نزدیک ظهر بود که این قسمت رو با همسر عزیزم دیدیم و کلی هم لذت بردیم و منم اومدم مشغول نوشتن کامنتم شدم و با یک احساس فوق العاده عالی و حس خوب شروع کردم به نوشتن،یعنی اینقدر شکر گزاری میمومد و نمی شد ننویسم که فکر کنم اندازه ی دو صفحه آچار شاید هم بیشتر من شکرگزاری کردم و بعد رفتم سراغ چیزهایی که دیدم و شنیدم و لذت بردم.اینقدر سرعت تایپم بالا بود و غرق نوشتن بودم که یهو نمیدونم دستم به کدوم دکمه های صفحه کلید خورد و کل متن ام پاک شد. کل کامنتی که خودم اینقدر دوست داشتم و تو حس شکرگزاری و مطالبی که نوشته بودم،رفته بودم که تو ذهنم این بود حتما یکی دوبار خودم باید بخونمش. حس رشد و درکهای جدید داشتم

حس یکی شدن با جریان هدایت

حس شناخت بیشتر نجوا های الهی

حس عجیبی که همون لحظه ها که بارون قشنگی هم داشت میومد،منم که کنار پنجره باز نشسته بودم وای الان که یادم میاد،انکار یک لحظه در زمان نبودم…بعد یهو بزنی همه چی بزه،همه چی پاک بشه. فقط خیره شدم به این اتفاق و گفتم چه چیزی باعث میشه این اتفاق تکراری برام تکرار بشه؟ این نکنه همون ترمز مخفی در ذهن منه که هرچند وقت یکبار تکرار میشه و شده که کامنتم بپره،اشتباه کنم حرف بشه….خدایی شوکه شدم اما انصافا خودمو کنترل کردم و فقط لبخند تلخی داشتم که چرا اینجوری شد قضیه چیه،این اتفاق از چه فرکانسی در وجود من ناشی میشه. چرا واقعا.هنوزم نمیدونم. اما میدونم تو همین مکتوب کردن امروزم و پاک شدنش درس های عمیقی برام هست که باید بگیرم و ار این مرحله رد بشم تا به رشدهای بیشتر برسم.

واقعا نمیتونم الان اون کامنتم رو بنویسم.

اگر میتونستم بازیابی کنم و برگردونمش خیلی عالی بود ولی شاید چیزهایی رو گفت و نوشتم که نباید منتشر میشد. واقعا نمیدونم….میدونم که امروز خیلی غرق شکرگزاری و لذت بردن بودم و نداشتم این اتفاق به ظاهر ناخوشایند حالمو بگیره و قطعا درسش رو خواهم گرفت.

واقعا سپاس گزارم استاد و مریم عزیزم بابت این همه