سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 139

سلام به استاد عزیز وپرازانرژی خودم ومریم جان خوش قلبم وبه دوستان عزیزوخوب خودم

واااااای چه جالب ازکشتی بری سوار ی قایق بشی بری داخل یک جزیره ی بی نظیر ، چی بگم اززیبایی های این جزیره ، ازهمون اول که به جزیره رسیدید چه پیشواز قشنگی ، دستمال یخی رو بدن بهتون تا خنکتون بشه ، اون بوی اکالیپتوس که من هم بادیدن فیلم حسش کردم.

استاد چه قدر ساحل قشنگه ، چه دریای خوش رنگی ، آدم زنده میشه بادیدن ای دریای قشنگ، چه قدر زلاله آبش ،میشد ماهی های زیبا رو درک دریاخیللللی راحت دید ، چه منظره ی قشنگی که استاد روی سنگهای ساحل نشسته بود واقعا جون میده واسه عکس گرفتن

وااااای چه کاکتوسهای قشنگی ، چه قدربزرگ وزیبااون گل کاکتوس چه قدرزیبا بود انگارمصنوعی بود من لذت بردم الشکل کاکتوسها، مثل همیشه چه جزیره ی تمیز وباصفایی، مگه میشه جای کثیف داخل آمریکاپیدا کرد؟

اون میکروبی چه جالب بود جون میداد تواون هوای گرم ی آب هویج بستنی بر بدن زد

چه مجسمه ی قشنگی که برادره خم شده بود وخواهره روی کولش ایستاده بود داشت گل رونگاه می‌کرد.

اونجا که استادقضیه ی موش‌ها رو داخل جزیره گفت ، توی ذهن من هم ی جرقه ای خورده شد که واقعا اگه ماانسانها هرچیزی رو به خودش بسپاری وهمیشه سنگ لای چرخ خدانکنیم شاید ی اتفاقهای به ظاهرتلخ هم بیفته، ولی بازهم بسپاریم به خدا ، چقدرررررررر این حداز اعتمادبه لذت بخشه ، خدایاکمکمون کن تابتونیم به این اع

تماد برسیم که آرزوی من همینه

وااااای استاد چه کشتیتون بزرگه البته باید بزرگ هم باشه چون همه چیزداره ، چه نمایش های قشنگی اجرامیکنن، من ازانرژی اون خانوم مسن کلییییی انرژی گرفتم یعنی مگه میشه تواین سن بود وانقدرشادباشی، انگار ی دختر30ساله بود من انقدرتحسینشون کردم که خدامیدونه ، انرژی امروزم روبادیدن این خانوم واین منظره های قشنگ گرفتم .

امیدوارم هرکجاکه هستین درپناه الله یکتا شاد، سربلند، سلامت ، ثروتمند وسعادتمند دردنیاوآخرت باشین